Μπορούμε αλλιώς

Μπορούμε να ζήσουμε κι αλλιώς σύντροφοι. Μπορούμε να νιώθουμε ολοκληρωμένοι και χωρίς να λιώνουμε πάνω από κάποια excelόφυλλα. Μπορούμε να χαρούμε για απλά πράγματα. Ήμουνα στο μετρό και χάζευα μια μαμά πόσο περήφανη ήταν που ο μπόμπιράς της (δύο χρονό το πολύ) μπήκε και έκατσε σαν κύριος σωστός στο κάθισμα του. Γέλαγε με όλη της την αγαθότητα που ο "κύριος" της μεγάλωσε πια. Και ούτε που την ένοιαζε πως είχε διαμορφωθεί ο δείκτης πωλήσεων.
Μην με παρεξηγείτε. Μου αρέσει η δουλειά. Αυτοεπιβεβαιώνομαι και χαίρομαι και εγώ όταν πάω καλά. Η μονομέρεια με ενοχλεί. Η μονομανία. Υπάρχουν και άλλα πράγματα εκτός από τη δουλειά. Πολύ περισσότερα. Για μένα η δουλειά είναι το μέσο, όχι ο στόχος. Ίσως δεν είμαι τυχερός να κάνω το χόμπι μου και τα ενδιαφέροντά μου δουλειά. Όμως έχω ενδιαφέροντα. Και χόμπι. Και αυτό μου αρέσει πολύ. Και δεν τους τα πουλάω για κανένα bonus, για καμία προαγωγή.

"Τι να τις κάνω τις τιμές τους
τα λόγια τα θεατρικά
μες στην οθόνη του μυαλού μου
χάρτινα είδωλα νεκρά

Να μ’ αγαπάς όσο μπορείς να μ’ αγαπάς"