Τρίτος Πόλος

Και φυσικά συνεχίζω να βλέπω τηλεόραση.

Και ανακαλύπτω και το ποιητικό δαιμόνιο των ρεπόρτερ.

Σήμερα άκουγα για τον ¨Τρίτο πόλο". Και δεν άντεξα τον πειρασμό:

πόλος:

• 1. το καθένα από τα δύο άκρα ενός πραγματικού ή φανταστικού άξονα, γύρω από τον οποίο στρέφεται μια σφαίρα.
• 2.
  • (φυσ. ) το καθένα από τα δύο άκρα ενός μαγνήτη:
  • (ηλεκτρολ. ) το καθένα από τα δύο ακραία σημεία εισόδου και εξόδου του ρεύματος σε μια πηγή ηλεκτρικού ρεύματος
• 3.
  
  • α. το καθένα από τα δύο βασικά και αντιτιθέμενα μεταξύ τους σημεία, που σχηματίζουν, που αποτελούν ένα σύστημα

Άρα πρακτικά δεν μπορεί να υπάρχει τρίτος πόλος. Όμως συνεχίζουμε να το λέμε. Και χρησιμοποιείται από αρκετά παλιά.
Φοβάμαι όμως ότι όποιος δέχεται τον χαρακτηρισμό του ως τρίτου πόλου ταυτόχρονα θα πρέπει να συνειδητοποιεί ότι έχει ήδη ενταχθεί στην κατηγορία του αφύσικου, του αδύνατου να συμβεί, του πέρα από κάθε λογική. Έτσι είναι συνήθως η διαδικασία. Δύο είναι πάντα οι μονομάχοι. Δύο είναι πάντα οι πόλοι. (προς γνώσιν επίδοξων ή φιλόδοξων...)