Τρίτη 17 Νοεμβρίου 2009

Αντιδάνειο (γιατί αυτά είναι "δουλειές" του Επαναστάτη)

1 σχόλια

Όχι αγαπημένοι μου φίλοι. Δεν ξαναξεκίνησε ο "επαναστάτης". Η ανάρτηση αυτή είνα αντιδάνειο από το τωρινό μου blog. Απλά ένιωσα ότι ανήκει (και) εδώ. Ότι είναι από αυτά που γεννήθηκαν εδώ και έτσι δεν μπορεί παρά να υπάρχει (και) εδώ.

Ο Δημήτρης Λιαντίνης για τον Αλέξανδρο Δελμούζο
Ο Δημήτρης Λιαντίνης είχε γράφει για τα παιδικά χρόνια του Δελμούζου: «…ήταν του δήμαρχου ο γιος. Παιδί ενός εύπορου εμπόρου και κτηματία με υποστατικά και κατάσταση. Η υλική ευπραγία της οικογένειας θα τον συνδράμει στο πνευματικό του ξετύλιγμα και αναφορικά με τις σπουδές και τους τόπους στην Αθήνα και τη Γερμανία και αναφορικά με το στοχασμό και τη δράση σε ολόκληρη τη ζωή του. Οι αγροί του πατέρα και η επαφή με το γεωργικό βίο θα συνεισφέρουν τα πολλά που σχετίζονται με τον προσδιορισμόεξευγένισης που θα οργανώσει το μυαλό και ολόκληρη την ύπαρξή του. Αυτά θα εδραιώσουν μέσα του τους χαρακτήρες του ένυλου και του εμπράγματου, του συγκεκριμένου και του πρακτικού».

«Αλλά παράλληλα θα τυπώσουν στο χάρτη της πνευματικής του γεωγραφίας τον τύπο του ψυχικά και ηθικά ρωμαλέου ανθρώπου. Έτσι, που να επισημάνει νωρίς και να μετρήσει με ακρίβεια τη νοσηρότητα του εκπαιδευτικού συστήματος στην Ελλάδα. Για να ορθώσει βλέμμα και να της αντισταθεί. Τη στοιχειώδη αγωγή και τις εγκύκλιες σπουδές από τα έξι ως τα δεκαοκτώ ο Δελμούζος θα τη λάβει στην Άμφισσα. Εκεί θα βιώσει ταυτόχρονα καισύδετα και το εστί δασκαλισμός και ραγιαδιλίκι».

«Θα βιώσει, δηλαδή, το ότι η σκλαβιά στην ψυχή του Έλληνα συνεχίζεται ασφαλής και αμεριμνομέριμνη από την εποχή της γιανιτσαριάς και του σουλτανάτου. Ότι εξακολουθεί να ζει και να βασιλεύει στη φτωχή Ελλάδα, όπως εκείνη η κακή Γοργόνα που πετρώνει ό,τι κοιτάει. Ότι έμεινε ανέγγιχτη από τολυτρωμό του γένους και τις οχτακόσιες χιλιάδες ψυχές που χύσανε το αίμα τους ποταμηδόν στον ιερό αγώνα, όπως κατέθεσε ο Τερτσέτης στην πρώτη δίκη τ' Αναπλιού. Στα 1834».

Για τις εκπαιδευτικές μεθόδους του Δελμούζου, ο Λιαντίνης έχει γράψει: «Εκράτησε το αναλυτικό πρόγραμμα αλλά κατάργησε τα βιβλία. Εκράτησε την ποιοτική επίδοση, αλλά κατάργησε τις εξετάσεις και την προαγωγή ή τη στασιμότητα στις τάξεις. Εκράτησε την ανακοινωτική ορμή και τη σώζουσα πειθαρχία, αλλά κατάργησε το μονόλογο του δάσκαλου και την αγία ράβδο. Κατάργησε την παθητικότητα, τη σιωπή, το φόβο, την ανία, την αβουλία, τη συμβατικότητα, τη μηρυκαστική μίμηση, την υποκρισία του μαθητή. Τη λόρδωση, την κύφωση και τη σκολίωση στον τρόπο συλλογισμού του παιδιού».
Μαθήτριες του Ανώτερου Παρθεναγωγείου Βόλου. Πάνω αριστερά ο Αλ. Δελμούζος

«Και στη θέση του κενού έφερε στοιχεία γόνιμα και δημιουργικά. Έφερε την αυτοκίνητη και την αυτογέννητη γνώση. Έφερε τη δράση και την αυτενέργεια. Έκαμε το νεαρό τρόφιμο έναν μικρόν εργάτη, μια προπαίδεια επιστήμονα, έναν προσωπικό ερευνητή, έναν αρχαϊκόζητητή της αλήθειας και της γνώσης. Της γνώσης που δεν χαρίζεται αλλά κερδίζεται. Και της αλήθειας που δεν παραδίνεται αλλά κατακτιέται. Σε τρία λιθάρια γωνιακά ζήτησε να χτίσει την προσωπικότητα του παιδιού: στην αυθυπαρξία, στην ευθύνη, στην υπεροχή».

«Έφερε στην αγωγή τη συνεργασία και την κοινωνικότητα, έξω από τις προκαταλήψεις του εγωισμού και του αλτρουϊσμού που έλεγε ο Αριστοτέλης. Όχι τύπους και γράμματα και λόγια που πετούν και σκορπίζονται. Αλλά τη συνεργασία που είναι ανακάλυψη πράξης, σφυρηλατημός χαρακτήρων κι εκείνος ο αστραφτερός πόλεμος μέσα στην άμιλλα, που γεννά από τον απλό πολίτη το μικρό νομοθέτη. Και που οδηγεί στους γνήσιους δεσμούς τουςσυναγωγούς φιλίας».

Ο Δελμούζος (στη μέση) μαζί με τους Σκληρό και Τριανταφυλλίδη στην Ιένα της Γερμανίας.

Στις εκπαιδευτικές μεθόδους του Δελμούζου αντέδρασε άγρια η σκοταδιστική Εκκλησία με κινητοποιήσεις του θρησκόληπτου όχλου από τον μητροπολίτηΔημητριάδος Γερμανό Μαυρομάτη και την ελεγχόμενη από την Εκκλησία αντιδραστική τοπική εφημερίδα «Κήρυξ»: «οι διαδηλωταί εξαφθέντες εζήτησαν να μεταβούν να καύσουν το Παρθεναγωγείον. Πληροφορηθέντες όμως ότι τούτο φυλάσσεται υπό εφίππου δυνάμεως, ηθέλησαν να καύσουν την οικία του κ. Δελμούζου, αλλά πληροφορηθέντες ότι και εκεί εφύλασσε δύναμις στρατού, διελύθησαν», έγραψε η εφημερίδα «Θεσσαλία»
.http://roides.files.wordpress.com/2008/09/delmouzos-3.jpg
Μητροπολίτης Δημητριάδος Γερμανός


Στις 23 Σεπτεμβρίου 1911 ο υπόδουλος και αυτός στην Εκκλησία ανακριτής Λαρίσης Τιμολέων Αμπελάς παρέπεμψε μαζί με άλλους τον Δελμούζο στην περιβόητη δίκη των «Αθεϊκών» (Απρίλιος 1914) με τις κατηγορίες της «αντιχριστιανικής προπαγάνδας», της «παρακώλυσης προσευχής», της «αντεθνικής δράσης», της «εξύβρισης επισκόπου», του «προσηλυτισμού», της «κομμουνιστικής προπαγάνδας» και της «διάδοσης αθεϊστικών απόψεων».

Ο Λιαντίνης έχει γράψει: «Ο Δελμούζος δικάστηκε στο Ανάπλι τον Απρίλη του 1914, εξαιτίας που δίδαξε στο Παρθεναγωγείο του Βόλου την αλήθεια, την εμορφιά και την Ελλάδα. Κύριοι κατήγοροί του εστάθηκαν δύο πνευματικά χολερόβλητοι άνθρωποι. Ένας δημοσιογράφος που τον έλεγαν Κούρτοβικ. Όνομα εβραίικο, που μου φέρνει στο νου το ΛαζάρΚαγκάνοβιτς, τον έναν από τους τρεις που τους έμεινε πιστός ως το θάνατό του ο Ιωσήφ Στάλιν. Ο άλλος ήταν ο Επίσκοπος Δημητριάδος Γερμανός Μαυρομμάτης. Ένας καλόγερος αγράμματος, εμπαθής, ευρωτιών και αρκουδοφόρος, που οι δεσμοί του με την παιδεία, την αρετή και την Ελλάδα θυμίζουν την αγάπη του Κιουταχή και του Ιμπραήμ για τους Μεσολογγίτες. Η κατηγορία κατά του Δελμούζου έγραφε: είναι άθεος, ανθέλληνας και διαφθορέας των νέων»

«Στη δίκη του Αναπλιού ο Δελμούζος με τη σθεναρή υπεράσπιση πολλών φωτισμένων Ελλήνων αθωώθηκε. Ωστόσο, αν ο χειμασμός του δεν εξελιχθηκε σε τραγωδία, σε κάθε περίπτωση έλαβε τους χαρακτήρες και τον τύπο του δράματος. Ήταν ένα συγκλονιστικό βίωμα κινδύνου, πικρίας και οδύνης που τον συνόδεψε σε όλη του τη ζωή. Από δω σαν παράπονο, από κει σαν σεμνή περηφάνια»

«Έζησε στον τόπο του νοσταλγώντας τον τόπο του. Έζησε στον τόπο του την πικρή, την υπερήφανη και την αδιαμαρτύρητη εξορία του. Ωσάν το μεγάλο Θουκυδίδη στηΣκαπτή Ύλη. Ο Δελμούζος τελείωσε τη ζωή του στις 10 Δεκέμβρη του 1956 στην Αθήνα, ανεπαίσχυντα και γαλήνια. Άγνωστος, ιδιώτης, απράγμων και παραμελημένος από τους άλλους. Όπως ακριβώς είχε ευχηθεί να ζήσει ο Ιθακήσιος Οδυσσέας, αν η αγαθή τύχη γινόταν τρόπος να του ξαναδώσει μία δεύτερη δυνατότητα ζωής» έγραψε οΛιαντίνης.

:«Ο ανθρωπισμός είναι βέβαια αντίθετος με τον εθνικισμό και τις συνέπειές του, όχι όμως και με τον εθνισμό. Ο πρώτος με το υπερτροφικό ξεχείλισμα του εθνικού εγωϊσμού, τυφλώνει κι εμποδίζει τη σωστή εκτίμηση των άλλων, και σπρώχνοντας ως την περιφρόνησή τους, τείνει να εξαφανίσει βασικές ανθρωπιστικές αξίες, και απάνω απ’ όλα το δικαίωμα που έχουν όλοι οι λαοί και όλα τα έθνη για ελεύθερη ζωή και ανάπτυξη. Αντίθετα ο εθνισμός, κρατώντας την εσωτερική συνοχή των ατόμων και ομάδων που ανήκουν σ’ ένα έθνος, μπορεί με τη σωστή οργάνωσή τους και την εντατική τους καλλιέργεια ν’ αναπτύσσει στο μάξιμουμ τη δυναμικότητα του εθνικού συνόλου του πολιτισμού του».

Και πως να μην τον κυνηγήσουν...;

Υ.γ. Για περισσότερα βιογραφικά στοιχεία ψάξε εδώ, εδώ, εδώ, εδώ, εδώ κι εδώ,
Υ.γ. Για να μην ξεχνάμε και τα αιτήματα της ημέρας

Σάββατο 6 Ιουνίου 2009

Μια τελευταία ("επαναστατική") πρόταση

2 σχόλια

Προς όλους τους φίλους Βοριοελλαδίτες.
Που με αφορμή τις εκλογές και το τριήμερο θα ανέβουν στις πόλεις και τα χωριά τους.

Και προς όλους τους φίλους που θα πάνε εκδρομή αυτές τις μέρες στη Μακεδονία.

Εκεί που θα είστε, γυρίστε ένα βιντεάκι, έστω με το κινητό, έστω του ενός λεπτού....
Γυρίστε ένα βιντεάκι από την πλατεία, τα μνημεία, τη φύση, την παραλία...
Γυρίστε ένα βιντεάκι με το χωριό σας, με τους φίλους σας στην καφετέρια κάνοντας την πλάκα σας...
Γυρίστε ένα βιντεάκι με την οικογένεια από το κυριακάτικο τραπέζι, ή με την κίνηση στον δρόμο...

Και ανεβάστε στο δίκτυο, στο youtube βάζοντας στον τίτλο τη λέξη Μακεδονία (ή Macedonia) στην περιγραφή.

Και φανταστείτε την έκπληξη τους όταν την Τρίτη το πρωί θα δουν εκατοντάδες ελληνικά βιντεάκια με το όνομα Μακεδονία...!

http://www.opam.gr/files/792170_b.jpg

Υ.Γ. Το κατάστημα θα λειτουργεί πλέον υπό νέα διεύθυνση...(πατήστε...)

Πέμπτη 4 Ιουνίου 2009

Η επανάσταση τελείωσε. Ζήτω η επανάσταση...

6 σχόλια

http://www.catholicradiodramas.com/SaintsPicturesDthruI/FallRebelAngelsRUBENS1620.jpg

Πως τελειώνουν οι επαναστάσεις;

Ή καταπνίγονται από το καθεστώς,
ή γίνονται εκείνες καθεστώς…

Οι επαναστάτες γίνονται στελέχη της καινούργιας Αρχής
και μένει μόνο να ελπίζουμε να φέρουν μαζί τους
και κάτι από το πνεύμα και τα ζητούμενα
της προηγούμενης αγωνιστικής τους δράσης.
Κάτι από την ανάγκη για αλλαγή,
από την φρέσκια τους ματιά,
αλλά αυτή τη φορά με περισσότερο ρεαλισμό,
με λειασμένες τις αιχμές από το βάρος της ευθύνης,
και με πολύ αυστηρά καθορισμένα τα θέλω τους
από την ανάγκη για αποτελεσματικότητα.

Κάπως έτσι λήγει και τούτη εδώ η ΄΄επανάσταση΄΄.
Αναίμακτα. Χωρίς τυμπανοκρουσίες και τελετές.
Χωρίς καν να υπάρχει έτοιμη η διάδοχη κατάσταση.
Λήγει από μέσα, από τον ίδιο τον ΄΄επαναστάτη΄΄.
Που καταλαβαίνει ότι για να φέρει τις αλλαγές που θέλει,
πρέπει να βγάλει τη στολή και το κόκκινο φτερό της επανάστασης,
να περάσει το φράχτη, να σηκώσει τα μανίκια
και να χτίσει απ΄ την αρχή το σύστημα
που τόσο καιρό πετροβολούσε.

Θα μοιάζει προδοσία, αλλά δεν θα είναι.
Θα έρθουν πολλοί να του πουν ότι επιτέλους λογικεύτηκε, ότι είδε το φως που τόσο καιρό έλεγε σκοτάδι.
Κι ούτε κι αυτό θα είναι αλήθεια.
Δεν θα έχουν δίκιο.
Γιατί τώρα έχει ψηλαφίσει τα όνειρά του.
Έχει χαράξει τις διαχωριστικές γραμμές του.

Θα έρθουν πολλοί (και αυτό είναι η μεγαλύτερη νίκη του) να του πουν ότι τον προτιμούν επαναστάτη. Ότι τους απογοήτευσε, τους εξαπάτησε, τους εγκατέλειψε…
Ίσως παρασύρονται από το σύνηθες ή το κοινό.
Ίσως ξέρουν ότι αυτό γίνεται τελικά με τους επαναστάτες.
Ίσως είναι απλά συναισθηματικοί.
Αυτούς, ο ΄΄επαναστάτης΄΄ τους χρειάζεται περισσότερο τώρα απ’ ότι πριν.
Για να του τα χώνουν όποτε ξεστρατίζει.
Γιατί είναι πιο εύκολο να ξεστρατίσεις εντός παρά εκτός.
Γιατί χρειάζεσαι κάτι να σε δένει γερά στο κατάρτι όταν οι Σειρήνες τραγουδούν τόσο ΄΄γλυκά΄΄.
Αλλά τώρα ξέρεις ότι δεν είναι η λύση να μην περάσεις ποτέ από το νησί τους.

Όμως φίλοι μου, μπορεί οι επαναστάσεις να τελειώνουν κάποτε,
αλλά δεν τελειώνει η αγάπη για τον συνάνθρωπο,
η αγάπη για την πατρίδα,
το ενδιαφέρον για την ιστορία, την πολιτική, την κοινωνία,
η ανάγκη για έκφραση μέσα από την τέχνη,
η ανάγκη για επαφή με σημαντικές προσωπικότητες,
η χαρά της νίκης και το σχολείο της ήττας που χαρίζει η ενασχόληση με τον αθλητισμό,
η χαρά και η ζωή μέσα από την επικοινωνία με όλους εσάς…
Δεν τελειώνει το blogging!

Για αυτό μείνετε συντονισμένοι για λίγο ακόμα εδώ...
Γιατί υπάρχει και συνέχεια...

Υ.γ. Με την ευκαιρία ... όποιος ενδιαφέρεται μπορεί να κατεβάσει από εδώ μια ανθολογία (δικής μου φυσικά επιλογής) των πιο αγαπημένων αναρτήσεων ετούτου εδώ του μπλογκακίου σε μορφή pdf. Σαν αναμνηστικό...σαν αποχαιρετιστήριο...αντί για ευχαριστώ...
http://rapidshare.com/files/240663068/Epanastatis.Anthologia.pdf.html

Δευτέρα 1 Ιουνίου 2009

Το χάσαμε το θέμα πατριώτη...

6 σχόλια

Τελικά το θέμα ποιο είναι;

-Μήπως είναι οι (ν)ευρωεκλογές;
http://ecogreensalonika.files.wordpress.com/2009/04/toppage_logo_el.jpg

Που μας ζάλισαν όλοι τους τον έρωτα ο καθένας για πάρτι του,
και μας ζάλισαν και οι άλλοι που θέλουν μην να πάμε
και οι άλλοι που θέλουν να πάμε
και γενικά ...ουφ πια!
Θα πάμε και θα ψηφίσουμε αλλά μην το κάνουμε και τόσο θέμα!
Άντε να έρθει και η Κυριακή να μπει και "ειδησιογραφικά" το καλοκαίρι να τελειώνουμε



-Μήπως είναι η απαγόρευση του καπνίσματος στους δημόσιους χώρους;
http://cloudconnected.pblogs.gr/files/f/186936-tsigaro.jpg
Διαφωνώ! Θα ήταν πιο χρήσιμη η υποχρέωση της στοιχειώδους παιδείας, της καλής θέλησης και της κοινής λογικής για καπνιστές και μη...
Άσε που μου τη δίνει να πουλάει μούρη ο (σ)Αβραμόπουλος με το τίποτα!



-Μήπως είναι το triple crown της Πανάθας επι της θλιβερής παρέας του Γιαννάκη;
<span class=


Θα μπορούσε. Αν δεν είχε γίνει τόσες φορές ώστε να θεωρείται πλέον φυσιολογικό!
(και αν δεν είχα δηλώσει ότι δεν ενδιαφέρομαι πλέον τόσο για το σπορ).
Μου αρκεί όμως να αναγκάζονται να αποθεώνουν τον Παναθηναϊκό οι γαυρορεπόρτερ του ΑΝΤ1



-Μήπως είναι η κατάκτηση της δεύτερης θέσης από τον ποδοσφαιρικό Παναθηναϊκό;
<span class=
Κάτι είναι και αυτό, αν και πλέον δεν μας αρκεί τίποτα λιγότερο από τον τίτλο!



-Μήπως είναι το καλοκαίρι που έχει έρθει καταπάνω μας με δρασκελιές και μας ζητάει να κανονίσουμε άμεσα πλοία και rooms to let στα νησιά;

http://i6.tinypic.com/1z6tg8i.jpg
Μόνο που αυτό το καλοκαίρι θα είναι ιδιαίτερα δύσκολο οικονομικά και θα είμαστε τυχεροί να "κινηθούμε" τουριστικά έστω και μεταξύ συγγενών και φίλων (τζαμπατζή!!!!)


-Μήπως είναι το φεστιβαλικό καλοκαίρι που μας περιμένει;

Μπαααα! Με το βάλτωμα της καλλιτεχνικής δραστηριότητας ενταύθα το χειμώνα που μας πέρασε θα είναι λίγες και ξεχωριστές οι εκδηλώσεις που θα τραβήξουν το ενδιαφέρον.
Άσε που μεγαλώσαμε λίγο για τέτοια...


Τελικά ποιο είναι το θέμα;
Κανένα.
Γιαυτό βάλε μπυρίτσες να παγώνουν,
βάλε μουσική και άναψε τη σιτρονέλα στο μπαλκόνι να αράξουμε,
να ανάψουμε και κανένα πουράκι
http://www.twoballoons.com/blog/wp-content/uploads/2007/08/grill0001_1.JPG
και να χαζοκουτσομπολέψουμε για τους γείτονες,
να πιάσουμε συζήτηση για τα ανεξερεύνητα των αρχαίων μας προγόνων,
αν ξέρεις πες και καμιά καλή θεωρία συνωμοσίας
ή ας "θάψουμε" κανένα ραγιαδοσελέμπριτι γιατί πάχυνε ή έκοψε το μαλλί,
ή θυμήσου καμιά παλιά ιστορία για να γελάσουμε ή να νοσταλγήσουμε
και ας κάνουμε και σχέδια κυρίως ανέφικτα και μακρινά
γιατί σοβαρά τώρα...
το χάσαμε το θέμα πατριώτη!


Τα Χάρτινα - Δημητρα Γαλανη Feat Imam Baildi

(Υ.γ. ένας φίλος ισχυρίζεται ότι: no news - good news, αλλά πάλι του αρέσει το milkshake με fish n chips και για καλοκαίρι έχει ήδη κλείσει Φαληράκι - αν όχι παράλια απέναντι- και τελευταία έρχεται σε αντίθεση με τη μεσογειακή μου "επαναστατικότητα")


Τετάρτη 27 Μαΐου 2009

Ημέρα Τελικού (και μια ανάρτηση για άντρες)

6 σχόλια



Ημέρα Τελικού σήμερα.
Εννοείται αναφέρομαι στο Τσα(Ν)μπιονς Λί(Ν)γκ. (όπως το προφέρουν λανθασμένα οι περισσότεροι!)
Και νομίζω είναι φανερό ποιον υποστηρίζω.
Αν και τον φοβάμαι τον Βλαχοσκωτσέζο μήπως το σηκώσει και αυτό το τσαγιερό (που θα έλεγε κι Αλέφας)...

Αλλά παρά την αγάπη μου για τη Barca θα ήθελα (λίγες ώρες πριν το παιχνίδι) να αναδημοσιεύσω μια ιστορία που αλίευσα από ΤΑ ΝΕΑ και αποδεικνύει τι σημαίνει να αγαπάς και είσαι κοντά στην ομάδα σου. Και θα μου επιτρέψετε να την αφιερώσω στα καθίκια (ναι καθίκια) που νομίζουν ότι καταστρέφοντας έναν αγώνα, προκαλώντας επεισόδια και κάνοντας τραμπουκισμούς, βοηθούν την ομάδα που λένε(κοροϊδεύουν τους εαυτούς τους πως) αγαπούν.

ΟΥΝΙΟΝ ΒΕΡΟΛΙΝΟΥ: ΟΙ ΟΠΑΔΟΙ ΠΡΟΣΦΕΡΟΥΝ ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΗ ΕΡΓΑΣΙΑ ΓΙΑ ΤΟ ΝΕΟ ΓΗΠΕΔΟ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ ΤΟΥΣ

Χτίζουν το παλάτι της!


Με τα εργαλεία ανά χείρας, αλλά και με χαμόγελο (δεξιά), οι οπαδοί της Ουνιόν Βερολίνου δείχνουν με τον πιο εμφατικό τρόπο τη  λατρεία για την ομάδα τους, προσφέροντας εθελοντική εργασία για την ανέγερση του νέου της γηπέδου
Μέχρι πού θα έφταναν οι φανατικοί οπαδοί μιας ομάδας για να αποδείξουν την αγάπη τους για τον σύλλογο;

Οι οπαδοί της γερμανικής Ουνιόν Βερολίνου πάντως έφτασαν πολύ μακριά. «Απαντώντας» στο κάλεσμα της ομάδας τους, έπιασαν μυστρί, φτυάρι, σκεπάρνι, καλέμι, έστησαν σκαλωσιές και στρώθηκαν στη δουλειά. Από πέρυσι τον Ιούνιο περίπου 1.600 οπαδοί της Ουνιόν στα ρεπό και τις άδειές τους δουλεύουν για να ολοκληρώσουν το νέο γήπεδο της ομάδας τους! Ναι, χτίζουν οι ίδιοι το γήπεδο στο οποίο σε λίγες ημέρες θα παρακολουθούν τους αγώνες της Ουνιόν. Η Ουνιόν Βερολίνου δεν είναι μεγάλο όνομα. Ωστόσο είναι ένας σύλλογος που τον κάνουν ξεχωριστό οι οπαδοί της. Πρωταθλήτρια φέτος στην Γ΄ κατηγορία, θέλει το νέο της κόσμημα- που χτίζεται πάνω στο παλιό της γήπεδο «Άλτε Φέρστερεϊ», στο Ανατολικό Βερολίνο- να είναι έτοιμο στις 8 Ιουλίου για τα εγκαίνια στον φιλικό αγώνα με τη Χέρτα.

Όταν πέρυσι η γερμανική ομοσπονδία ανακοίνωσε στην Ουνιόν ότι το γήπεδο στο οποίο αγωνίζεται από το 1920 δεν πληροί τους όρους ασφαλείας και πρέπει να κλείσει, η διοίκηση βρέθηκε σε αδιέξοδο. Χρήματα δεν είχε για να χτίσει νέο γήπεδο. Ευτυχώς γι΄ αυτήν έχει ξεχωριστούς οπαδούς. Όταν τους ζητήθηκε η συνδρομή τους, έσπευσαν κατά δεκάδες να βοηθήσουν. Σε σύντομο χρονικό διάστημα περισσότεροι από 1.600 δήλωναν «παρών» στο εργοτάξιο υπό τις οδηγίες έξι μηχανικών. Γιατροί, νοσοκόμες, δικηγόροι, οικοδόμοι όχι μόνο προσέφεραν εθελοντική εργασία τις ελεύθερες ώρες τους, αλλά διέθεταν και κάθε είδους εξοπλισμό που ήταν χρήσιμος. Κάθε ημέρα 30 με 100 διαφορετικά άτομα συνεχίζουν να εργάζονται για την ολοκλήρωση του γηπέδου με την ίδια όρεξη και ορμή που είχαν την πρώτη ημέρα.

Υπολογίζεται πως ο σύλλογος κέρδισε 75.000 εργατοώρες αξίας δύο εκατ. ευρώ. Βλέποντας την προσπάθεια των οπαδών, οι χορηγοί της ομάδας έσπευσαν να τους προμηθεύσουν ατσάλι, τσιμέντο, αλλά και εξειδικευμένο προσωπικό. «Η εργασία των οπαδών αποτελεί ένα σπουδαίο κίνητρο για τους παίκτες, καθώς θέλουν να ανταποδώσουν με καλές εμφανίσεις στο γήπεδο», λέει ο εκπρόσωπος του συλλόγου Κριστιάν Αρμπάιτ.

Ήδη έχει ολοκληρωθεί το 80% των εργασιών του γηπέδου χωρητικότητας 20.500 θέσεων γήπεδο σε χρόνο ρεκόρ και απομένει να τοποθετηθεί μόνο το σκέπαστρο. Η κεντρική κερκίδα του παλιού γηπέδου δεν έχει πειραχθεί, αλλά οι εργασίες για την ανακατασκευή της αναμένεται να αρχίσουν την επόμενη σεζόν.

«Ποτέ δεν είχαμε φανταστεί πως θα συμμετείχαν τόσοι πολλοί οπαδοί», λέει με υπερηφάνεια ο Κρίστιαν Αρμπάιτ. Η Ουνιόν γεννήθηκε το 1906 υπό την ονομασία Ολύμπια και εκπροσωπεί την εργατική τάξη. Στην Ανατολική Γερμανία θεωρείτο το μαύρο πρόβατο, γιατί οι οπαδοί της ήταν απείθαρχοι απέναντι στο καθεστώς. Σχεδόν όλοι παρακολουθούνταν από τη «Στάζι», τη μυστική αστυνομία, ενώ υποβάλλονταν σε εξονυχιστικό έλεγχο κάθε φορά που περνούσαν τις θύρες των γηπέδων. Λόγω της «απείθαρχης συμπεριφορά τους» απορρίπτονταν οι αιτήσεις τους για εργασία.

«Αυτός ο σύλλογος είχε πάντα μία διαφορετική κουλτούρα. Δεν ήταν ένας σύλλογος που αποτελούνταν από αντάρτες, αλλά από ανθρώπους που δεν συμφωνούσαν σε όλα με το καθεστώς και δεν φοβούνταν να κάνουν γνωστές τις διαφωνίες τους», λέει ο Αρμπάιτ. Και συνεχίζει: «Έρχεσαι εδώ όταν έχεις μία διαφορετική θέση, έναν διαφορετικό τρόπο ζωής. Σήμερα εναντιωνόμαστε στην εμπορευματοποίηση του αθλητισμού».

Ιστορικό είναι το σύνθημα των οπαδών της Ουνιόν κάθε φορά που η αντίπαλη ομάδα έκανε τείχος στα φάουλ: «Το τείχος πρέπει να πέσει φώναζαν» και φυσικά εννοούσαν το τείχος του αίσχους που χώριζε το Βερολίνο.

Το τείχος έπεσε τελικά πριν από είκοσι χρόνια. Η πορεία της Ουνιόν όμως στο ποδοσφαιρικό πρωτάθλημα σ΄ αυτό το διάστημα έμοιαζε με καρδιογράφημα ασθενούς που υποφέρει από ταχυκαρδία.

Η σημαντικότερη στιγμή της ήταν η συμμετοχή στον τελικό του Κυπέλλου το 2001 και στα ευρωπαϊκά Κύπελλα την επόμενη σεζόν πριν βυθιστεί στις ερασιτεχνικές κατηγορίες και στην οικονομική ανασφάλεια που λίγο έλειψε να την οδηγήσει στη χρεοκοπία.

Τον τελευταίο χρόνο λόγω της έργων στο γήπεδό της, η Ουνιόν αναγκάστηκε να αγωνιστεί στην έδρα της άλλοτε μισητής Δυναμό, που είχε ταυτιστεί με τη Στάζι στην Ανατολική Γερμανία. Για τον λόγο αυτό πολλοί οπαδοί της προτιμούν να μην πηγαίνουν στο γήπεδο. Ακόμα όμως κι αυτοί που παρακολουθούν τους αγώνες στο Γιανσπορτπαρκ πηγαίνουν μετά στο υπό κατασκευή γήπεδό τους και κάνουν πάρτι. Όπως συνέβη το προηγούμενο Σάββατο, μετά το νικηφόρο παιχνίδι με τη Ρέγκενσπουργκ που εξασφάλισε στην Ουνιόν τον τίτλο στην Γ΄ κατηγορία και την άνοδό της στη Β΄.

Update:
[KOUPA4.jpg]

Social controversial issues (απορίες Καημού) - Χτυπημένο Πέλμα

5 σχόλια

http://myshoeaddictiontoo.com/ebay/chic14.jpg
Δεν μπορώ παρά να παραδεχτώ την αδυναμία μου στα όμορφα, περιποιημένα γυναικεία πόδια. Ειδικά όταν "οδηγούν" ψηλοτάκουνα παππούτσια, γόβες, σανδάλια κτλ κτλ.
Και φυσικά τώρα το καλοκαίρι που φεύγουν τα μακρυά παντελόνια και τα καλσόν και τα πόδια έρχονται σε επαφή με τον ατμοσφαιρικό αέρα (και το οπτικό μας πεδίο) τα ερεθίσματα για εμάς τους λάτρεις (!) του ωραίου φίλου πολλαπλασιάζονται.

Αγαπημένες μου κυρίες επιτρέψτε μου όμως την (αντρική και άρα άσχετη) ερώτηση:
Πως καταφέρνετε 9 στις 10 να κυκλοφορείτε με πόδια εμφανώς καταπονημένα και χτυπημένα από τα παπούτσια σας;
Φτέρνες, δάχτυλα, πατούσες, κότσια (όχι και πολύ σέξυ όρος...) γυναικών όλων των ηλικιών, των βαρών, των υψών και των κοινωνικών τάξεων ,μόλις μπει ο Μάης, κυκλοφορούν ανάμεσά μας ως θύματα ενός ακήρυχτου πολέμου με τα καλοκαιρινά υποδήματα. Σημαδεμένα, πρησμένα, σκασμένα και ξεραμένα περιφέρουν την "συντριβή" τους από το καινούργιο ζευγάρι αποκομίζοντας οίκτο αντί για θαυμασμό.

Πείτε μου για να καταλάβω και εγώ ο περίεργος Τι σας φταίει;
Τα αγοράζετε μικρά; Στενά; Μυτερά; Ψηλά;
Δεν υπάρχει τρόπος να βάλετε κάτι που να σας προσθέτει σεξουαλικότητα χωρίς να χρειαστείτε πιτ στοπ σε δερματολόγο ή ορθοπεδικό;

Πριν αρχίσετε να μου ...τα χώνετε θέλω να πιστέψετε ότι η απορία μου είναι αυθεντική, αληθινή και ειλικρινής!

Αν πάλι πρέπει σήμερα το βράδυ να πάτε κάπου και σκέφτεστε από τώρα πως θα βάλετε τις καινούργιες γόβες σας πάνω στο χτυπημένο σας δάχτυλο...εκτονωθείτε ευχαρίστως ενταύθα!



San star toy ciema - Nikos Ziwgalas

Κυριακή 24 Μαΐου 2009

Που θα ήθελα να είμαι...

21 σχόλια

ΠΑΝΟΡΑΜΙΚΗ ΑΠΟΨΗ ΛΙΜΝΟΘΑΛΑΣΣΑΣ ΛΕΥΚΑΔΑΣ ΑΠΟ ΑΓΙΑ ΦΑΝΕΡΩΜΕΝΗ (16 - 6 - 2008)

Θέα από τον πίσω κήπο της Φανερωμένης στη Λευκάδα

(γιατί ρε γαμώτο έχω χρόνια να πάω...;)

Και για να το κάνω λίγο χειρότερο...
Λευκάδα by gmargari2.


10 am at Porto Katsiki, Lefkada by Anna_Greece.

http://www.villalefkas.com/UserFiles/Image/PhotoAlbum/Lefkas/lefkas_milos.jpg

Porto Katsiki, Lefkada (III) by Anna_Greece.




http://farm4.static.flickr.com/3371/3259660977_4eeb5084d1.jpg?v=0





Café 'Library' by Crazy farmer.

Bougainvilleas by Crazy farmer.




http://www.villalefkas.com/UserFiles/Image/PhotoAlbum/Lefkas/lefkas_sivota_tavern_86.jpg

http://www.the-mschristina.com/images/Lefkas%20Town.jpg

ψάχνεις ήδη τηλέφωνα και διευθύνσεις για ενοικιαζόμενα...;
Μαζί σου!

Τετάρτη 20 Μαΐου 2009

Χάσαμε την πρωτεύουσα. Στοπ

16 σχόλια

Αυτές τις ημέρες (λόγω ενός σεμιναρίου που παρακολουθώ) είμαι αναγκασμένος να περπατάω από τον ηλεκτρικό της Ομόνοιας μέχρι τα γραφεία του ΙΕΚΕΜ που είναι στην Κολωνού, πίσω από το Υπουργείο Απασχόλησης. Είναι ακριβώς αυτή η περιοχή γύρω από την πλατεία Θεάτρου, Πειραιώς, Μενάνδρου...
Το συμπέρασμά μου είναι ένα: αν δεν έχετε πολύ σημαντική δουλειά, αν δεν είναι θέμα Ζωής ή Θανάτου μην βρεθείτε εκεί γιατί είναι πολύ πιθανό να γίνει...θέμα Ζωής ή Θανάτου!
Η κατάσταση είναι ακραία.
Δεν μπορεί να περιγραφεί ούτε με λόγια, ούτε με εκπομπές.
Μια απόσταση 200μ, που για να την κάνεις περνάς μέσα από μπουλούκια εγκληματιών (δεν θα μπω στον κόπο να απαριθμίσω πόσες μορφές εγκληματικότητας έπεσαν στην αντίληψή μου...) και βρώμας και το κάνεις μόνο με βήμα ταχύ και την προσοχή σου απολύτως τεταμένη. Για να το κάνει γυναίκα...ούτε κατά διάννοια! (και όμως ξέρω πόσες είναι αναγκασμένες να το κάνουν και έχουν "εξοικοιωθεί" κιόλας με αυτή την κατάσταση...)
Προσωπικά διασχίζω την Πειραιώς με πραγματικό φόβο.

Λάβετε υπόψιν σας ότι την περιοχή αυτή μέχρι και μια πενταετία πριν την θεωρούσα δεύτερο σπίτι μου καθώς είναι σχετικά κοντά το Εθνικό Ωδείο και για όλα τα χρόνια που σπούδαζα βρισκόμουν εκεί 3 με 4 μέρες τη βδομάδα από νωρίς το πρωί μέχρι αργά το βράδυ. Και παρά την παρουσία μεταναστών και χρηστών ναρκωτικών δεν ένιωθα ποτέ να απειλούμαι σε τέτοιο βαθμό!

Και τώρα, μόλις 5 χρόνια μετά νιώθω περισσότερο φόβο από ότι όταν έκανα τη σκοπιά μου πάνω στο ποτάμι στον Έβρο απέναντι στους Τούρκους και ανάμεσα στους "εμπόρους".
Τουλάχιστον εκεί κρατούσα γεμάτο όπλο. Εδώ νίωθω ανυπεράσπιστος.

Νομίζω ότι αυτή η κατάσταση είναι ικανή να παρασύρει ένα δηλωμένο δημοκράτη σαν εμένα σε ακραίες ακροδεξιές και φασιστικές θέσεις. Και αυτό είναι άλλη μια ..."παρενέργεια" εξόχως επικίνδυνη.

Υ.γ.1 Είναι πολύ εύκολο να ρίξει κάποιος το φταίξιμο στην χαλαρή αστυνόμευση. Αλλά στο χώρο η παρουσία της αστυνομίας είναι έντονη. Ανεπαρκής σίγουρα, αναποτελεσματική ίσως, με δεμένα χέρια αναμφισβήτητα αλλά κάποιοι συνάνθρωποί μας βρίσκονται εκεί φορώντας τη στολή. Και αυτό δεν είναι καθόλου εύκολο!

Υ.γ.2 Θέλω να προτείνω στον Σύριζα (και όλους αυτούς του Οικολόγους-Απαλλακτικούς και Σια) που τόσο ελαφρά την καρδία παρουσίαζουν με ρόδινα χρώματα το θέμα των μεταναστών να ξηλώσει το περίπτερο-εξάμβλωμα που έχει στήσει στο Πανεπιστήμιο και να το βάλει (αν τολμάει!) στην Πλατεία Βάθης ή στην Πλατεία Θεάτρου ή μπροστά στο παλιό Εφετείο! Αν και αυτούς τους έχω για όλα ικανούς....

Υ.γ.3 Όποιος θέλει να με κατηγορήσει για ρατσισμό δεν θα με ενοχλήσει καθόλου να το κάνει, αφού όμως πρώτα μου εξηγήσει τί είδους ηδονή του προκαλεί η εικόνα απόλυτης εξαθλίωσης των ανθρώπων Ελλήνων και μεταναστών που ζουν και εργάζονται στον χώρο αυτό. Και ποια ρεαλιστική, ανθρωπιστική και πατριωτική αντιπρόταση έχει εκτός από το να φύγουν όλοι αυτοί από εκεί και από κάθε Αγαθονήσι και Άγιο Παντελεήμονα κτλ κτλ και να μπουν κανόνες αντίστοιχοι αυτοί που πρόσφατα υιοθέτησε η Ιταλία και οι υπόλοιπες χώρες τις Ευρώπης!

Υ.γ. 4 κάποτε η Αθήνα μας ήταν (και) έτσι: [On+terrace.jpg]

Δευτέρα 18 Μαΐου 2009

Λεύκιππος & Δημόκριτος: Οι πατέρες της Πληθωριστικής Κοσμολογίας

8 σχόλια

Αναδημοσιεύω ένα καταπληκτικό άρθρο που βρήκα στον δικτυακό τόπο: Αντίφωνο γραμμένο από τους (τηλεοπτικούς και λαϊκούς με την καλύτερη έννοια του όρου) Μ.Δανέζη και Σ. Θεοδωσίου για τις μελλοντικές (!) κοσμολογικές ανακαλύψεις που έκαναν ο Λεύκιππος και ο Δημόκριτος.
Απολαύστε...
http://www.on.br/site_edu_dist_2008/site/conteudo/modulo1/2-cosmologia-grega/imagens/Leucippus.jpghttp://www.mlahanas.de/Greeks/images/Democritus1.jpg

Οι ατομικοί φιλόσοφοι Λεύκιππος και Δημόκριτος θεωρούνται από όλους πατέρες της Ατομικής Φυσικής. Λίγοι γνωρίζουν όμως ότι η Κοσμολογία τους αποτελεί μια θεωρία ταυτόσημη με τη σύγχρονη Πληθωριστική Κοσμολογία. Το Σύμπαν για τους μεγάλους Έλληνες διανοητές αποτελείται από έναν άπειρο αριθμό κόσμων που σαν φυσαλίδες το γεμίζουν. Ας ταξιδέψουμε λοιπόν στα άδυτα του Σύμπαντος με οδηγούς τον Λεύκιππο και τον Δημόκριτο.

Όλοι στην εποχή μας στεκόμαστε εντυπωσιασμένοι μπροστά στα επιτεύγματα της σύγχρονης επιστήμης και τεχνολογίας. Το περίεργο όμως είναι πολλοί επιστήμονες έχουν την εσφαλμένη εντύπωση πως όλα αυτά τα επιτεύγματα στηρίχτηκαν σε γνώσεις και φαινόμενα τα οποία για πρώτη φορά ανακαλύφθηκαν και διατυπώθηκαν την περίοδο της μεγάλης επιστημονικής επανάστασης των 16ου, 17ου και 18ου αιώνων.
Η άποψη αυτή δεν είναι αληθινή και ως απόδειξη θα αναφερθούμε στην επιστημονική σκέψη δύο πολύ μεγάλων Ελλήνων θετικών επιστημόνων της αρχαιότητας, του Λεύκιππου και του Δημόκριτου.
Βασικά θα αναφερθούμε στην Κοσμολογία την οποία ανέπτυξαν οι δύο μεγάλοι θετικοί φιλόσοφοι, η οποία υπήρξε εντελώς διαφορετική από τις κοσμολογίες όλων των άλλων προσωκρατικών φιλοσόφων. Γι’ αυτόν το λόγο θα αναφέρουμε μια σειρά επιστημονικών θέσεών τους που επαναδιατυπώθηκαν στη Δύση έπειτα από πολλούς αιώνες, ως κάτι καινούργιο, από επιστήμονες οι οποίοι κατά τεκμήριο υπήρξαν αναγνώστες των κειμένων τους.

Οι σύγχρονες παλαιές γνώσεις
Η ταύτιση των απόψεων της σύγχρονης Φυσικής και Κοσμολογίας με τις απόψεις των δύο ατομικών φιλοσόφων πολλές φορές είναι εκπληκτική. Ως παράδειγμα αναφέρουμε τη γνώση του τι είναι ένας Γαλαξίας. Όπως διαβάζουμε στα περισσότερα βιβλία, ο Γαλιλαίος χρησιμοποιώντας ένα μικρό τηλεσκόπιο ανακάλυψε ότι ένας γαλαξίας αποτελείται από πολλά αστέρια τα οποία λόγω της απόστασής τους φαίνονται σαν ένα ενιαίο σύνολο. Αυτό δεν είναι αλήθεια, αφού πολλούς αιώνες πριν ο Δημόκριτος [Αχιλλεύς Τάτιος Των Αράτου φαινομένων προς εισαγωγήν εκ του Αχχιλλέως περί του παντός 24, εκδ. Maas, 55, 24 (Περί του γαλαξίου)] έγραφε: «… Λένε ότι ο Γαλαξίας αποτελείται από πολύ μικρά και πυκνά αστέρια, που σ’ εμάς φαίνονται ενωμένα λόγω του μεγάλου διαστήματος από τον Ουρανό μέχρι τη Γη, όπως ένα αντικείμενο που πασπαλίζεται με πολλούς κόκκους αλατιού…»
Ένα άλλο, που κινεί το ενδιαφέρον κάθε επιστήμονα, είναι ότι ο Λεύκιππος και ο Δημόκριτος είχαν κατανοήσει και διατυπώσει την πλάνη των ανθρωπίνων αισθήσεων, η οποία, μολονότι αποτελεί το σκληρό πυρήνα της σύγχρονης επιστημονικής σκέψης, δεν γίνεται κατανοητή από πολλούς. Όπως αναφέρει ο Σέξτος ο Εμπειρικός στο έργο του «Προς Μαθηματικούς» (Δημόκριτος, απόσπ. 11, Σέξτος, Προς Μαθηματικούς VII, 138): «ο Δημόκριτος στους Κανόνες λέγει ότι υπάρχους δύο μορφές γνώσης, μια γνήσια και μια νόθα. Στη νόθα ανήκουν όλα τα παρακάτω, η όραση, η ακοή, η οσμή, η γεύση, η αφή. Η άλλη μορφή γνώσης είναι γνήσια, που είναι ξέχωρη από αυτή».
Ένα δεύτερο φαινόμενο το οποίο πολλοί θεωρούν επίτευγμα της σύγχρονης επιστήμης είναι το γεγονός ότι η εντύπωση της επαφής δύο υλικών αντικειμένων είναι μια πλάνη των αισθήσεων. Αυτό πιστεύαμε ότι είναι μια σχετικά νέα ανακάλυψη. Ωστόσο, για το θέμα αυτό ο Ιωάννης ο Φιλόπονος, στο έργο του «Υπόμνημα εις τα Αριστοτέλους – Περί γενέσεως και φθοράς» (Φιλόπονος, Υπόμνημα εις τα Αριστοτέλους Περί γενέσεως και φθοράς, σ. 158,26) αναφέρει: «όταν έλεγε ο Δημόκριτος ότι τα άτομα εφάπτονται αμοιβαία, δεν εννοούσε την επαφή με το καθαυτό νόημα της λέξης…Πράγματι αυτός ονομάζει επαφή το αμοιβαίο πλησίασμα των ατόμων και τη μικρή απόσταση ανάμεσα τους. Το κενό τα χωρίζει από όλες τις πλευρές».
Ο Δημόκριτος, όμως, πού πριν από την μεγάλη επιστημονική επανάσταση του 17ου αιώνα είχε συνειδητοποιήσει διαισθητικά την έννοια της ηλεκτρομαγνητικής ακτινοβολίας που είναι το αίτιο της όρασης. Ο Αλέξανδρος ο Αφροδισιεύς στο «Σχόλιο στον Αριστοτέλη –Περί Αισθήσεως και Αισθητών» (Αλέξανδρος Αφροδισιεύς, Σχόλιο στον Αριστοτέλη, Περί Αισθήσεως και Αισθητών, σ. 24, 14) λέει: «ο Δημόκριτος πιστεύει, και πριν αυτόν ο Λεύκιππος και ύστερα από αυτόν οι οπαδοί του Επίκουρου, ότι κάποια ομοιώματα που ξεκολλούν από τα αντικείμενα έχοντας σχήμα όμοιο με αυτά πάνε και πέφτουν πάνω στα μάτια αυτών που βλέπουν κι έτσι παράγεται η αίσθηση της όρασης».
Εκτός όμως όλων των προηγούμενων και η διατύπωση της αρχής «δράσης-αντίδρασης» που μαθαίνουμε ότι αποτελεί ανακάλυψη των μεγάλων επιστημόνων της Δύσης, διατυπώθηκε από τον Δημόκριτο. Γι’ αυτό ακριβώς το θέμα ο Αριστοτέλης στο έργο του «Περί γενέσεως και φθοράς» (Αριστοτέλης, Περί γενέσεως και φθοράς Α7.323b10.Δ.) αναφέρει: «ο Δημόκριτος διατύπωσε μια προσωπική θεωρία. Λέει πράγματι ότι αυτό που ενεργεί και αυτό που υφίσταται μιαν ενέργεια είναι το ίδιο και το όμοιο. Διότι (όντα) διαφορετικά και με άλλα γνωρίσματα δεν μπορούν να υποστούν το καθένα τις ενέργειες των άλλων, κι ακόμα κι αν διαφορετικά όντα ενεργούν κατά κάποιο τρόπο το καθένα πάνω στα άλλα, αυτό συμβαίνει όχι επειδή είναι διαφορετικά, αλλά επειδή έχουν κάτι όμοιο».
Θα ολοκληρώσουμε τη σύντομη αναφορά μας στα θέματα τα οποία ανέλυσε ο Δημόκριτος αναφερόμενοι στην πλήρη κατανόηση της ψευδαίσθησης από τον σπουδαίο αυτόν σοφό, της έννοιας που ονομάζουμε ανθρώπινο χρόνο. Συγκεκριμένα, ο Σέξτος ο Εμπειρικός [Σέξτος X 181 (Δημόκριτος Α72)] γράφει: «Στους φυσικούς που ήταν οπαδοί του Επίκουρου και του Δημόκριτου αποδίδουν μια τέτοια επινόηση για τον χρόνο: “χρόνος (ο ανθρωπίνως μετρούμενος) είναι ένα φάντασμα όμοιο με την ημέρα και τη νύχτα”».
Απλώς για τη σύγκριση αναφέρουμε την άποψη του Αϊνστάιν στο θέμα αυτό: «Για μας τους ορκισμένους φυσικούς, η διάκριση ανάμεσα στο παρελθόν, το παρόν και το μέλλον είναι μόνο μια ψευδαίσθηση, ακόμη κι αν είναι τόσο επίμονη».

Η κοσμολογία των Λεύκιππου και Δημόκριτου
Μεγάλο ενδιαφέρον όμως παρουσιάζει η κοσμολογική άποψη που διατυπώθηκε από τον Λεύκιππο και τον Δημόκριτο [Διογένης, Φιλοσόφων βίων και δογμάτων συναγωγή ΙΧ 30 (Λεύκ. Α1)] που θεωρούν ότι τα τρία βήματα της κοσμικής δημιουργίας είναι τα επόμενα:

Στην αρχή υπήρχε ένα μη αισθητό υλικό, ανάλογο του χάους και του ερέβους, το οποίο οι Λεύκιππος και Δημόκριτος ανέφεραν ότι αποτελούνταν από δύο οντότητες, το Ον και το Μη Ον.
Το ενδιαφέρον είναι ότι στην περίπτωση αυτή οι δύο προσωκρατικοί φιλόσοφοι συγκεκριμενοποιούσαν το υλικό αυτό εφ’ όσον με τη έννοια Μη Ον αναφέρονταν σ’ αυτό που σήμερα ονομάζουμε μαθηματικό χώρο, ενώ με την έννοια Ον στα άτομα.
Επαναλαμβάνουμε ότι –σύμφωνα με τη καταγεγραμμένη άποψή τους- τα άτομα και ο χώρος είναι αληθινές και αντικειμενικές πραγματικότητες οι οποίες όμως βρίσκονται έξω από το πεδίο των ανθρωπίνων αισθήσεων. Ο Κόσμος μας, λοιπόν, γεννήθηκε από ένα μη αισθητό υλικό το οποίο προϋπήρχε, όπως ακριβώς έψαλλε η κοσμολογία του ποιητή Αλκμάνα (7ος αι. π.Χ.).
Η άποψη αυτή βρίσκει σύμφωνη τη σύγχρονη κοσμολογική άποψη που υποστηρίζει ότι το Σύμπαν γεννήθηκε από ένα μη αισθητό υλικό το οποίο ονομάζει «ψευδοκενό».

Ο σχηματισμός των μεγάλων κενών
Μέσα στο μη αισθητό αυτό υλικό του χώρου και των ατόμων –με κάποιον αδιευκρίνιστο τρόπο- σχηματίστηκαν πολλά μεγάλα κενά. Η άποψη αυτή ταυτίζεται με την άποψη της σύγχρονης Πληθωριστικής Κοσμολογίας, που διατυπώνει ομοίως την άποψη της δημιουργίας μεγάλων κενών (φυσαλίδες πραγματικού κενού) μέσα στο αρχικό μη αισθητό υλικό του ψευδοκενού. Βεβαίως, στην περίπτωση αυτή η δημιουργία των μεγάλων κενών αποδίδεται στην ύπαρξη ενός πεδίου, του «πεδίου πληθωρισμού», ενώ ένα άλλο αναπτυσσόμενο πεδίο, το «πεδίο Χιγκς» είναι το αίτιο της δημιουργίας των συγκεκριμένων φυσικών νόμων μέσα στα διαστελλόμενα μεγάλα κενά.
Όπως είναι φανερό, τόσο η σύγχρονη Πληθωριστική Κοσμολογία όσο και οι ατομικοί φιλόσοφοι συμφωνούν ότι αρχικά δημιουργήθηκαν μεγάλα κενά μέσα στα οποία, στη συνέχεια, δημιουργήθηκαν Κόσμοι όπως αυτός που βλέπουμε γύρω μας και λανθασμένα ονομάζουμε Σύμπαν.
Ειδικότερα, όπως καταγράφεται στην αρχαία Ελληνική Γραμματεία [Ελ. Ι. 13, 2 (DK 68a 40)]: «ο Δημόκριτος υποστηρίζει τα ίδια με τον Λεύκιππο, ότι υπάρχουν άπειροι κόσμοι με διαφορετικά μεγέθη. Σε μερικούς απ’ αυτούς δεν υπάρχει ούτε Ήλιος ούτε Σελήνη, σε άλλους τα δύο αυτά ουράνια αντικείμενα είναι μεγαλύτερα απ’ όσο στο δικό μας κόσμο, και σε άλλους περισσότερα. Τα διαστήματα μεταξύ των κόσμων είναι άνισα, σε μερικά μέρη υπάρχουν περισσότεροι κόσμοι, σε άλλα λιγότεροι, μερικοί αναπτύσσονται, μερικοί είναι στο αποκορύφωμα της ανάπτυξής τους και μερικοί παρακμάζουν. Αλλού οι κόσμοι γίνονται και αλλού αποσυντίθενται. Η καταστροφή τους οφείλεται στην αμοιβαία τους σύγκρουση».

Η δημιουργία της υλικής σφαιρικής συμπύκνωσης
Η συνέχεια της κοσμικής δημιουργίας του Λεύκιππου και του Δημόκριτου θεωρεί ότι αφού ανοίξουν μέσα στο μη αισθητό υλικό τα μεγάλα κενά, σώματα από το πρωταρχικό μη αισθητό υλικό αποσπώμενα από το άπειρο οδηγούνται στα μεγάλα κενά μέσω μιας αντίστοιχης δίνης. Στην άκρη της δίνης –λόγω της περιστροφής της- το υλικό που εξέρχεται γίνεται αισθητό, τακτοποιείται, ενώ στη συνέχεια σταματά η περιστροφή της δίνης και παύει να υφίσταται.
Όταν σταματά η περιστροφή της γενεσιουργού δίνης το αισθητό υλικό έχει χωριστεί σε δύο ειδών σώματα, τα «λεπτά» και τα «αδρά» . Από αυτά, τα λεπτά εκτοξεύονται προς τα έξω, ενώ τα αδρά σχηματίζουν ένα «σφαιρικό συμπύκνωμα». Εδώ πλέον είναι σαφής η περιγραφή του πρωτοατόμου της θεωρίας της Μεγάλης Έκρηξης της σύγχρονης Κοσμολογίας και όχι μόνον. Η σύγχρονη Κοσμολογία δέχεται ότι μετά τη στιγμή της Μεγάλης Έκρηξης υπήρξαν δύο φάσεις κατά την διάρκεια των οποίων δημιουργήθηκαν αντιστοίχως δύο είδη υποατομικών σωματιδίων, τα «αδρόνια» και τα «λεπτόνια». Οι αντίστοιχες κοσμολογικές φάσεις δημιουργίας πήραν το όνομα αυτών των σωματιδίων. Η αντιστοιχία των σύγχρονων ονομάτων των προηγούμενων στοιχειωδών σωματιδίων με την ορολογία των ατομικών φιλοσόφων είναι χαρακτηριστική.
Οι Λεύκιππος και Δημόκριτος αναφέρουν ακόμη ότι η εκτόξευση του «λεπτού» υλικού δεν είναι αποτέλεσμα της έκρηξης του σφαιροειδούς συστήματος που σχηματίζουν τα «μη λεπτά» υλικά, άρα δεν ταυτίζεται με το φαινόμενο της Μεγάλης Έκρηξης. Συνεπώς, υποστηρίζουν ότι από ένα μίγμα «λεπτών» και «μη λεπτών» που ισορροπεί και δεν περιστρέφεται, η εκτόξευση των λεπτών προς τα έξω δημιουργεί μια αντίθετη κίνηση –συστολή- των «αδρών», τα οποία τείνουν να σχηματίσουν μια μικρή σε διαστάσεις, αλλά πυκνή, σφαιροειδή συγκρότηση ύλης.

Η έκρηξη υπερκαινοφανούς
Όπως αναφέραμε προηγουμένως, η εκτόξευση των λεπτών προς τα έξω δημιουργεί μια αντίθετη κίνηση –συστολή- των «αδρών» που τείνουν να σχηματίσουν μια μικρή σε διαστάσεις, αλλά πυκνή, σφαιροειδή συγκρότηση ύλης. Το φαινόμενο αυτό είναι γνωστό σήμερα και αιτιολογεί σε επιστημονικό επίπεδο τα φαινόμενα που σύμφωνα με τους μεγάλους φιλοσόφους ακολούθησαν.
Όπως πλέον γνωρίζουμε, μια έντονη συστολή της αρχικής σφαιρικής συμπύκνωσης ενός τόσο μεγάλου υλικού, όπως αυτή που περιγράφουν οι Λεύκιππος και Δημόκριτος, οδηγεί σε μια βίαιη έκρηξη ενός επιφανειακού στρώματος υλικού της σφαιρικής συμπύκνωσης. Το φαινόμενο αυτό παρατηρείται στην περίπτωση του σχηματισμού ενός υπερκαινοφανούς.
Το περίεργο είναι ότι αυτό ακριβώς το φαινόμενο –το οποίο πιστεύαμε ότι ανακαλύφθηκε πριν λίγα χρόνια- περιγράφει ο Δημόκριτος, που αναφέρει ότι μετά την εκτόξευση των λεπτών προς τα έξω και τη συστολή της σφαιρικής συμπύκνωσης των αδρών: «Από την σφαιρική συμπύκνωση αποσπάται και κινείται προς τα έξω ένας λεπτός υμένας, ενώ η υπόλοιπη σφαίρα αρχίζει να περιστρέφεται εκ νέου και να συστέλλεται».
Στο σημείο αυτό οι δύο σοφοί μας εκπλήττουν εκ νέου, εφ’ όσον αναφέρουν ένα φυσικό φαινόμενο που πιστεύαμε ότι ανακαλύψαμε σχετικά πρόσφατα. Αναφέρουν, λοιπόν, ότι η βίαιη εκτόξευση του λεπτού υμένα επιταχύνει τη συστολή του εναπομένοντος υλικού της σφαιρικής συμπύκνωσης και μάλιστα το αναγκάζει να περιστραφεί βιαίως.

Το Σύμπαν σαν μια μελανή οπή
Οι απόψεις τους συνεχίζονται και ολοκληρώνονται με την περιγραφή ενός φαινομένου το οποίο λογικά δεν θα έπρεπε να γνωρίζουν. Αναφέρουν, λοιπόν, ότι η βίαιη συστολή και περιστροφή της εναπομένουσας κεντρικής σφαιρικής συμπύκνωσης οδηγεί στη δημιουργία μιας νέας γιγάντιας δίνης, που τείνει εκ νέου να συγκεντρώσει το διασκορπισμένο υλικό προς το σημείο της σφαιρικής συμπύκνωσης.
Με λίγα λόγια περιγράφουν ολόκληρο τον μηχανισμό δημιουργίας μιας μελανής οπής, εισηγούμενοι ότι το Σύμπαν μας εξελίσσεται στο πλαίσιο μιας γιγαντιαίας μελανής οπής… Αυτό είναι κάτι το εκπληκτικό, που το προτείνει πλέον μια σειρά σύγχρονων αστροφυσικών.

Κάποιες σκέψεις
Φτάνοντας στο τέλος των σκέψεών μας δεν μπορούμε παρά να διατυπώσουμε και τη δική μας έκπληξη για όσα διατυπώνουν οι προσωκρατικοί θετικοί φιλόσοφοι Λεύκιππος και Δημόκριτος τον 5ο αι. π.Χ.
Το Σύμπαν, σύμφωνα με τις απόψεις τους, γεννήθηκε μέσω των διαδικασιών μιας λευκής οπής, ενώ μετά τη γέννησή του εξελίσσεται στο πλαίσιο μιας μελανής οπής, στη σημειακή ιδιομορφία της οποίας συνθλιβόμενο, κάποια στιγμή, θα διαλυθεί.
Για να καταλήξουν στο συμπέρασμα αυτό, οι Λεύκιππος και Δημόκριτος, περιγράφουν έναν τεράστιο αριθμό φαινομένων τα οποία πιστεύαμε ότι είναι σύγχρονες ανακαλύψεις.
Τι σημαίνει αυτό; Ασφαλώς στην ερώτηση αυτή καταθέτουμε την επιστημονική μας άγνοια. Δεν έχουμε στη διάθεσή μας κανένα επιστημονικό στοιχείο προκειμένου να λύσουμε μια σειρά από απορίες μας.
Το βέβαιο είναι ένα. Ήλθε πλέον ο καιρός οι θετικοί επιστήμονες να σκύψουν με αγάπη, επιμονή και υπομονή πάνω από τα κείμενα της αρχαίας ελληνικής γραμματείας. Η μελέτη αυτών των κειμένων δεν έχει πια στόχο της την διερεύνηση ξεπερασμένων θεωριών και απόψεων που αποτελούν απλώς τις ρίζες της γνώσης της σύγχρονης θετικής επιστήμης.
Η μελέτη της αρχαίας ελληνικής γραμματείας ίσως μας βοηθήσει, όπως στην περίπτωση της Κοσμολογίας του Λεύκιππου και του Δημόκριτου, να βρούμε λύσεις για πολλά ανοιχτά θέματα του σύγχρονου επιστημονικού προβληματισμού.

Ας ανακαλύψουμε εκ νέου τη γνώση του παρελθόντος με στόχο τη λύση των επιστημονικών προβλημάτων του μέλλοντός μας.

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

● Μ. Δανέζης και Σ. Θεοδοσίου, «Η Κοσμολογία της Νόησης» εκδόσεις Δίαυλος, Αθήνα 2003.

● Danezis E., Theodossiou E., Manimanis V., Grammenos Th. and Stathopoulou M.: «The Cosmological views of Democritous and modern physics» JENAM 2000, May 29~June 3, 2000, Moscow, Russia.

● Danezis E., Theodossiou E., Manimanis V., Grammenos Th. and Stathopoulou M.: «The Cosmological views of Democritous and modern physics» The Greek Australian on line magazine, Monday, February 21, 2000.

Κείμενο: Μάνος Δανέζης και Στράτος Θεοδοσίου Τμήμα Φυσικής Πανεπιστημίου Αθηνών ,Σχέδια: Μάνος Δανέζης
ηλ. πηγή: http://ypeppas.blogspot.com/2008/05/blog-post_07.html , «Γεωτρόπιο» , «Ελευθεροτυπία» του Σάββατο, 22 Μαρτίου 2008.

Παρασκευή 15 Μαΐου 2009

Όλη μου η ζωή συνενοχή

14 σχόλια

και πως γουστάρω...

http://www.horizonsunlimited.com/tstories/saue/images/Piran.jpg

κάτι απογεύματα

με καφέ και τσιγάρο...


Kakes sinithies - Miltiadis Pasxalidis

Τρίτη 12 Μαΐου 2009

Καραγκιοζιλίκια

10 σχόλια

Ο Καραγκιόζης

Καραγκιόζης:

-Όπα, όπα όπα! Ε, ρε γλέντια απόψε!

Γεια σου οικογένεια!

Γεια σου και ομογένεια!

Φιλιά μες στα μούτρα σε Γαλλίες, Αγγλίες, Γερμανίες, Βέλγια, Ουκρανίες!

Σκορδομυριστά φιλιά μέχρι και στη μακρινή Ακαρνανία!

Χατζηαβάτης:

-Γεια σου Καραγκιόζη!

Βλέπω κάνεις και εσύ πρόμο για το τηλεβότινγκ για τη Γιουροβίζιον,ε;

Μπράβο, μπράβο, αλλά πες και κάτι για τη Χαντισέ την κόρη του Πολυχρονεμένου μας Πασά που την έστειλε στην Μόσχα να κερδίσει για να κάνει την επόμενη διοργάνωση στο σαράι!

Καραγκιόζης:

-Τι λες ρε Χατζηπαυλίδη;

Θέλει ο Πατσάς να μαζέψει όλους αυτούς του πεινασμένους του χρόνου στο σαράι να τους ταΐσει;

Και εμένα που μένω τόσα χρόνια απέναντί δεν σκέφτηκε να με δεξιωθεί ποτέ…

Χατζηαβάτης:

-Εσύ Καραγκιόζη δεν είσαι τουρίστας, δεν έχεις συνάλλαγμα, δεν θα βοηθήσεις στην αύξηση του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος!

Καραγκιόζης:

-Χαμένο το χεις ρε Χατζηαντώναρε, άμα δεν βοηθήσω εγώ στο ακαθάριστο προϊόν που έχω να κάνω μπάνιο από την τελευταία φορά που πήραν αύξηση οι συνταξιούχοι ποιος θα βοηθήσει;

Χατζηαβάτης:

-Αλήθεια Καραγκιόζη, τώρα που είπες συνταξιούχοι νομίζω ότι είδα τον Μπαρμπαγιώργη στην τηλεόραση σε μια διαμαρτυρία των κτηνοτρόφων μάλλον, να χύνει μια καρδάρα γάλα πάνω στο κεφάλι μιας κυρίας! Μήπως επειδή δεν τον άφηναν να δει τον Βεζύρη- Χατζηγάκη;

Καραγκιόζης:

- Το ξέρεις ο Πασάς ότι βλέπεις κρυφά Παπαγιάννη;

Χατζηαβάτης:

-Τι είναι αυτά που λες Καραγκιόζη μου, σώπα μην σε ακούσει κανείς…

Καραγκιόζης:

-Αν και πανελίστας Χατζηβέλιο μου δεν σου κόβει! Ο Μπαρμπαγιώργης δεν έχυσε το γάλα για διαμαρτυρία, αλλά γιατί έτσι παίρνει επιδότηση!

Χατζηαβάτης:

-Τι επιδότηση βρε Καραγκιόζη μου; Με κοροϊδεύεις; Αφού οι κτηνοτρόφοι δεν πήραν δεκάρα τσακιστή!

Καραγκιόζης:

-Ποιος κτηνοτρόφος ρε ξεπερασμένε. Παίρνει επιδότηση γιατί άνοιξε μπούτι - σπα και πάνε οι χανούμισσες και κάνουν μπάνια στο ξινόγαλα!


Χατζηαβάτης:

-Αλήθεια βρε Καραγκιόζη μου για πες μου, εσύ που είσαι όλη μέρα εδώ στο δρόμο, έχεις δει ποτέ τον Βεληγκέκα να κάνει καμιά περιπολία με το παπάκι του;

Ξέρεις αυτό το μέτρο που έβγαλε ο Μαρκογιαννάμπεης για να καταπνίξει την εγκληματικότητα….

Καραγκιόζης:

-Μπα τέτοιο πράγμα δεν έχω δει! Το μόνο που έχω δει να κάνει ο Βεληγκέγας είναι να παίζει στοίχημα με κάτι άλλους για το ποιος θα νικήσει στο ντέρμπι , Αφγανοί – Πακιστανοί κάτω στα λεμονάδικα στη Μενάνδρου!


Χατζηαβάτης:

-Α, να βλέπω έρχεται και ο Μορφονιός!

Κοπρίτης:

-Πατέρα, τι θα γίνει με δαύτον! Κάθε φορά που περνάει από το δρόμο η μυτόγκα του κόβει το σήμα και πέφτει το wi-fi που κλέβουμε από το παλάτι και μου σταματάνε τα torrent στη μέση!

Καραγκιόζης:

-Α, ρε σαφρακιασμένο, θα σε αφαλοκόψω! Εσύ δουλεύεις αυτό το μαραφέτι που ακούγεται όλο τη νύχτα και εγώ νόμιζα ότι γουργούριζε η κοιλιά μου και ανησύχησα ότι πρέπει να την ταΐσω!!

-Γεια σου ρε Ομορφονιέ! Πως κι από δω; Εσύ δεν θα ήσουν στην Μόσχα μαζί με τον Σάκη!

Μορφονιός

-Ουί, Καραγκιόζη μου πήγα αλλά με έδιωξαν κακήν κακώς!

Γιατί λέει αντί για τον μεσιέ Ρουβά θα πρόσεχε εμένα ο κόσμος για την ομορφάδα μου!

Και μαζεύτηκαν κάτι κουνιστοί και λυγιστοί με τα μαρκούτσια τους και τις κάμερές τους και με βάλαν στο αεροπλάνο και με έστειλαν πίσω!

Καραγκιόζης:

-Σώπα ρε παιδί μου, τόσα τέρατα έχουν κερδίσει σε αυτό το Γυροβύζιον εσένα φοβήθηκαν;

Και τι θα κάνεις τώρα;

Μορφονιός:

-Τι να κάνω Καραγκιόζη μου, θα τους κράξω από το μπλογκ μου! Το ouik-ouik.blogspot.com

Θα τους δείξω εγώ τι θα πει αντίσταση! Ουίκ, θα ξεσηκώσω τον κόσμο!

Καραγκιόζης:

-Σιγά ρε Επαναστάτη, σιγά μη συγκαείς!

Τους τρόμαξες τώρα!

Ξυπνάτε ρε!

Τι νομίζετε ότι κάνετε με τα κουμπάκια και τα χαζοκούτια σας!

Περνάτε εσείς καλά

… κι αυτοί καλύτερα!


Υ.Γ.1 Αυτή η ανάρτηση αφιερώνεται στο μεγάλο θεατράνθρωπο και την πραγματική φωνή της Ελλάδας (και όχι τις κακοφορμισμένες ρέπλικες τύπου Λαζόπουλου) Ευγένιου Σπαθάρη η απουσία του οποίου θα κάνει λιγότερο χαμογελαστές τις μέρες μας και περισσότερο βαριούς τους καημούς μας!

Υ.Γ.2 Διαβάστε και την πραγματικά πολύ ωραία ανάρτηση του Μίλτου για το ίδιο θέμα