Πέμπτη 31 Ιανουαρίου 2008

ΠΩΣ Ο ΣΤΡΑΤΟΣ ΣΚΟΤΩΣΕ ΤΟΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΗ ΑΠΟΣΤΟΛΟ ΚΟΥΣΤΑ ΣΤΟ 31Ο ΛΟΧΟ, ΣΤΟ ΔΟΡΙΣΚΟ, ΣΤΙΣ ΦΕΡΡΕΣ

5 σχόλια













Όταν έχεις υπηρετήσει στις Φέρρες, όταν έχεις ανέβει με ένα τρένο γεμμάτο δακρυσμένους φαντάρους από το σταθμό Λαρίσσης μέχρι την άλλη άκρη της Ελλάδας, όταν έχεις φορέσει το οπλόσημο του Μηχανικού, όταν έχεις αντιμετωπίσει την αρρωστημένη νοοτροπία κάποιων αξιωματικών, όταν έχεις κάνει σκοπιά και ενέδρα στον Έβρο απέναντι από κάποιον Τούρκο και έχεις κινδυνέψει από το εμπόριο ναρκωτικών που γίνεται εκεί (με τη γνώση και την ανοχή των υπευθύνων- και αυτό το λέω μόνο επειδή είμαι σε θέση να το γνωρίζω καλά) δεν μπορείς να μη συγκινείσαι από μια τέτοια είδηση!



ΠΩΣ Ο ΣΤΡΑΤΟΣ ΣΚΟΤΩΣΕ ΤΟΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΗ ΑΠΟΣΤΟΛΟ ΚΟΥΣΤΑ ΣΤΟ 31Ο ΛΟΧΟ, ΣΤΟ ΔΟΡΙΣΚΟ, ΣΤΙΣ ΦΕΡΡΕΣ

από ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ 0:37πμ, Πέμπτη 31 Ιανουαρίου 2008
(Τροποποιήθηκε 8:55πμ, Πέμπτη 31 Ιανουαρίου 2008)

ΠΩΣ Ο ΣΤΡΑΤΟΣ ΣΚΟΤΩΣΕ
ΤΟΝ ΣΤΡΑΤΙΩΤΗ ΑΠΟΣΤΟΛΟ ΚΟΥΣΤΑ
ΣΤΟ 31Ο ΛΟΧΟ, ΣΤΟ ΔΟΡΙΣΚΟ, ΣΤΙΣ ΦΕΡΡΕΣ

Φτάνουν πια τα μισόλογα. Φτάνει πια η Συγκάλυψη.

Η αυτοκτονία του Στρατιώτη Μηχανικού Απόστολου Κούστα ήταν σχεδιασμένη δολοφονία. Σε αυτή συνεργάστηκε ο υπουργός Εθνικής Άμυνας Μεϊμαράκης, ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ Γράψας, ο αρχηγός ΓΕΣ Βούλγαρης, ο διοικητής της Ταξιαρχίας Μπόλης, ο Υποδιοικητής Ναλμπάντης, ο διοικητής του 31ου Λόχου Ταγματάρχης Λιναρδάκης, ο διμοιρίτης ανθυπολοχαγός Ρουσάκος, και οι Αξιωματικοί υπηρεσίας, που εκτέλεσαν καθήκοντα όλη την προηγούμενη βδομάδα.

Ξέρουμε ακόμη και τον τρόπο που πάνε να κουκουλώσουν τις τεράστιες ευθύνες τους.

Δεν υπάρχει λεπτό από την ώρα που δημοσιεύτηκε η τραγική απώλεια του Απόστολου που να σταμάτησε η επικοινωνία μας με συναδέλφους του από το μοιραίο στρατόπεδο, αλλά και μονάδες από ολόκληρη της Ελλάδα.

Όλοι τόνισαν ότι ο Απόστολος ήταν ένα έξυπνο, καλόκαρδο, φιλότιμο παιδί. Ήταν και αυτός ένας από τους λόγους που συνέβαλλε στη δολοφονία του.

Ας πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή.

Ο 26χρονος Απόστολος, παρουσιάζεται αρχικά στις Ειδικές Δυνάμεις. Μετά από εξετάσεις οι γιατροί θα διαγνώσουν διάφορα προβλήματα υγείας, θα τον χαρακτηρίσουν Ι2, θα τον στείλουν στο Μηχανικό και από εκεί παίρνει Μετάθεση ως τυφεκιοφόρος για τον 31ο Λόχο Μηχανικού στις Φέρρες.

ΟΙ ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ

ΣΕ ΜΙΑ ΑΠΟ ΤΙΣ ΠΙΟ ΜΑΥΡΕΣ ΜΟΝΑΔΕΣ

ΤΗΣ ΠΑΡΑΜΕΘΟΡΙΟΥ ΣΤΟΝ ΕΒΡΟ.

Διοικητής της μονάδας ο ταγματάρχης Λιναρδάκης, με πρωτοπαλίκαρο του στη συγκεκριμένη διμοιρία τον ανθυπολοχαγό Ρουσάκο (εμείς δε θα τους χαρακτηρίσουμε – αφήνουμε στους αναγνώστες τη δυνατότητα να κρίνουν)!!!

Προσέξτε μονάδα: ελάχιστη συγκρότηση. Οι υπηρεσίες συχνά είναι 14 ή 15 μέρες υπηρεσία για να πάρεις έξοδο. Μπάνια δεν υπάρχουν, ή καλύτερα υπάρχουν αλλά απαγορεύεται η χρήση τους – υπάρχει ειδική πινακίδα απαγόρευσης λόγω κινδύνου ηλεκτροπληξίας. Από το φθινόπωρο τουλάχιστον επικρατεί αυτή η κατάσταση και καμιά πρόνοια επισκευής δεν υπάρχει. Οι φαντάροι υποχρεώνονται να χρησιμοποιήσουν τα μπάνια της 12της ΕΜΑ και να διασχίζουν μεγάλη απόσταση μεταξύ μπάνιων-θαλάμων, με θερμοκρασίες που συχνά φτάνουν τους -10 βαθμούς. Σε ένα στρατόπεδο που παγώνει ακόμη και η πάχνη.

Τα καλοριφέρ είναι σκουριασμένα και τρέχουν συνέχεια νερά. Η διατροφή είναι απαίσια και οι συνθήκες διαβίωσης πραγματικά άθλιες.

Και ενώ η διοίκηση της μονάδας, υπό την υψηλή εποπτεία του Ταξίαρχου Μπόλη και του υποδιοικητή της Ταξιαρχίας Ναλμπάντη, αδιαφορεί και ουσιαστικά συντηρεί τις απαράδεκτες αυτές συνθήκες, κάνει ότι περνά από το χέρι της για να τρομοκρατήσει και να γεμίσει άγχος τους φαντάρους.

Κοιτάτε παραλογισμό: ρίχνουν 2ημερες ή 3ημερες κρατήσεις και 5μερες φυλακίσεις γιατί το Μ71 δεν ήταν τετραγωνισμένο και γιατί το κρεβάτι δεν ήταν στρωμένο σαν χαρτί!!!

Την τελευταία εξάλλου Παρασκευή 25 Ιανουαρίου, στην Επιθεώρηση μοιράσανε δεκάδες μέρες κρατήσεων – φυλακίσεων για τους παραπάνω «εγκληματικούς» λόγους!!!

Ο Απόστολος λοιπόν μετατίθεται στην παραπάνω μονάδα στις 20 Σεπτεμβρίου. Όμως δεν μπορεί να περπατήσει κανονικά και να σηκώσει βάρη. Όπως μας λένε χαρακτηριστικά συνάδελφοι του από τη μονάδα τον βοηθούσαν να σηκώσει ακόμα και τον οπλομαστό!!!

Πριν τις γιορτές αντιμετώπισε πρόβλημα και έκανε εγχείρηση (κύστης). Ο γιατρός μάλιστα τον έβγαλε ελεύθερο όπλου.

Όμως ο Απόστολος ήταν ένα πολύ φιλότιμο παιδί. Δεν μπορούσε να βλέπει τους συνάδελφους του να χώνονται και να μην παίρνουν ανάσα. Για να τους ελαφρώσει λίγο, προσφέρθηκε να κάνει άοπλες υπηρεσίες.

Σιγά-σιγά αυτό έγινε κανόνας. Του έδιναν τελαμώνα, ενώ άρχισαν να του δίνουν και όπλο. Το γεγονός ότι δεν μπορούσε να αντέξει αποκαλύφτηκε την Παραμονή της Πρωτοχρονιάς, όταν δεν άντεξε και ζήτησε να τον αλλάξουν.

Φεύγει με το γκρουπ των Φώτων, αλλά όταν επιστρέφει συναντά και αυτός, όπως και τα υπόλοιπα παιδιά την ακραία κατάσταση που καθημερινά οξύνει η συμπεριφορά της διοίκησης.

Ο Απόστολος δεν αντέχει. Αλλά το κρύβει. Υπομένει τα δεινά της θητείας στη μαύρη μονάδα και προετοιμάζει τη φυγή του….

Ο 31ος Λόχος έχει αναλάβει και να καλύπτει μια σκοπιά της 12ης ΕΜΑ, που επίσης έχει ελάχιστο κόσμο.

Πριν ΜΙΑ ΒΔΟΜΑΔΑ λοιπόν ο Απόστολος θα αφαιρέσει μια σφαίρα, τη μοιραία από τελαμώνα, ενώ εκτελούσε χρέη σκοπού στην Σκοπιά 712.

Κανένας δεν παίρνει χαμπάρι τίποτα. Ούτε οι υπαξιωματικοί Αλλαγής, ούτε οι Αξιωματικοί Υπηρεσίας για μια ολόκληρη βδομάδα δεν έχουν πάρει χαμπάρι ότι από τον τελαμώνα λείπει μια σφαίρα.

Μόνο που στην συγκεκριμένη περίπτωση η ανεύθυνη τέλεση της υπηρεσίας των βαθμοφόρων αγγίζει τα όρια της εγκληματικής αμέλειας.

Δεν υπάρχουν δικαιολογίες.

Όλοι γνωρίζουν ότι από 01/01/2008 υπάρχει σε ισχύ ΛΕΥΚΟΣ ΣΥΝΑΓΕΡΜΟΣ, οι φαντάροι εκτελούν χρέη σκοπού με ΚΟΥΜΠΩΜΕΝΟ ΓΕΜΙΣΤΗΡΑ, άρα υπάρχουν επιπλέον λόγοι όλοι να εκτελούν στο ακέραιο τα καθήκοντα τους, πρώτα από όλα οι βαθμοφόροι που έχουν υπηρεσία και η ΟΑΣ!!!

Τίποτα όμως από τα προβλεπόμενα δεν έγινε.

Η Εγκληματική Αμέλεια πάει ΧΕΡΙ-ΧΕΡΙ με τις απαράδεκτες, τρομοκρατικές συνθήκες που έχει επιβάλλει η διοίκηση του Λόχου.

Έτσι οπλίστηκε το χέρι του Απόστολου, έτσι ο στρατός μας στέρησε, μας δολοφόνησε ένα ακόμη παλικάρι.

Ο Απόστολος έπεφτε νεκρός εκτελώντας υπηρεσία 3:00 μέχρι τις 6:00 το πρωί, σε έναν πόλεμο που χάνει καθημερινά η νεολαία.

Θύμα της ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗΣ κατάστασης που επικρατεί στις μονάδες της παραμεθορίου του Στρατού Ξηράς.

Τώρα με το γνωστή και δοκιμασμένη μέθοδο της ΕΔΕ πάνε να συγκαλύψουν τις τεράστιες ευθύνες τους. «Δεν πήρε την σφαίρα από την τελαμώνα», λένε προκλητικά.

Όμως οι ευθύνες δεν εντοπίζονται μόνο στη Διοίκηση της μονάδας και στην Ταξιαρχία.

Πρέπει πλέον να καταλάβουμε ότι κανένας δεν νοιάζεται για τα παιδιά.

Οι δολοφονίες παιδιών στον στρατό είναι υπολογισμένο μέγεθος.

Τα τρισεκατομμύρια που αρπάζουν από τον ελληνικό λαό θα πάνε σε πολεμικούς εξοπλισμούς για τις αποστολές εκτός συνόρων, στις προμήθειες και στους εμπόρους του πολέμου Κόκκαλη κλπ. Όχι για την βελτίωση των συνθηκών, όχι για τους φαντάρους.

Ο τεράστιος αριθμός των στρατοπέδων θα συντηρείται για τις πελατειακές σχέσεις των βουλευτών ΝΔ-ΠΑΣΟΚ και για να διατηρείται και να δικαιολογείται ο πρωτοφανής αριθμός των Ελλήνων αξιωματικών. Και ας μην φτάνουν οι φαντάροι και ας χώνονται με απάνθρωπο τρόπο.

Οι φαντάροι θα λιώνουν στις άδειες μονάδες της παραμεθορίου για να στέλνει στρατό η κυβέρνηση στα Βαλκάνια, το Αφγανιστάν και στην Αφρική.

Πριν η κυβέρνηση και ο ελληνικός στρατός βάψει τα χέρια της με το αίμα του Κοσσοβάρου και Αφγανού, τα έχει βάψει με το αίμα του Φαντάρου.

Εμείς και οι συνάδελφοι του θα θυμόμαστε για πάντα τον Απόστολο.

Θα θυμόμαστε το μεγαλείο του φίλου μας και συναδέλφου, που μας έδωσε καλοσύνη, κουράγιο και πραγματικά μοιράστηκε βάρη που δεν του αναλογούσαν, για να μας ξεκουράσει.

Βλέπεις όμως έτσι είναι οι ΦΙΛΟΙ.

Έτσι λογίζονται οι ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΙ.

Αυτό σημαίνει ΑΝΘΡΩΠΙΑ.

Είμαστε σίγουροι ότι τα φαντάρια της σειράς σου, όλα τα παιδιά που σε γνώρισαν δεν θα σε ξεχάσουν.

Δίνουμε όλοι τώρα υπόσχεση, με βουρκωμένα μάτια, με οργισμένα πρόσωπα, με αφηνιασμένες σκέψεις ότι θα τιμήσουμε την προσφορά σου.

Η απώλεια σου είναι ένα διαρκές αγκάθι στην καρδιά μας, που μας προκαλεί να αγωνιστούμε ενάντια στην κρεατομηχανή της νεολαίας, ενάντια στην πολιτική που την κρατά ενεργή και έτοιμη για νέες αναμετρήσεις.

Εμείς σαν ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΩΝ, δηλώνουμε ότι παραμένουμε δίπλα στον φαντάρο.

Μην διστάσετε να μας απευθυνθείτε οποιαδήποτε στιγμή, για τον οποιοδήποτε λόγο.

ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ ΣΤΡΑΤΕΥΜΕΝΩΝ

ΔΙΚΤΥΟ ΕΛΕΥΘΕΡΩΝ ΦΑΝΤΑΡΩΝ ΣΠΑΡΤΑΚΟΣ

ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ 6932 955437

Την είδηση την πήρα από το indymedia.

Προσωπικά μπορώ να επιβεβαιώσω ότι οι συνθήκες, οι υποδομές και οι υπηρεσίες είναι έτσι όπως αναφέρονται για να μην πω και χειρότερα. Δεν ξέρω όμως προσωπικά για τους συγκεκριμένους αξιωματικούς. Έχω δει δείγματα αξιωματικών (και κυρίως μονιμάδων υπαξιωματικών και ΕΠΟΠ) που θα τους χαρακτήριζα υπανθρώπους. Ταυτόχρονα είχα όμως και την τύχη να δω στελέχη που ήταν πραγματικά άξιοι για τη θέση τους, που ενδιαφέρονταν για το φαντάρο και φρόντιζαν να κάνουν ότι καλύτερο μπορούν για να περάσει η θητεία μας όσο το δυνατό πιο ανώδυνα. Επίσης έχω δει και φαντάρους που μπήκαν στο στρατό με προσωπικό πρόβλημα και απλά εκεί τους δόθηκε η "ευκαιρία" να το εκδηλώσουν. Και έχω δει και φαντάρους που υποφέρουν και στον Έβρο και στα νησιά για να κάνουν το καθήκον τους.

Δεν μπορώ να ξέρω τί ισχύει στη συγκεκριμένη περίπτωση. Αν τα πράγματα είναι όπως παρουσιάζονται τότε πρέπει να τιμωρηθούν παραδειγματικά (και δημόσια!) οι υπεύθυνοι. Δεν υπάρχει η παραμικρή δικαιολογία, το παραμικρό ελαφρυντικό για τέτοιους υπανθρώπους. Και πρέπει να βελτιωθούν οι συνθήκες. Άμεσα και ουσιαστικά. Γιατί δεν μπορεί μια διεύθυνση να χαλάει 60.000€ για την διακόσμηση του κήπου της Ταξιαρχίας και οι φαντάροι να κοιμούνται σε τρύπια κοντέινερ, χωρίς θέρμανση και χωρίς καν αρκετό φαγητό και να κοιμούνται 3 με 4 ώρες την ημέρα! (ΝΑΙ! Όλα αυτά ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΚΑΙ ΤΩΡΑ ΣΕ ΑΡΚΕΤΕΣ ΜΟΝΑΔΕΣ!)

Όπως και να χει δεν μπορεί παρά να κλαίει η ψυχή μου που ένας φαντάρος (που θα μπορούσε να κοιμόνταν στο κρεββάτι που κοιμόμουν εγώ, που θα μπορούσε να έχει χρεωθεί το όπλο μου) χάθηκε! Θα μπορούσα να ήμουν εγώ!

Τρίτη 29 Ιανουαρίου 2008

Αφιερωμένο στους "άρχοντες" μας

3 σχόλια

Ένας νεαρός βασιλιάς ασκούσε την εξουσία του με τη μεγαλύτερη δυνατή αυστηρότητα. Κρατούσε τη δικαιοσύνη στα χέρια του, διάτασσε τις συλλήψεις και επαγρυπνούσε για την ταχεία και ανελέητη εκτέλεση των ποινών.
Ωστόσο η κατάσταση δε βελτιώνονταν. Ο βασιλιάς αισθανόταν πως η εξουσία του δυσκολευόταν να εδραιωθεί.
Μια μέρα κάλεσε τον πρωθυπουργό του και του είπε:
– Εκτέλεσα πολλούς ανθρώπους. κι όμως κανείς δε με φοβάται. Πώς το εξηγείς;
– Είναι θέμα επιστήμης της πολιτικής, απάντησε ο πρωθυπουργός. Πρέπει να μάθεις το μυστικό της εξουσίας. Όλοι αυτοί που εκτέλεσες ήταν εγκληματίες, ένοχοι. Κατά συνέπεια οι άλλοι δεν έχουν κανένα λόγο να σε φοβούνται. Αν θέλεις να σε φοβούνται αληθινά, πρέπει να εκτελέσεις και αθώους.
Ο βασιλιάς κούνησε το κεφάλι του. Είχε καταλάβει.
Δύο μέρες αργότερα διέταξε την εκτέλεση του πρωθυπουργού του.

Κυριακή 27 Ιανουαρίου 2008

Πατατοκλέφτες, πάππου προς πάππου!

0 σχόλια

Η πατάτα, ο στρύχνος ο κονδυλόρριζος, γνωστή και ώς "γεώμηλο".
Καμιά φορά σκέφτομαι πως μερικά πράγματα ακολουθούν χωρίς να το γνωρίζουμε ένα περίεργο ιστορικό υποσυνείδητο.
Η ιστορία της πατάτας στη χώρα μας ξεκινάει με τον πιο ευφάνταστο τρόπο.
Ο Ιωάννης Καποδίστριας έφερε για πρώτη φορά την πατάτα στην Ελλάδα το 1833. Άδειασε ένα φορτίο με πατάτες στο λιμάνι του Ναυπλίου και επέτρεψε σε όποιον ήθελε να πάει να πάρει για να δοκιμάσει. Αλλά ο λαός είτε από επιφυλακτικότητα, είτε από αδιαφορία, είτε από κουτοπονηριά και συντεχνιακό μικροσυμφέρον δεν τις πλησίασε καν. Σου λέει για να ' ναι δωρεάν, κάποια απάτη κρύβει από πίσω το πράγμα. Ο Καποδίστριας όμως ήταν πιο έξυπνος. Λειτουργώντας ως βαθύς γνώστης του ψυχισμού των συμπατριωτών του έκανε το πιο απίθανο τρικ. Κλείδωσε τις πατάτες και έβαλε φρουρούς να τις φυλάνε! Αμέσως κυκλοφόρησαν φήμες ότι εφόσον το φορτίο φυλάσσεται τόσο καλά και δεν μας το δίνουν, δεν μπορεί παρά να πρόκειται για κάτι το σπουδαίο. Σιγά, σιγά κάποιοι, οι πιο θαρραλέοι και καπάτσοι άρχισαν κάτω από τη μύτη των φρουρών να τις κλέβουν και σύντομα δεν είχε μείνει καμία. Δεν κατάλαβαν όμως το κόλπο του Καποδίστρια που είχε πει στους φρουρούς να κάνουν τα στραβά μάτια επίτηδες! Ο Καποδίστριας κατάλαβε ότι η αίσθηση του απαγορευμένου είναι τόσο ισχυρό διεγερτικό για την περιέργεια του Έλληνα που θα ήταν αρκετό για να πετύχει τον σκοπό του.

Και αναρωτιέμαι. Μήπως ακόμα και σήμερα το ίδιο δεν γίνεται; Σε κάθε ελληνικό σπίτι. Υπάρχει κανείς από εσάς που δεν ένιωσε τη χαρά του να "κλέψει" τις πατάτες πριν καλά καλά τις βγάλει η μάνα του από το τηγάνι; Λες και δεν είναι για μας. Λες και δε θα μας τις σερβίρουν σε δυό λεπτά. Οι πιο νόστιμες πατάτες της ζωής μας δεν είναι εκείνες που "υποκλέψαμε" καυτές σχεδόν από το τηγάνι; Και η μάνα; Το ξέρει, μας μαλώνει, αλλά σαν άλλος Καποδίστριας κρυφογελάει που τσιμπήσαμε και πάλι από τις πατάτες της...

Πέμπτη 24 Ιανουαρίου 2008

Δημήτρης Καμπουράκης- Πριν η ιστορία αρχίσει να ασχολείται με dvd

4 σχόλια

Κανένας σε αυτή τη χώρα δεν γεννήθηκε χθες. Όλοι έχουμε παρελθόν. Και μπορεί καμιά φορά ο κουρνιαχτός της επικαιρότητας να καλύπτει τα πάντα όμως όταν κατακάθεται σιγά σιγά το πεδίο ξεκαθαρίζει. Και στο τέλος μένουν αλώβητα εκείνα τα πιο σημαντικά, τα πιο διαχρονικά, τα πιο καθοριστικά.
Δεν γνωρίζω τον άνθρωπο Δημήτρη Καμπουράκη. Δεν γνωρίζω αν έχει δίκιο ή άδικο σε όλον αυτό τον πανικό. Δεν μπορώ να καταλάβω καν γιατί κατηγορείται.
Γνωρίζω όμως τον συγγραφέα Δημήτρη Καμπουράκη. Έχω διαβάσει το έργο του. Τις ώριμες και ψύχραιμες σκέψεις του όπως τις αποτύπωσε στο χαρτί. Τις επιλογές του. Και με ενδιαφέρουν περισσότερο από τις τηλεφωνικές ατάκες του. Με επηρεάζουν ουσιαστικότερα. Του χρόνου ίσως όλα αυτά να έχουν ξεχαστεί ή να έχει υποβαθμιστεί δραματικά η σημασία τους. Scripta Manent. Τα γραπτά μένουν.
Επιτρέψτε μου λοιπόν στο μέσον αυτού του ορυμαγδού να σας θυμίσω το δίτομο έργο του: "Μια σταγόνα Ιστορία" από τις Εκδόσεις Πατάκη.

Μια σταγόνα ιστορία- Τόμος Πρώτος:

Αγγελικές και σατανικές μορφές στο τιμόνι των ανθρώπινων πληθυσμών
Περιγραφή: Ο αυτοκράτορας Ιουστινιανός παρακολουθεί το σεξ σόου της μέλλουσας αυτοκράτειρας Θεοδώρας.
Ένας Ισπανός τυχοδιώκτης κολλάει την άγνωστη αρρώστια τερηδόνα σε μια μικρή Ινδιάνα που βίασε. Τα δόντια της πέφτουν σε μια βδομάδα.
Ο μητροπολίτης Δημητριάδος Γερμανός, προκάτοχος του Χριστόδουλου, ευλογεί την πρώτη λαοσύναξη φανατικών στο Βόλο.
Ο αυτοκράτορας του Μαρόκου Μουλάι Ισμαήλ εκσφενδονίζει τον πρωθυπουργό του σ΄ έναν τοίχο μέχρι να διαλυθούν τα κόκαλά του.
Ο Λακεδαιμόνιος Παυσανίας συγκρίνει ένα πολυτελέστατο δείπνο των ηττημένων Περσών με το φρικτό μέλανα ζωμό των νικητών.
Ο Αδόλφος Χίτλερ αφρίζει για την παράδοση 240.000 «προδοτών» στρατιωτών του στο Στάλινγκραντ. Τους είχε διατάξει να πέσουν μέχρις ενός, για να διαφυλάξουν την τιμή του.
Η Κινέζα αυτοκράτειρα Τσε-Χι ενοχλείται όταν ο στρατός της ισοπεδώνεται από τους Ιάπωνες. Είχε ξοδέψει το στρατιωτικό προϋπολογισμό της χώρας για να χτίσει το εξοχικό της.
Ο Αθηναίος Αλκιβιάδης αγοράζει σε αστρονομική τιμή ένα κοπρόσκυλο κι έπειτα το ακρωτηριάζει, για να εντυπωσιάσει τους ψηφοφόρους.
Φονιάδες, παράφρονες και πόρνες στο τιμόνι των ανθρώπινων πληθυσμών. Λαμπερές και φρικτές σταγόνες μέσα σ΄ έναν ωκεανό τρέλας που ονομάζεται ελληνική και παγκόσμια ιστορία.
Μια σταγόνα ιστορία- Τόμος Δεύτερος:
Όταν η τρέλα συναντά το έγκλημα, η ιστορία γίνεται τραγική φάρσα
Περιγραφή: Είκοσι χιλιάδες μικρά παιδιά πεθαίνουν από ασφυξία μέσα στους σκοτεινούς σωλήνες των λονδρέζικων καμινάδων. Οι Άγγλοι εργολάβοι χρησιμοποιούσαν τους καπνοδοχοκαθαριστές σαν σκλάβους.
Πέντε πολεμικά πλοία και τρία τάγματα στέλνονται στη Μάνη, για να αντιμετωπίσουν τον Παπουλάκο, ένα γέρο καλόγερο που ο λαός τον θεωρεί προφήτη.
Ο βασιλιάς Λουδοβίκος ΙΓ΄ διατάζει να στεγάζονται όλα τα πορνεία της γαλλικής επικράτειας δίπλα στις εκκλησίες, ώστε να μπορούν οι πελάτες να μπαίνουν από τη μία πόρτα κατευθείαν στην άλλη, για να παίρνουν άφεση αμαρτιών.
Ένα μυστηριακό ξύλινο γυναικείο άγαλμα, η Αταλάντη, τρελαίνει όποιον άντρα την κοιτάζει. Όσοι την αντίκρισαν την ερωτεύτηκαν παράφορα και αυτοκτόνησαν.
Επί αιώνες, οι Τούρκοι σουλτάνοι, με το που ανεβαίνουν στο θρόνο, σφάζουν νόμιμα όλα τα αδέλφια τους μαζί, για να μην κινδυνεύσει η εξουσία τους, κι έπειτα τους κάνουν μεγαλόπρεπες κηδείες, στις οποίες κλαίνε για τη φοβερή απώλεια.
Μια αριστοκράτισσα κυρία στην Αθήνα του Περικλή ουρλιάζει από πόνο καθώς αποτριχώνει τα απόκρυφά της καψαλίζοντάς τα με το λυχνάρι. Δίπλα της, μια σκλάβα την κοιτάζει με ζήλια. Οι σκλάβες που συλλαμβάνονταν αποτριχωμένες μαστιγώνονταν μέχρι θανάτου.
Μία ακόμα σειρά απίθανες σταγόνες, διαλεγμένες από τον ωκεανό τρέλας που ονομάζεται ελληνική και παγκόσμια ιστορία.


Και αναδημοσιεύω τον "προφητικό" πρόλογο του δευτέρου τόμου:
"Η ιστορία δεν είναι μια οποιαδήποτε πουτάνα. Είναι παμπόνηρη και καταφερτζού. Όσο και αν φυλάγεσαι από το κεντρί της, είναι ικανή να σου στήσει την ανελέητη παγίδα της ακόμα και στο καθαρό πεδίο ανάμεσα σε δύο αθώους τόμους. Με κάποιο αδιόρατο τρόπο που στάθηκε αδύνατον να πάρω χαμπάρι με κάρφωσε ακριβώς εκεί που δεν το περίμενα, σ'αυτό που θεωρούσα την αποτελεσματικότερη ασπίδα μου απέναντί της. Μου έκλεψε το χιούμορ,
Ο σιχαμένος δεύτερος τόμος που ξεφυλλίζετε δεν έχει καμία σχέση με τον πρώτο. Μη σας ξεγελά η φαινομενική ομοιότητά τους. Στον πρώτο έπαιζα με την ιστορία, στο δεύτερο η ιστορία παίζει μαζί μου."

Ο Καμπουράκης ζει τώρα τον πρόλογό του. Σαν δημοσιογράφος έπαιξε με την ιστορία. Τώρα η ιστορία παίζει μαζί του.

Τρίτη 22 Ιανουαρίου 2008

Ανακύκλωση συσκευών (τί μπανάλ θέμα, ε;)

3 σχόλια

Την προηγούμενη βδομάδα βοήθησα σε μια μετακόμιση. Κατεβάσαμε τρεις ορόφους κάτι παλιά ντουλάπια, το ψυγείο, την ηλεκτρική κουζίνα και ένα φουρνάκι νομίζω...Μας έπεσε η μέση. Φίλος, φίλος αλλά το ξεπάτωμα, ξεπάτωμα. Τελοσπάντων τα αφήσαμε δίπλα στην είσοδο για να τα πάρει κάποιος. Αν και άχρηστα πλέον, η εφευρετικότητα της φυλής μας ( ή και... άλλων φυλών) θα τα αξιοποιήσει σκεφτήκαμε. "Θα δεις, μέχρι το πρωί δεν θα υπάρχουν ρε μαλ...κα, μου είπε ο φίλος μου".
Την άλλη μέρα το πρωί κατέβηκα να πάρω το αμάξι αλλά εκτός από τα ντουλάπια που τα είχαν πάρει, τα ηλεκτρικά ήταν εκεί. "Το απόγευμα που θα μου φέρουν τα καινούργια, θα δώσω κανα εικοσάευρω στα παλικάρια να τα πάρουν και αυτά μωρέ, ωχ όλο γκρίνια είσαι!" με καθησύχασε ο φίλος μου.
Το βράδυ με κάλεσε να δω τα καινούργια, όμως δίπλα στην είσοδο και εν είδη πορτιέρη στέκονταν από τη μία το παλιό του ψυγείο και από την άλλη η κουζίνα και το φουρνάκι. "Θα πάρω τον Γ... με το φορτηγάκι να πάμε σε καμιά ρεματία να τα πετάξουμε ρε μαλ...κα(2ος μαλάκας εδώ), ωχ με ζάλισες!" με αγρίεψε ο φίλος μου.Και το βρήκα καλή ιδέα. Άσε που θα έχουν και θρεπτικές ουσίες καθώς θα αποσυντίθενται, μέταλλα...το καλύτερο λίπασμα θα ΄ναι!
Γύρισα σπίτι εμπνευσμένος. Πήρα το παλιό μου κινητό και το φύτεψα σε μια γλάστρα και από πάνω έβαλα κάτι ζουμπούλια! Το παλιό μου λάπτοπ το έβαλα σε μια ζαρτινιέρα στο μπαλκόνι. Με τον καιρό και το πότισμα θα βοηθήσει την πρασινάδα μου να θεριέψει! Έχω και ένα παλιό ραδιόφωνο, μεγάλο (80τίλα τρελή με λαμπάκια που όταν δούλευε ακολουθούσαν το ρυθμό της μουσικής) και σκέφτομαι να το βάλω στον κήπο και να φυτέψω μια βερικοκιά άνω του! Τα καλύτερα βερίκοκα θα φάμε φέτος!Και λίπασμα από παλιές μπαταρίες (αν τις ανοίψω και τις χύσω στο χώμα μήπως είναι καλύτερα ακόμα;).
Τί εννοείτε "τί λέει ο μαλ..κας;" (τρίτος μαλάκας και θα παρεξηγηθω, ε!). Γιατί όχι; Τι πρόβλημα υπάρχει ρε παιδιά; Τί κακό μπορούν να έχουν οι συσκευές μας;.....

Παραθέτω από έρευνα "Εξάντα":
Τι προκαλούν οι τοξικές ουσίες των ηλεκτρονικών υπολογιστών

Μόλυβδος (στις πλακέτες των κυκλωμάτων του Η/Υ): Βλάπτει το κεντρι­κό και περιφερειακό νευρικό σύστημα, το κυκλοφορικό σύστημα, τα νεφρά και το αναπα­ραγωγικό σύστημα. Επηρεάζει επίσης το ενδοκρινές σύστημα καθώς και την ανάπτυξη του εγκεφάλου των παιδιών.

Κάδμιο (στις πλακέτες των κυκλωμάτων του Η/Υ και τις μπαταρίες): Βλάπτει κυρίως τα νεφρά.

Υδράργυρος (στους διακόπτες και στις επίπεδες οθόνες TFT): Μπορεί να προ­καλέσει βλάβη στον εγκέφαλο και στα νεφρά. Ιδιαίτερα ευαί­σθητα στο στοιχείο αυτό είναι τα έμβρυα. Στο νερό ο υδράρ­γυρος μετασχηματίζεται σε με­θυλιωμένο υδράργυρο. Υπολογίζεται ότι το 22% της ετήσιας παγκόσμιας κατανάλωσης υδραργύρου χρησιμοποιείται στον ηλεκτρικό και ηλεκτρονι­κό εξοπλισμό.

Εξασθενές χρώμιο: Διαπερνά τις μεμβράνες των κυττάρων και απορροφάται, με αποτέλε­σμα να μολύνει τα κύτταρα. Το χρώμιο μπορεί να προκαλέσει ζημιά και στο DNA.

Πλαστικά (και PVC): Τα πλαστι­κά ενός μέσου υπολογιστή ζυ­γίζουν γύρω στα 2,5 κιλά. Οταν το PVC καίγεται σε μια ορισμέ­νη θερμοκρασία απελευθερώ­νει διοξίνες.
Βρωμιωμένοι καταστολείς σπινθήρα (BFRs): Χρησιμοποι­ούνται στα πλαστικά κουτιά του ηλεκτρονικού εξοπλισμού και στις πλακέτες κυκλωμάτων. Εί­ναι καρκινογόνοι.

Βάριο: Είναι ένα μαλακό αργυροειδές - άσπρο μέταλλο που βρίσκεται στην μπροστινή επι­φάνεια μιας οθόνης καθοδικού σωλήνα. Προκαλεί εγκεφαλικό οίδημα, αδυναμία μυών, βλάβη στην καρδιά, στο συκώτι και στον σπλήνα καθώς και αρρυθ­μίες στην καρδιά.

Βηρύλλιο: Είναι καρκινογόνος ουσία και βλάπτει κυρίως τους πνεύμονες. Η χρόνια έκ­θεση στο βηρύλλιο μπορεί να προκαλέσει μια ασθένεια, η οποία ονομάζεται Χρόνια Πά­θηση Βηρυλλίου (beryllicosis). Μπορεί ακόμη να προκαλέσει και μια σπάνια μορφή δερμα­τοπάθειας με πολλαπλά συ­μπτώματα.

Μελάνια (Toners): Το βασικό συστατικό του μαύρου μελανι­ού είναι ο μαύρος άνθρακας. Η εισπνοή του αλλά και η έκθε­ση σε αυτόν μπορεί να προκα­λέσει ερεθισμό της αναπνευ­στικής οδού. Η Διεθνής Επιτρο­πή αντικαρκινικού αγώνα έχει ταξινομήσει τον μαύρο άνθρα­κα ως καρκινογόνο.
Φωσφόρος και πρόσθετες ου­σίες: Σύμφωνα με τον Αμερικα­νικό Στρατό, το φωσφορικό επίστρωμα μιας οθόνης καθοδικού σωλήνα είναι εξαιρετικά τοξικό, ιδιαίτερα για όσους αποσυναρμολογούν τέτοιες οθόνες με γυμνά χέρια.

"Έλα ρε φίλε, αφού όλοι έτσι κάνουν! Η θεια Μερσούλα στο χωριό βάζει στην τηλεόραση και γεννάνε οι κότες! Και στην Ελλάδα δεν υπάρχουν φορείς που να ασχολούνται με τέτοια πράγματα!"

Και πάλι λάθος. Είναι νόμος και στην Ελλάδα η εναλλακτική διαχείριση των αποβλήτων ηλεκτρικού και ηλεκτρονικού εξοπλισμού.Και υπάρχει και η αντίστοιχη εταιρεία που ασχολείται. Η ιδιωτική μη κερδοσκοπική εταιρεία Ανακύκλωση Συσκευών Α.Ε.. Και από το νόμο η κάθε εταιρεία που κατασκευάζει τέτοιου είδους συσκευές επιβαρύνεται προς το κράτος ένα ποσό για τη διαχείριση των αποβλήτων που προκαλεί (είτε είναι συσκευασία, χαρτόνι, νάιλον είτε οποιασδήποτε μορφής). Όπως λέει και το σλόγκαν: "Ο ρυπαίνων πληρώνει!".Και φυσικά το κόστος μετακυλίεται στον πελάτη. Εσένα. Εμένα. Και αφού το πληρώνεις γιατί να πάνε χαμένα τα λεφτά σου και να επιβαρύνεις και το περιβάλλον;

"Και που να πάω να τα βρω αυτά εγώ ρε φιλαράκι;"

Ανακύκλωση μπαταριών
Για συλλογή και ανακύκλωση μπαταριών παρακαλώ απευθυνθείτε στην ΑΦΗΣ ΑΕ. Πληροφορίες θα βρείτε στην παρακάτω ηλεκτρονική διεύθυνση: www.afis.gr

Ανακύκλωση Συσκευών ΑΕ
Η Ανακύκλωση Συσκευών ΑΕ άρχισε συνεργασία με όλους τους Δήμους έτσι ώστε να συλλέξει τις παλιές ηλεκτρικές συσκευές και να προχωρήσει στην ανακύκλωσή τους. Για να δείτε τα δημοτικά σημεία συλλογής, κάντε κλικ εδώ.

Η COSMOTE έχει τοποθετήσει κάδους ανακύκλωσης σε όλα τα αποκλειστικά καταστήματά της στην Αθήνα, τον Πειραιά, τη Θεσσαλονίκη, τα Ιωάννινα, το Βόλο, την Πάτρα, την Κρήτη, τη Λάρισα και την Καβάλα, καθώς και στις κτιριακές εγκαταστάσεις της σε ολόκληρη τη χώρα, με στόχο να κινητοποιήσει το κοινό και τους εργαζομένους της προς την ανακύκλωση, ενώ σταδιακά σκοπεύει να επεκτείνει περαιτέρω την εμβέλεια του προγράμματός της. Ειδικά ενημερωτικά φυλλάδια της εταιρίας βρίσκονται, επίσης, στη διάθεση του κοινού για την ορθή και έγκυρη ενημέρωσή του αναφορικά με την ανακύκλωση των κινητών τηλεφώνων.

Και είναι και άλλες εταιρείες που δραστηριοποιούνται.

Η ευθύνη είναι πλεόν δική μας!








Σάββατο 19 Ιανουαρίου 2008

Μπλα, μπλα μπλα... το μάτι μας!

5 σχόλια

Μπλα, μπλα, μπλα Ζαχόπουλος


μπλα, μπλα...
μπλα, μπλα, μπλα Τριανταφυλόπουλος

μπλα, μπλα, μπλα
μπλα, μπλα,μπλα το ΘΕΜΑ


μπλα, μπλα...
μπλα, μπλα, μπλα κρεββάτι τους! (μπανιέρα τους, υπουργείο τους)

ΚΑΙ ΟΧΙ
μπλα, μπλα, μπλα Ελληνοτουρκικά (επίσκεψη Καραμανλή στην Άγκυρα)
μπλα, μπλα, μπλα Ασφαλιστικό (τί είν' τούτο)
μπλα, μπλα, μπλα Παιδεία (κανά βιβλίο Ιστορίας ρε παιδιά;)
μπλα, μπλα, μπλα Υποκλοπές (και εκεί αυτοκτονίες είχαμε!)
μπλα, μπλα, μπλα Υπόθεση Αποθεματικών(ποιος θυμάται τί είναι JPMorgan)
ή και τίποτα πιο σοβαρό
ή ακόμα και ...
μπλα, μπλα, μπλα, εξελίξεις στον Παναθηναϊκό
μπλα, μπλα, μπλα Μαγγίνας (που έκανε έφεση ισχυριζόμενος ότι η βίλα είναι όντως αναψυκτήριο)
μπλα, μπλα,μπλα πολιτισμός, διασκέδαση, βιβλίο, χιούμορ

και κυρίως...
μπλα, μπλα, μπλα ...κρεββάτι μας!

Τρίτη 15 Ιανουαρίου 2008

Νίκολα Τέσλα (εκείνος που αν τον άφηναν, η ανθρωπότητα δε θα χρειάζονταν τον 20ο αιώνα)

5 σχόλια




















Κυριακή 8 Μαρτίου 1896, Εφημερίδα World:
" Ο ηλεκτρισμός θα μπορούσε να είναι ελεύθερος όπως ο αέρας... Έρχεται το τέλος των ενεργειακών και τηλεφωνικών εταιρειών... Όλα τα μονοπώλια θα συντριβούν!"

Νίκολα Τέσλα, Οι εφευρέσεις μου:
" Το σχέδιο μου καθυστέρησε από τους νόμους της Φύσης. Ο κόσμος δεν ήταν έτοιμος γιαυτό. Ήταν πολύ μπροστά από την εποχή του, αλλά οι ίδιοι νόμοι θα επικρατήσουν στο τέλος και θα το κάνουν να επιτύχει θριαμβευτικά!"

Β.A. Behrend, 1917:
"Αν θελήσουμε να εξαφανίσουμε από το δικό μας βιομηχανικό κόσμο τα αποτελέσματα του έργου του κυρίου Τέσλα, τότε τα γρανάζια στις βιομηχανίες θα έπρεπε να σταματήσουν να γυρίζουν, τα ηλεκτρικά τρένα μας θα έπρεπε να ακινητοποιηθούν, οι πόλεις μας να βυθιστούν στο σκοτάδι....Ναι, τόσο μακριά έφτασε με το έργο του, που αποτέλεσε το θεμέλιο του σύγχρονου κόσμου. Το όνομά του σημάδεψε μια εποχή προόδου στην επιστήμη του ηλεκτρισμού. Από αυτό το έργο ξεπήδησε μια επανάσταση..."

Νομίζω ότι αρκούν και μόνο αυτά για να εντυπωσιαστεί κανείς για την προσωπικότητα και την συμμετοχή του Σερβοαμερικάνου επιστήμονα στη διαμόρφωση της ζωής των κοινωνιών όπως την ξέρουμε σήμερα. Ποιός όμως είναι αυτός ο άγνωστος; Τόσο σπουδαίος και καθοριστικός και όμως άγνωστος.

Γεννήθηκε στις 9 Ιουλίου του 1856, ως Σέρβος υπήκοος της Αυστροουγγρικής αυτοκρατορίας στο χωριό Λίκα. Αν και θεωρείται από τους σπουδαιότερους και διορατικότερους επιστήμονες του κόσμου, στην οικογένεια του ως παιδί, σκιάζονταν από την μεγαλοφυΐα του μεγαλύτερου αδερφού του Ντάνε. Ο πρόωρος όμως θάνατος του Ντάνε (σε ηλικία 14 ετών) και η ανάμνηση των δικών του κατορθωμάτων έκανε τους γονείς του Νίκολα να υποτιμήσουν την αξία του. Ότι κι αν έκανε συγκρίνονταν πάντα με το Ντάνε. Και αυτό ήταν το πρώτο κίνητρο στη ζωή του Νίκολα Τέσλα για να καταβάλει όλο και μεγαλύτερη προσπάθεια.

Το δεύτερο σημαντικό κίνητρο ήταν η απόρριψη από τον καθηγητή του ενώ σπούδαζε Μηχανολογία στο Πολυτεχνικό Ινστιτούτο του Γκράτς. Σε μια παρουσίαση μιας πρωτοποριακής για την εποχή γεννήτριας συνεχούς ρεύματος στο εργαστήριο του Ινστιτούτου ο καθηγητής του επιδείκνυε την εφεύρεση αυτή με υπέρμετρη περηφάνια. Όταν όμως κατά τη λειτουργία της άρχισε να κάνει έντονο θόρυβο και να βγάζει μια βροχή από σπίθες ο Τέσλα επισήμανε ότι αυτό υποδεικνύει μια μεγάλη σπατάλη ενέργειας σε απώλειες και πρότεινε τη βελτίωση της με τη χρήση εναλλασσόμενου ρεύματος (κάτι επαναστατικό για την εποχή) ο καθηγητής τον γελοιοποίησε παρουσιάζοντας τον ως άσχετο και τον ισχυρισμό του ως ανέφικτο! Αυτό ήταν! Από εκείνη την στιγμή ο Τέσλα αποφάσισε να θέσει ως στόχο ζωής τη σχεδίαση μηχανών κατάλληλων για λειτουργία με εναλλασσόμενο ρεύμα.

Και φυσικά τα κατάφερε.Και όπως συνήθως δεν ήταν ύστερα από κάποια μέρα πολύωρης δουλειάς στο εργαστήριό του. Η λύση στις επίμονες προσπάθειές του, το κομμάτι που συμπλήρωνε το πάζλ των αποτυχημένων δοκιμών του βρέθηκε από μιά στιγμή έμπνευσης. Σε έναν περίπατο σε ένα πάρκο της Βουδαπέστης οι περαστικοί είδαν ένα νεαρό να χαράζει με το μπαστούνι του διαγράμματα στο χώμα. Ήταν αρχές του 1882, όταν ο νεαρός Τέσλα συνέλαβε την ιδέα του περιστρεφόμενου μαγνητικού πεδίου και του επαγωγικού κινητήρα. Αυτά τα σχέδιά του στο χώμα ήταν η αρχή της κατασκευής και λειτουργίας κάθε ηλεκτρικής συσκευής από τότε μέχρι και σήμερα! Το 1883 ο πρώτος επαγωγικός κινητήρας λειτούργησε για πρώτη φορά. Αυτό αρκούσε για να καταταχθεί στο πάνθεον των σπουδαιότερων επιστημόνων, των σύγχρονων προμηθέων της ανθρωπότητας. Ο Τέσλα όμως δεν θα σταμάταγε εκεί.






Το 1884 ο Τέσλα έφτασε στο λιμάνι της Νέας Υόρκης έχοντας ως αποσκευές λίγα λεφτά, τις σημειώσεις του, τα όνειρά του και μια επιστολή για τον Τόμας Έντισον (που θεωρούνταν την εποχή εκείνη ως ο "Ναπολέων των εφευρέσεων") που τέλειωνε με τα λόγια: "Γνωρίζω δύο μεγάλους ανθρώπους. Ο ένας είστε εσείς και ο άλλος είναι ο νέος που στέκεται μπροστά σας".
Ο Έντισον είχε εφεύρει τότε μια μηχανή που ονομάζονταν φωνόγραφος και τον ηλεκτρικό λαμπτύρα πυρακτώσεως. Όμως οι συσκεύες του λειτουργούσαν με το ασταθές συνεχές ρεύμα. Και φυσικά δεν είχαν ικανοποιητική απόδοση. Ο Τέσλα τον συνάντησε, του παρουσίασε την εφεύρεση του, του μίλησε για το εναλλασσόμενο ρεύμα που μέχρι τότε θεωρούνταν άχρηστο και επικίνδυνο. Ο Έντισον εντυπωσιάστηκε. Δεν ήταν χαζός. Κατάλαβε την αξία όσων άκουσε. Ήταν όμως τρομερά συμφεροντολόγος. Και γιαυτό απέρριψε τις ιδέες του Τέσλα για το πολυφασικό ρεύμα. Είπαμε όμως δεν ήταν χαζός. Και γιαυτό προσέλαβε τον Τέσλα να εργαστεί πάνω στα δικά του συστήματα.
Όμως η συνεργασία αυτή παρά την εξαιρετική απόδοση του Τέσλα δε θα κρατούσε για πολύ. Ήταν τόσο χαώδης η διαφορά των χαρακτήρων και των αντιλήψεων των δύο επιστημόνων που σε λίγους μήνες ο Τέσλα βίωσε τον "αμερικάνικο τρόπο" παραιτήθηκε και συνέχισε μόνος του να κυνηγάει το όνειρό του. Ο Έντισον που κατάλαβε τη δύναμη των ιδεών του νεαρού Σέρβου έγινε ο μεγαλύτερος διώκτης και πολέμιος του.

Το 1885 ίδρυσε την εταιρεία Tesla Arc Light Company η οποία σχεδίασε ένα πρωτοποριακό σύστημα για τον ηλεκτροφωτισμό των δρόμων. Η κρίση του 1886 ανέτρεψε και αυτά τα σχέδια του και τον οδήγησε να σκάβει χαντάκια στη Ν. Υόρκη για να επιβιώσει. Το 1887 ο Α.Κ. Μπράουν, διευθυντής της τηλεγραφικής Western Union αναγνώρισε κομμάτι της σπουδαιότητάς του και προσπάθησε να του βρει επενδυτές βγάζοντας τον από το δρόμο και ξαναβάζοντάς τον στο εργαστήριο.

Το 1888 ο Τέσλα έδωσε μια εντυπωσιακή, μεγαλόπνοη διάλεξη στο Αμερικάνικο Ινστιτούτο των Ηλεκτρολόγων Μηχανολόγων με θέμα: ¨Το Νέο Σύστημα Κινητήρων και Μετασχηματιστών Εναλλασσόμενου Ρεύματος". Εκεί του έστειλε η καλή του μοίρα ( και η μοίρα της ανθρωπότητας) τον οραματιστή, πλούσιο επιχειρηματία των σιδηροδρόμων George Westinghouse. Ο Westinghouse εντυπωσιάστηκε τόσο από τις δυνατότητες του εναλλασσόμενου ρεύματος που αποφάσισε να χρηματοδότησε γενναία τον Τέσλα ώστε οι συσκευές που θα χρησιμοποιούν εναλλασσόμενο ρεύμα να βγουν στην αγορά.
Τότε ξεκίνησε ο "πόλεμος των ρευμάτων".Ο Τόμας Έντισον εξαπέλυσε μια χυδαία επίθεση υπεράσπισης του μονοφασικού ρεύματος φθάνοντας στο σημείο να εκτελεί με ηλεκτροπληξία από εναλλασσόμενο ρεύμα σκυλιά σε δημόσιες λαϊκές φιέστες για να δείξει την ακαταλληλότητα του εναλλασσόμενου ρεύματος. Από την άλλη ο Νίκολα Τέσλα βαθιά πεπεισμένος για την ανωτερότητά του δέχθηκε να πάρει ο ίδιος τη θέση του πειραματόζωου κάνοντας το σώμα του αγωγό για χιλιάδες βόλτ εναλλασσόμενου ρεύματος.

Η ήττα του Τόμας Έντισον οριστικοποιήθηκε το 1893 όταν η Παγκόσμια Έκθεση του Σικάγου ηλεκτροφωτίστηκε με το σύστημά του. Τότε περίπου το 1/3 των Αμερικανών βίωσαν την ανωτερότητα του εναλλασσόμενου ρεύματος. Ο Νίκολα Τέσλα ήταν επιτέλους θριαμβευτής!




Αν όμως ο Νίκολα Τέσλα επαναπαύονταν σε αυτή τη δόξα δε θα ήταν ο Νίκολα Τέσλα. Το επόμενο κάστρο που πολιόρκησε ήταν τα ραδιοκύματα. Σε λίγους μόνο μήνες κατάφερε να αποκωδικοποιήσει τις βασικές αρχές της ραδιοεκπομπής και να θέσει τη βάση για τη γέννηση του ραδιοφώνου.Στα βήματα αυτά και στο μετέπειτα πείραμα του 1897 οπότε και έκανε εκπομπή ραδιοσημάτων σε απόσταση 40 χιλιομέτρων βάδισε ο Γουλιέλμος Μαρκόνι για να κατασκευάσει το πρώτο ραδιόφωνο.
Το 1895 κατασκεύασε και έθεσε υπό λειτουργία τον πρώτο υδροηλεκτρικό σταθμό στον κόσμο στους καταρράκτες του Νιαγάρα μεταφέροντας ηλεκτρισμό στο Μπάφαλο.





Το 1895 επίσης κατάφερε να φτάσει μέχρι τα εσωτερικά όργανα του ανθρώπινου σώματος φωτογραφίζοντας τα δημιουργώντας το Τεσλόγραμμα.
Το 1898 εντυπωσίασε το πλήθος στο λιμάνι της Ν.Υόρκης τηλεκατευθύνοντας ένα πλοιάριο.
Είναι πραγματικά εντυπωσιακό το εύρος των ενασχολήσεων και των επιστημονικών ανησυχιών του Τέσλα και το ασύλληπτα μικρό χρονικό διάστημα μέσα στο οποίο έκανε όλα αυτά τα τεχνολογικά θαύματα.

Αυτό όμως που τον συνεπήρε για δεύτερη φορά με τόση ορμή ώστε να το κάνει στόχο ζωής ήταν η ιδέα του Παγκόσμιου Συστήματος Μετάδοσης Πληροφοριών και Ενέργειας. Ξεχάστε ότι μιλάμε για το 1900. Φανταστείτε αν σήμερα, 2008 κάποιος μιλούσε για κάτι τέτοιο ή θα θεωρούνταν από τους μεγαλύτερους επιστήμονες ή θα τον παίρναν με τα γιαούρτια (ή και τα δύο). Ο Τέσλα το οραματίστηκε αυτό εκατό χρόνια πριν και το πραγματοποίησε!
Το 1899 και το 1900 ο Τέσλα μετέφερε το εργαστήριο του στο Κολοράντο Σπρίνγκς. Εκεί έκανε πειράματα που όμοιά τους δεν έχουν ξαναγίνει. Κατανοώντας και αποδεικνύοντας ότι το έδαφος και η ατμόσφαιρα της γης είναι τεράστιες ενεργειακές λίμνες άρχισε να πειραματίζεται στην ασύρματη μεταφορά ενέργειας. (όποιος έχει δει την εξαιρετική ταινία Prestige έχει ήδη την εικόνα σχηματισμένη στο μυαλό του!). Δημιούργησε τεχνητές αστραπές μήκους σαράντα μέτρων, άναψε 200 λάμπες ακουμπώντας τες απλά στο έδαφος και έθεσε σε λειτουργία μηχανές σε απόσταση χιλιομέτρων. Στο Κολοράντο Σπρίνγκς έθεσε τις βάσεις του οράματος του και έγινε ταυτόχρονα ο ευεργέτης της τοπικής κοινωνίας. Και αυτά είναι μόνο τα ακράδαντα επιβεβαιωμένα πειράματα του κατά τη διαμονή του εκεί καθώς ο μύθος που λογικά περιβάλλει το πρόσωπό του αναφέρει πειράματα τηλεμεταφοράς, εντοπισμό ηλεκτρομαγνητικών σημάτων προερχομένων εκτός του πλανήτη μας και κατασκευή υπερόπλων (death ray).
Επιστρέφοντας στην ιστορικά διαπιστωμένη πραγματικότητα (που φυσικά θα μπορούσε κάλλιστα να είναι σενάριο επιστημονικής μυθοπλασίας) θα σταματήσουμε πάνω στο Wardenclyffe Project. τον πύργο που κατασκεύασε ο Τέσλα στο Λονγκ Άιλαντ για να εφαρμόσει όλα όσα δοκίμασε στο Κολοράντο Σπρίνγκς. Δηλωμένος στόχος, η ασύρματη μετάδοση σημάτων (και άρα πληροφοριών) σε ολόκληρο των κόσμο! Νέα, ειδήσεις, πληροφορίες και ίσως ήχος και εικόνα θα μπορούσαν να ταξιδέψουν ασύρματα γύρω από τη γη. (και όλα αυτά το 1900!) Φυσικά αυτό έγινε εφικτό μόνο αφού συγκίνησε και απέσπασε την οικονομική υποστήριξη του μεγαλοτραπεζίτη J.Pierpoint Morgan. Άδηλος στόχος, η ασύρματη μεταφορά ενέργειας. Το πιο ριζοσπαστικό και φιλόδοξο σχέδιο στον πλανήτη! Κάτι που αν το επέτρεπαν να συμβεί θα άλλαζε το ρου της ανθρωπότητας. Και φυσικά δεν του επέτρεψαν. Η χρηματοδότηση αποσύρθηκε όταν όλα έμοιαζαν να κοντεύουν προς την υλοποίησή τους. Όταν άρχισαν οι εταιρείες διανομής ενέργειας να χάνουν το έδαφος κάτω από τα πόδια τους. Ο πύργος μετάδοσης γκρεμίστηκε από τους ίδιους τους Αμερικανούς στον 'Α Παγκόσμιο για να μη χρησιμοποιηθεί από κατασκόπους γκρεμίζοντας ψυχολογικά, οικονομικά και τον ίδιο τον Τέσλα.

Ο Τέσλα μπορεί να απογοητεύτηκε και να θεωρήθηκε ότι δεν έχει πια να προσφέρει κάτι όμως ποτέ δεν έπαψε να οραματίζεται. Και ταυτόχρονα χωρίς να προδίδει τη Σέρβικη καταγωγή του δεν έπαψε να τρέφει σεβασμό για την χώρα που τον φιλοξενούσε, την Αμερική. Έτσι όταν το 1912 σχεδίασε το πρώτο αεροπλάνο καθέτου απογειώσεως και τις τηλεκατευθυνόμενες τορπίλες και παρά το ότι το Αμερικάνικο στρατιωτικό κατεστημένο τις απέρριψε δεν δέχθηκε να τις πουλήσει αλλού. Όπως ούτε και αργότερα το 1921 οι σοβιετικοί (επί Λένιν) κάναν μια προσπάθεια να τον προσεγγίσουν ζητώντας του να προσφέρει τις γνώσεις του για το σοβιετικό λαό, σεβόμενος την αμερικάνικη υπηκοότητα του αρνήθηκε. Ο κόσμος θα ήταν σίγουρα διαφορετικός αν ο Τέσλα είχε αποφασίσει τότε αλλιώς.

Ακολουθώντας τη ζωή του μπορούμε πολλά να καταλάβουμε για το χαρακτήρα του. Ο Τέσλα σίγουρα δεν ήταν εύκολος ως άνθρωπος. Όταν το 1912 του προτάθηκε να μοιραστεί το Νόμπελ Φυσικής με τον Τόμας Έντισον αρνήθηκε απαξιώνοντας το. Και βέβαια δεν αποδέχτηκε το 1917 το χρυσό μετάλλιο "Τόμας Έντισον" από το Αμερικάνικο Ινστιτούτο Ηλεκτροτεχνικής θεωρώντας το τουλάχιστον ειρωνεία.
Νεότερος είχε λίγους στενούς φίλους μεταξύ των οποίων ο Robert Underwood Johnson, Mark Twain και Francis Marion Crawford. Μεγαλώνοντας έγινε ακόμα πιο κλειστός και δύσκολος στην επικοινωνία επιλέγοντας ως μοναδική του συντροφιά τα περιστέρια.
Αν και πάμφτωχος η μόνη οικονομική βοήθεια που δέχτηκε ήταν η τιμητική σύνταξη από το γιουγκοσλαβικό κράτος το οποίο με αφορμή τα 80στα του γενέθλεια ίδρυσε στο Βελιγράδι ινστιτούτο με το όνομά του.

Ο Νίκολα Τέσλα σταμάτησε να κάνει τούτον τον κόσμο καλύτερο με την παρουσία του στις 7 Ιανουαρίου του 1943 σε ηλικία 87 ετών. Μετά το θάνατό του(φυσικά), το όνομά του δόθηκε στη μονάδα μέτρησης της Μαγνητικής Επαγωγής πεδίου.

Ο κόσμος που γνωρίζουμε, ο κόσμος που ζούμε είναι ένα κομμάτι μόνο από αυτά που οραματίστηκε ο Τέσλα. Τα σχέδια του αποτελούν πηγή έμπνευσης και έρευνας από διάφορες ερευνητικές ομάδες. Το όραμά του όμως αποτελεί ελπίδα για κάθε φτωχό και καταπιεσμένο. Η ελεύθερη ενέργεια είναι η επανάσταση που θα γκρεμίσει το σημερινό κόσμο. Ο Τέσλα ήταν αυτός που την οραματίστηκε τη διακήρυξη και τη θεμελίωσε. Οι γενιές που ακολούθησαν δεν κατόρθωσαν να χτίσουν πάνω σε αυτά τα θεμέλια. Ας ελπίσουμε να το καταφέρουν οι επόμενες!

«Στο κοντινό μέλλον θα δούμε πολλές χρήσεις της ηλεκτρικής ενέργειας. Θα είμαστε σε θέση να διασκορπίζουμε την ομίχλη με την ηλεκτρική δύναμη και με ισχυρές και διαπεραστικές ακτίνες. Θα δημιουργήσουμε ασύρματες εγκαταστάσεις με σκοπό τη φωταγώγηση των ωκεανών. Σύντομα θα επιτευχθεί η μετάδοση εικόνων με τις συνηθισμένες τηλεγραφικές μεθόδους. Μια άλλη σημαντική καινοτομία θα είναι μια ηλεκτρική γραφομηχανή, που θα καταγράφει την ανθρώπινη φωνή. Θα έχουμε τα εξουδετερωτές καπνού, απορροφητές σκόνης, αποστειρωτές του νερού, του αέρα, των τροφίμων και των ρούχων. Θα είναι επίσης αδύνατον να μεταδοθούν τα μικρόβια ασθενειών και οι άνθρωποι θα μπορούν να θεραπεύονται από αυτές.

Αν χρησιμοποιήσουμε ορυκτά καύσιμα ύλες για να αντλήσουμε την ενέργειά μας τότε, ζώντας εις βάρος του κεφαλαίου μας, θα το εξαντλήσουμε γρήγορα. Αυτή η μέθοδος είναι βάρβαρη και επιπόλαια σπάταλη και θα πρέπει να σταματήσει για χάρη των ερχόμενων γενεών. Το αναπόφευκτο συμπέρασμα είναι ότι η υδροδυναμική είναι ο πολυτιμότερος ενεργειακός πόρος μας. Σε αυτήν η ανθρωπότητα πρέπει να εναποθέσει τις ελπίδες της για το μέλλον. Με την πλήρη ανάπτυξή της καθώς και μ’ ένα τέλειο σύστημα της ασύρματης μετάδοσης της ενέργειας σε οποιαδήποτε απόσταση, ο άνθρωπος θα είναι σε θέση να λύσει όλα τα προβλήματα της υλικής του ύπαρξης. Η απόσταση, που είναι το κύριο εμπόδιο στην ανθρώπινη πρόοδο, θα εκμηδενιστεί εντελώς όσον αφορά τη σκέψη, τη λέξη, και τη δράση. Η ανθρωπότητα θα ενωθεί, οι πόλεμοι θα γίνουν αδύνατοι, και η ειρήνη θα βασιλέψει ανώτατο επίπεδο».



Υ.Γ. Η βιβλιογραφική έρευνα εκτός από αρκετές εγκυκλοπαιδικές πηγές στηρίχτηκε αρκετά και από τις εργασίες του συγγραφέα κ. Γιώργου Στάμκου χωρίς τις οποίες δεν θα φωτίζονταν με αυτόν τον τρόπο κάποιες από τις πτυχές της πολυδιάστατης προσωπικότητας του Ν. Τέσλα.

Δευτέρα 14 Ιανουαρίου 2008

Βράχος, βότσαλα...

2 σχόλια














Κάποτε ήταν ένα παιδί. Και άντεχε σ΄όλες τις δυσκολίες. Ότι προκλήσεις και αν του βάζαν, όσα εμπόδια και αν έπρεπε να περάσει αυτός τα κατάφερνε. Έμοιαζε πολύ δυνατός. Βράχος. Έτσι τον λέγαν όλοι. Βράχος που τα κύματα έσκαγαν πάνω του και εκείνος ακλόνητος, αγέρωχος και περήφανος τα άντεχε.
Μα πέρασαν τα χρόνια. Και τα κύματα συνέχιζαν να έρχονται. Και συνέχιζαν. Και ο βράχος άρχισε να διαβρώνεται. Αλλά άντεχε. Και τα κύματα συνέχιζαν να έρχονται. Κι ο βράχος έσπασε. Έγινε κομμάτια. Λειάνθηκε. Έγινε βότσαλα. Και τα κύματα πια δε σταμάταγαν. Περνούσαν από πάνω του.
Όσοι τον ξέραν από παλιά συνέχισαν να του ζητούν να αντέχει. Να συνεχίσει να σπάει τα κύματα. Αλλά ο βράχος που ήταν πλέον βότσαλα ήξερε ότι κι αν είναι ακόμα από πέτρα δεν μπορεί πια να σταματήσει τα κύματα. Ήξερε ότι πρόδωσε όσους τον αγάπησαν ως βράχο. Αλλά κουράστηκε.
Κουράστηκε να σταματάει τα κύματα. Νιώθει ότι δεν μπορεί πια. Θέλει να τα αφήσει να περάσουν από πάνω του γλυκά. Τον κούρασε το όχι του. Ζήλεψε το ναι. Το γλυκό το ναι, το εύκολο. Της φυγομαχίας. Κέρδισε πολλές μάχες αλλά κουράστηκε.
Άλλοι βράχοι σαν κι αυτόν αντέχουν ακόμα. Δεν τους ζηλεύει. Δεν τους ζήλεψε ποτέ. Γιατί εκείνος ήθελε να 'ναι βράχος, όχι για να σπάνε πάνω του τα κύματα αλλά για να κάθονται πάνω του οι γλάροι. Και έχει πια χρόνια πολλά να δει γλάρους!

Παρασκευή 11 Ιανουαρίου 2008

Τετράστιχο

5 σχόλια















Πως με πονάει, αυτή η αλλαγή σαν να ναι αλήθεια,
στέκω στο πλήθος μοναχός, με κραυγή ζητάω βοήθεια,
εγώ μπορούσα τελικά, μόνο τα απλά, τα πιο σπουδαία,
ποιοι με τιμώρησαν σκληρά και μ' έχουν κάνει βασιλιά δεν έχω ιδέα

Τρίτη 8 Ιανουαρίου 2008

Αναζητήσεις, Κοσκωτάς

1 σχόλια

Με αφορμή όλα αυτά τα παραπολιτικά, μικροπολιτικά, εξωπολιτικά και κοσμοπολιτικά που συμβαίνουν το τελευταίο διάστημα στην πολύπαθη ελλαδίτσα θυμήθηκα τον έναν, τον μεγάλο, τον λαοπρόβλητο, τον κοσμαγάπητο και βαθύπλουτο Γιώργο Κοσκωτά!Και τον έβαλα στις σημερινές αναζητήσεις!

Που είναι αυτή η ψυχή; Για μια δεκαετία στοίχειωσε και αυτός τις μέρες μας. Κάτι έκανε λάθος (όπως συμβαίνει πάντα) και για να μην εξαγριώνεται ο κόσμος πλήρωσε ένα μικρό αντίτιμο.
Ήτανε μέσα. Βγήκε; Έτσι θυμάμαι.
Χώρισε; Έτσι νομίζω.
Που είναι τώρα; Πως ζει; Δουλεύει; Πάντως σίγουρα έχει πολύ καλό βιογραφικό...
Οι αναζητήσεις σας καλούν! Εσείς που γνωρίζετε, εσείς που κάτι ακούσατε, εσείς που έχετε φαντασία (συνώνυμο του κάνω ρεπορτάζ) πείτε μας τα νέα του!

Απατεώνες ταβερνιάρηδες!

1 σχόλια

Είμαι κακός! Δεν μου αρέσει να με κοροϊδεύουν μπροστά στα μάτια μου!
Πήγα σε συνοικιακό ταβερνάκι, από αυτά τα "κρυφά" που δουλεύουν με τη από στόμα σε στόμα, συστημένος, για το οικογενειακό κλίμα, τα καλό φαγητό και τις καλές τιμές! Και πήγα με καλή παρέα. Τι το θελα! Πέρασα χάλια, πλήρωσα τρελό ποσό και διασύρθηκα και στους φίλους μου.
Ξεκινήσαμε άσχημα. Μόλις καθήσαμε και χωρίς να έρθει κάποιος να μας καλωσορίσει, να φέρει καταλόγους, τα τυπικά ρε παιδί μου έρχεται ένα παλικάρι -μουγκό πρέπει να θεωρήσουμε εφόσον δε μίλησε- και μας πετάει μια ξερογραβιέρα, ένα πιάτο ελιές και ένα κρασί (από αυτό τον ξυδιά του Ζήκου!). Αλάλητος φεύγει.
Σε 15 λεπτά(!) έρχεται ένας μπάρμπας (!) και μας ρωτάει "σαλάτα θέτε;" , "έχω ανάκατη, ντομάτα και γίγαντες"!. Προσπαθούμε να ζητήσουμε κατάλογο (τί εκνευριστικοί πελάτες θεέ μου) αλλά τζίφος. Πρέπει να επιλέξουμε σαλάτα. Παίρνουμε μια ανάκατη(!) και πατάτες τηγανιτές που από μυαλού μας, υποθέσαμε ότι θα έχει(φυσικά είχε και άλλα που τα έλεγε ορεκτικά αλλά δεν τα θυμόταν φαίνεται να μας τα πει). Αφού τα έφερε ο άλαλος μετά από κανένα εικοσάλεπτο ήρθε ο μπάρμπας να μας πει για τα κυρίως. Να μη τα πολυλογώ πήραμε μία μερίδα μπριζόλα και 3 μερίδες μπιφτέκια. Τραγικό λάθος.
Η μπριζόλα ήρθε μετά από 40 λεπτά απάλευτης αναμονής! Αλλά ήρθε μόνη της. Χωρίς συνοδευτικό. Ούτε πατάτες, ούτε ρύζι, ούτε "πρασινάδα" ούτε τίποτα. Μία μικρή χοιρινή, μοναχική μπριζόλα σε ένα άδειο πιάτο!
Τα νεύρα μας είχαν γίνει φιδές και πήγα και βρήκα το μπάρμπα που έκανε παρέα σε μια μπουκάλα ρετσίνα να δω τι θα γίνει! Έκπληκτος από την παρουσία και τις διαμαρτυρίες μου, μου απάντησε ότι τα μπιφτέκια... έρχονται (από την Καισαρεία να έρχονταν με τα πόδια θα είχαν φτάσει) και ότι έτσι είναι η ζωή. Αφού λέει είχαμε πάει όλοι οι πελάτες μαζί και θέλαμε όλοι να φάμε εκείνη την ώρα θα περιμέναμε! Και είχε δίκιο, τί νομίζαμε ότι ήταν εκεί, καμία ταβέρνα;;;
Κάποια στιγμή ήρθαν και τα μπιφτέκια. Οι τρεις μερίδες ήταν ένας δίσκος με έξι μικρά (στο σπίτι έτσι κάνει η γιαγιά μου τα κεφτεδάκια!) μαύρα πραγματάκια. Σκέτα! Χωρίς τίποτα!Και φυσικά επειδή τα έβαλε να ψηθούν όταν πήγα και τον βρήκα ήταν απ΄έξω μαύρα και μέσα ωμά. Εντελώς. Η κοπέλα του φίλου μου κόντεψε να λιποθυμήσει επειδή την πείραξε το αίμα!! ; )
Ένα ακόμα χάι-λάιτ ήταν όταν κάποια στιγμή ήρθαν τα όργανα! Ένας που μιμούνταν χαλασμένη κασέτα (μασημένη) του Κ.Χατζή και ένας που ανακάτωνε τις χορδές μιας κιθάρας. Και που έκαναν και συνέχεια "σσσούτ!" σε όποιον μιλούσε και χάλαγε τη μυσταγωγία!
Το τελειωτικό χτύπημα ήρθε την ώρα του λογαριασμού. Επιτρέψτε μου:

  • Κουβέρ 1,5ο€
  • Ελιές (που δεν ζητήσαμε, δεν φάγαμε αλλά πληρώσαμε) 3,00€
  • Κρασί(ομοίως) 5,00€
  • Γραβιέρα (ομοίως) 3,00€
  • Μπριζόλα (μικρή, μοναχική) 7,00€
  • Μπιφτέκια (δύο, μοναχικά , άψητα) 6,00€
Και με τις πατάτες και τα λοιπά σύνολο 42,00€.
Για το συνοικιακό μαγαζάκι με τις σούπερ τιμές και το καλό φαΐ.
Συστημένοι.
Τα πλήρωσα για να μη ντροπιάσω αυτόν που μας σύστησε.
Και το φυσάω και δεν κρυώνει!
Αλλά κάτι πρέπει να κάνω.
Να τον καταγγείλω κάπου.
Κάποιο ανώνυμο τηλεφώνημα.
Στο υγιεινομικό;
Στην επιθεώρηση εργασίας;
Στο ΣΔΟΕ;
Που;
Να δείρω αυτόν που με σύστησε;
Να τον δυσφημίσω παντού;(εννοείται!)
Κάτι όμως πρέπει να κάνω. Και δέχομαι συστάσεις. Από όποιον ξέρει.
Σας παρακαλώ δηλαδή! Υποδείξτε μου τι χουνέρι να του φτιάξω. Και μετά πείτε με κακό!

Τετάρτη 2 Ιανουαρίου 2008

Καφές και ωριμότητα

8 σχόλια

Ξέρω ότι τώρα, κάπου αριστερά από τον υπολογιστή σας βρίσκεται μια κούπα μυρωδάτου καφέ.
Κρίνω εξ ιδίων.


Νεσκαφέ 2-2 (2 καφέ -2 ζάχαρη). Με μπόλικο αφρό. Χωρίς γάλα. Έτσι το φτιάχνω από χρόνια αλλά πλέον βαρέθηκα. Την παρασκευή, όχι τον καφέ!




Νιώθω ότι ένα από τα δείγματα του κατά πόσο μεγαλώνω είναι η σχέση μου με τον καφέ. Από πολύ μικρός (τετάρτη-πέμπτη δημοτικού) ξεκίνησα να βάζω καφέ στο γάλα γιατί λευκό δεν κατέβαινε. Latte το λένε τώρα. Τότε όμως το λέγαμε ιδιοτροπία μου, παραξενιά μου, κακομάθεια μου. Οι καυγάδες με τη μάνα μου ομηρικοί. "Θα χαλάσει το στομάχι σου"."Θα πάθουν τα νεύρα σου". Και πάντα "έκλεβε" στις αναλογίες.

Έτσι ανέλαβα να το φτιάχνω μόνος μου. Τα τελευταία είκοσι περίπου χρόνια, εξαιρουμένων των εκτός σπιτιού καφέδων, φτιάχνω μόνος μου τον καφέ μου δις ημερησίως, απαραιτήτως!Νες ή φραπέ αλλά αντί για νερό, γάλα.


Συνέχισα να πίνω το χορταστικό, μαλακτικό και απολαυστικό μου latte μέχρι και όταν μπήκα στο Πολυτεχνείο. Εκεί ήρθα αντιμέτωπος με το δίλημμα. Ή θα συνέχιζα να πίνω αυτό το κατασκεύασμα (που εξηγώ, τότε δεν υπήρχε ως μοδάτη εναλλακτική) και δε θα μπορούσα να συμμετάσχω στις καφετεριοπαρέες ή θα μάθαινα να πίνω αυτό το "νερόπλυμμα".
Αντιστάθηκα λίγο (εννοείται για μένα αυτό, αντίσταση=δευτέρα φύσις) αλλά μιας και οι συμμετέχουσες στις καφετεριοπαρέες ήταν ιδιαιτέρως δελεαστικό κίνητρο, παράγγειλα και εγώ (με κρυφή περηφάνια για την ένταξή μου στο "κοινωνικό σύνολο") ένα φραπέ μέτριο. Χωρίς γάλα εννοείται. Από το ένα άκρο στο άλλο.
Και μπορεί οι συμμετέχουσες να μην εκτίμησαν δεόντως εκείνη τη φορά αυτή τη μεγάλη παραχώρηση και έκπτωση από τις περίφημες προσωπικές μου αξίες όμως σιγά, σιγά έμαθα να απολαμβάνω το καφέ μου όπως όλοι σας. Χωρίς γάλα. Με νερό. Και να όμως που ούτε και τότε εμπιστεύτηκα άλλον για την παρασκευή του.
Και πάλι μόνος μου. Γιατί κανείς δεν ενδιαφέρεται να επιτύχει το λεπτό αλλά πυκνό αφρό που είναι απαραίτητος για να έχει νόημα ο καφές. Βλέπω κάποιους που ρίχνουν καφέ και ζάχαρη σε ζεστό νερό, το ανακατεύουν λίγο με το κουτάλι και το βάζουν (θου κύριε) στο στόμα! Γιατί βρε παιδιά; Γιατί πίνετε νες (καλά εννοείται ότι αν κάνουν το ίδιο με κρύο νερό είναι επαίσχυντοι και κατάπτυστοι δια βίου) βρε παιδιά; Γιατί δεν πίνετε λίγο φίλτρου ή κάτι άλλο, ένα τσάι, κάτι;

Ακόμα και στο στρατό η ιεροτελεστία του καφέ δεν παραλλάχθηκε. Ακόμα και ο "σπαστός", χωρίς παγάκια, αποκτούσε την έννοια της χαλάρωσης. Όταν δε είχες την τύχη να έχεις πρωινό νούμερο στο φυλάκιο, που δεν περνούσε ψυχή, και μπορούσες να φτιάξεις ένα μερακλίδικο "σπαστό" ένιωθες βασιλιάς.




Τελευταία όμως "κάνω νερά". Ψάχνω αφορμές να παραπονεθώ ότι "εμένα, κανείς δε μου φτιάχνει καφέ". Θέλω να σηκωθώ και να βρω τον καφέ έτοιμο. Να πάω από την κουζίνα να πάρω την κούπα μου αχνιστή και μυρωδάτη.
Και φοβάμαι. Γιατί δεν είναι τεμπελιά. Τεμπέλης ήμουν πάντα. Φοβάμαι μήπως είναι προμήνυμα του τέλος της νεότητας. Όταν ο άνθρωπος είναι νέος θέλει να δείξει την αξία του. Είναι ασυμβίβαστος. Δε δέχεται τη μετριότητα. Απορρίπτει τις αυθεντίες. Νομίζει ότι τα ξέρει, και τα μπορεί όλα.
Όταν όμως πειστεί ότι τα μπορεί όλα, όταν το αποδείξει στον εαυτό του και τους γύρω του, χαλαρώνει. Ηρεμεί. Και ξαναζητάει τη φροντίδα. Την περιποίηση. Ζητάει να τον αποδεχτούν γιατί μπορεί πια και κείνος να αποδεχτεί τους γύρω του. Συμφιλιώνεται με τον πατέρα του( ή τη μάνα του, για τις γυναίκες). Ζητάει να τον χαϊδέψουν, γιατί κουράστηκε να "βγάζει νύχια". Έκανε πλέον φανερό το στίγμα του. Τώρα για κάποια χρόνια θέλει να χτίσει πάνω σε όσα τόσο άφοβα γκρέμισε. Δεν χρειάζεται να αντιγράφει κανέναν μεγαλύτερο. Όπως λέει και η διαφήμιση: "είναι... ο εαυτός του". Και ο εαυτός του έχει πολλά κοινά με τον πατέρα του. Και αρχίζει να καταλαβαίνει γιατί εκείνος δεν φτιάχνει πια ποτέ τον καφέ του μόνος του. Και γιατί παλιότερα στα πρώτα ραντεβού, στα συνοικέσια έπρεπε να πιεί ο γαμπρός καφέ από τα χεράκια της νύφης. Για να νιώσει αυτή την αίσθηση της φροντίδας, της περιποίησης...
Ναι, να το ζητήσω. Από ποιόν όμως; Εσείς από ποιόν το ζητάτε;
Από τη μάνα; Μετά από όλα αυτά που της έχω σούρει; Και αν ακόμα και τώρα "κλέψει" στις αναλογίες;
Από την κοπέλα μου; Είναι σημαντική δοκιμασία, μην το παίρνετε για αστείο. Πως θα το αντιμετωπίσει; Αν το κάνει αδιάφορα; Αν σου πει, σήκω ρε μαντράχαλε φτιάξ΄τον; Θα στον φέρει με χαμόγελο; Πρέπει να λάβουμε υπ' όψη μας ότι θα είναι τελείως ανυποψίαστη από όλα αυτά. Εκεί που θα κάθεται όμορφα και καλά θα τη βάλω εγώ να περάσει από απροειδοποίητο (όπως λέγαμε παλιά) διαγώνισμα;
Ξέρω τι σκέφτεστε. Ειδικά οι γυναίκες. Δεν είμαι εύκολος άνθρωπος,ε; Γερο-παράξενος και αχάριστος! Ίσως έχετε δίκιο...
Αλλά και πάλι τι ζητάω; Έναν καφέ ζητάω βρε παιδιά, έναν καφέ!!

Τρίτη 1 Ιανουαρίου 2008

Ψωμί και εφημερίδα- Μίλτος Πασχαλίδης

4 σχόλια

Χτες ζήτησα ένα χρονοταξιδευτή! Με την αλλαγή του χρόνου ήρθε και με βρήκε! Το δώρο μου ήταν ο καινούργιος δίσκος του "αδερφού" μου Μίλτου. Και φυσικά ξενύχτησα ακούγοντας τον ξανά και ξανά. Και φυσικά νιώθω να έχω ένα μπούσουλα ξανά. Ο Μίλτος είναι το GPS μου και το καινούργιο του cd είναι ανανεωμένοι χάρτες του.
Δεν έχει νόημα να σχολιάσω ιδιαίτερα για τα τραγούδια, τα λόγια ή τη φωνή. Είμαι παθολογικός θαυμαστής του. Δεν έχει επίσης νόημα να αρχίσω να αναφέρω τραγούδια του που χάραξαν την ψυχή μου. Θα ανεβάσω για αρχή ένα από τα καινούργια του τραγούδια που αντανακλά όλες μου τις πικρές εμπειρίες και τα συναισθήματα για το χρόνο που πέρασε. Θα ανεβάζω και τους στίχους του δίσκου. Γιατί σε αυτούς τους τραγουδοποιούς, για αυτά τα τραγούδια παίζει πρωταγωνιστικό ρόλο ο στίχος.
Καλή ακρόαση!

Υ.Γ. Ευχαριστώ Άγιε Βασίλη!

ΚΟΨΕ ΤΗΝ ΠΕΙΝΑ ΣΟΥ (Στίχοι-Μουσική: Κ.Λειβαδάς)