παρέλαση η :
- πέρασμα, διέλευση συντεταγμένων τμημάτων, σχηματισμών (ανθρώπων, οχημάτων κτλ. ) μπροστά από κάποιο χώρο, από επίσημο πρόσωπο κτλ. κυρίως σε εθνικές γιορτές, επετείους κτλ.[λόγ. < ελνστ. παρέλα(σις) `πέρασμα πλάι με άλογο΄ -ση]
Δύο λοιπόν τα πολύ σημαντικά θέματα από τη χθεσινή παρέλαση:
- Η εικόνα των διδύμων στα πόδια του πρωθυπουργού. Ντυμένα (ελπίζω όχι ακόμα από τις απόκριες) Τσολιάς και Αμαλία. Κάτι τελείως έξω από το πρωτόκολλο (αχ βρε κακόμοιρο πρωτόκολλο τι έχεις τραβήξει από αυτήν την οικο(α)γένεια, θυμίζω και την "συνήθεια" της Δόκτορος Νατάσας να προηγείται του πρωθυπουργού στις επίσημες τελετές). Μια εικόνα άκρως τηλεοπτική με τον "αυτοκράτορα" στο θρόνο του και τους "διαδόχους" μπροστά του να παίζουν χαζεύοντας με τους υπηκόους του. Και τα σώματα ασφαλείας να είναι αναγκασμένα να αποτίουν τιμές σε δύο πεντάχρονα!
Οι δεύτερες σκέψεις όμως, ότι δηλαδή έτσι ντύθηκαν μετά από τη συμβουλή (ή έστω την έγκριση) κάποιου επικοινωνιολόγου, η διακριτική παρουσία (της αγνώριστης από τις εκλογές και μετά - κάποιοι "κακεντρεχείς" συνομωσιολόγοι λένε από το Ζαχό και μετά) Νατάσας και κυρίως ότι οι ίδιοι άνθρωποι που πουλάνε έτσι φθηνό "πατριωτισμό", είναι εκείνοι που (αν μη τι άλλο- βλέπεις πόσο ευγενικός είμαι!) δεν προασπίζονται τα συμφέροντα της χώρας.
Θυμίζω Τουρκία, Πυρκαγιές, Οικονομία, Σκόπια, Δημογραφικό, Πολιτισμός, Λιμάνια και να μην συνεχίσω... Και αυτά δε διαγράφονται από το χαριτωμένο και ομολογουμένως γλυκό κοντινό πλάνο των διδύμων.
Υ. Γ. 1: Αλέκο και Αμαλία σας εύχομαι ειλικρινά να σας επιφυλάξει η ζωή ότι καλύτερο και ευτυχέστερο. Μόνο σας παρακαλώ, μη μας κυβερνήσετε και εσείς! Δύο γενιές Καραμανλή είναι αρκετές!
- Η παρέλαση της μίνι φούστας. Πάλι θέματα και μουρμούρες γιατί οι μαθήτριες βγάλαν λίγο μπουτάκι παραπάνω, βάφτηκαν και φτιάξανε μαλλί για να πάνε στην παρέλαση. Μέχρι και οι emo παρέλασαν φέτος! Emo διμοιρίτης, χειρότερα και από Αλβανός σημαιοφόρος! Τεράστιο πρόβλημα και με αυτό. Γιατί σου λέει, δεν δείχνουν σεβασμό στους ήρωες. Δεν συμμετέχουν στην κατάνυξη της τελετής.
Ίσως έχεις καιρό που τελείωσες το σχολείο και δεν θυμάσαι. Δεν θυμάσαι πως στις παρέες στις καφετέριες μετά τις παρελάσεις, φορώντας ακόμα τα ρούχα της παρέλασης και τα παπούτσια της μαμάς (συνήθως) ήταν η πρώτη και ίσως από τις λίγες φορές που διαπιστώναμε ότι οι συμμαθήτριές μας, τα βλαμμένα που σπρωχνόμασταν στο κυλικείο και τσακωνόμασταν, τα κοριτσάκια που βλέπαμε φορτωμένα με τις τεράστιες τσάντες, τις σβαρνιάρικες φόρμες και τα πιασμένα μαλλιά, ήταν ολοκληρωμένες γυναίκες και μάλιστα πολύ όμορφες. Άλλες άβολες μέσα σε ρούχα που δεν είχαν συνηθίσει να φοράνε "απέναντί" μας, άλλες πιο "αεράτες" κάναν τις ώρες του (απαραίτητου αλλά αληθινά εκνευριστικού, στις πρόβες με τους γυμναστές με τις σφυρίχτρες και τις φωνές) "βήματος" να αξίζει.
Υ. Γ. 2 : έχω τόσα χρόνια να ακούσω κάποιον να σχολιάσει αν κάποια διμοιρία που διέρχεται έχει καλό σχηματισμό, συντονισμό και φρόνημα. Όλοι ασχολούνται με τη φούστα, το μαλλί και μόλις περάσει το "καμάρι" τους φεύγουν. Αναρωτιέμαι όλοι αυτοί οι "μεγάλοι" (που "άλλα τα χρόνια τα δικά μας τότε..., τότε εμείς..., υπήρχε σεβασμός, πειθαρχία) έχουν καταλάβει έστω και ελάχιστα το νόημα της παρέλασης;
2 σχόλια:
"ελπίζω όχι ακόμα από τις απόκριες"
:) :) Δεν θα μου φαινόταν καθόλου περίεργο .. σε αυτή τη χώρα.. Εντελώς σουρεάλ είμαστε..
@roadartist, καλησπέρα.
Σουργελάλ θα έλεγα, σουργελάλ!
Δημοσίευση σχολίου