Απατεώνες ταβερνιάρηδες!

Είμαι κακός! Δεν μου αρέσει να με κοροϊδεύουν μπροστά στα μάτια μου!
Πήγα σε συνοικιακό ταβερνάκι, από αυτά τα "κρυφά" που δουλεύουν με τη από στόμα σε στόμα, συστημένος, για το οικογενειακό κλίμα, τα καλό φαγητό και τις καλές τιμές! Και πήγα με καλή παρέα. Τι το θελα! Πέρασα χάλια, πλήρωσα τρελό ποσό και διασύρθηκα και στους φίλους μου.
Ξεκινήσαμε άσχημα. Μόλις καθήσαμε και χωρίς να έρθει κάποιος να μας καλωσορίσει, να φέρει καταλόγους, τα τυπικά ρε παιδί μου έρχεται ένα παλικάρι -μουγκό πρέπει να θεωρήσουμε εφόσον δε μίλησε- και μας πετάει μια ξερογραβιέρα, ένα πιάτο ελιές και ένα κρασί (από αυτό τον ξυδιά του Ζήκου!). Αλάλητος φεύγει.
Σε 15 λεπτά(!) έρχεται ένας μπάρμπας (!) και μας ρωτάει "σαλάτα θέτε;" , "έχω ανάκατη, ντομάτα και γίγαντες"!. Προσπαθούμε να ζητήσουμε κατάλογο (τί εκνευριστικοί πελάτες θεέ μου) αλλά τζίφος. Πρέπει να επιλέξουμε σαλάτα. Παίρνουμε μια ανάκατη(!) και πατάτες τηγανιτές που από μυαλού μας, υποθέσαμε ότι θα έχει(φυσικά είχε και άλλα που τα έλεγε ορεκτικά αλλά δεν τα θυμόταν φαίνεται να μας τα πει). Αφού τα έφερε ο άλαλος μετά από κανένα εικοσάλεπτο ήρθε ο μπάρμπας να μας πει για τα κυρίως. Να μη τα πολυλογώ πήραμε μία μερίδα μπριζόλα και 3 μερίδες μπιφτέκια. Τραγικό λάθος.
Η μπριζόλα ήρθε μετά από 40 λεπτά απάλευτης αναμονής! Αλλά ήρθε μόνη της. Χωρίς συνοδευτικό. Ούτε πατάτες, ούτε ρύζι, ούτε "πρασινάδα" ούτε τίποτα. Μία μικρή χοιρινή, μοναχική μπριζόλα σε ένα άδειο πιάτο!
Τα νεύρα μας είχαν γίνει φιδές και πήγα και βρήκα το μπάρμπα που έκανε παρέα σε μια μπουκάλα ρετσίνα να δω τι θα γίνει! Έκπληκτος από την παρουσία και τις διαμαρτυρίες μου, μου απάντησε ότι τα μπιφτέκια... έρχονται (από την Καισαρεία να έρχονταν με τα πόδια θα είχαν φτάσει) και ότι έτσι είναι η ζωή. Αφού λέει είχαμε πάει όλοι οι πελάτες μαζί και θέλαμε όλοι να φάμε εκείνη την ώρα θα περιμέναμε! Και είχε δίκιο, τί νομίζαμε ότι ήταν εκεί, καμία ταβέρνα;;;
Κάποια στιγμή ήρθαν και τα μπιφτέκια. Οι τρεις μερίδες ήταν ένας δίσκος με έξι μικρά (στο σπίτι έτσι κάνει η γιαγιά μου τα κεφτεδάκια!) μαύρα πραγματάκια. Σκέτα! Χωρίς τίποτα!Και φυσικά επειδή τα έβαλε να ψηθούν όταν πήγα και τον βρήκα ήταν απ΄έξω μαύρα και μέσα ωμά. Εντελώς. Η κοπέλα του φίλου μου κόντεψε να λιποθυμήσει επειδή την πείραξε το αίμα!! ; )
Ένα ακόμα χάι-λάιτ ήταν όταν κάποια στιγμή ήρθαν τα όργανα! Ένας που μιμούνταν χαλασμένη κασέτα (μασημένη) του Κ.Χατζή και ένας που ανακάτωνε τις χορδές μιας κιθάρας. Και που έκαναν και συνέχεια "σσσούτ!" σε όποιον μιλούσε και χάλαγε τη μυσταγωγία!
Το τελειωτικό χτύπημα ήρθε την ώρα του λογαριασμού. Επιτρέψτε μου:

• Κουβέρ 1,5ο€
  
• Ελιές (που δεν ζητήσαμε, δεν φάγαμε αλλά πληρώσαμε) 3,00€
• Κρασί(ομοίως) 5,00€
• Γραβιέρα (ομοίως) 3,00€
• Μπριζόλα (μικρή, μοναχική) 7,00€
• Μπιφτέκια (δύο, μοναχικά , άψητα) 6,00€
  

Και με τις πατάτες και τα λοιπά σύνολο 42,00€.
Για το συνοικιακό μαγαζάκι με τις σούπερ τιμές και το καλό φαΐ.
Συστημένοι.
Τα πλήρωσα για να μη ντροπιάσω αυτόν που μας σύστησε.
Και το φυσάω και δεν κρυώνει!
Αλλά κάτι πρέπει να κάνω.
Να τον καταγγείλω κάπου.
Κάποιο ανώνυμο τηλεφώνημα.
Στο υγιεινομικό;
Στην επιθεώρηση εργασίας;
Στο ΣΔΟΕ;
Που;
Να δείρω αυτόν που με σύστησε;
Να τον δυσφημίσω παντού;(εννοείται!)
Κάτι όμως πρέπει να κάνω. Και δέχομαι συστάσεις. Από όποιον ξέρει.
Σας παρακαλώ δηλαδή! Υποδείξτε μου τι χουνέρι να του φτιάξω. Και μετά πείτε με κακό!