Πέμπτη 11 Οκτωβρίου 2007

Γαλατόπιτα








Κάποιες μέρες έρχονται οι γεύσεις της παιδικής μου ηλικίας και με επισκέπτονται. Ας λένε οι επιστήμονες ότι δεν μπορείς να θυμηθείς γεύσεις. Εμένα εκεί που κάθομαι έρχονται και με βρίσκουν. Χθες το βράδυ όπως έβλεπα τηλεόραση με επισκέφθηκε η γαλατόπιτα. Γελάτε; Σας ακούω! Πώς; Επανάσταση και γαλατόπιτα δεν πάνε μαζί;Κάνετε λάθος!
Κάποτε οι μανάδες μας είχαν το χρόνο και τη διάθεση και φτιάχναν φαγητά και γλυκά που μοσχοβολούσε το σπίτι για μέρες! Άσε οι γιαγιάδες! Εγώ τις έχω συνδυάσει στο μυαλό μου με τις μυρωδιές τους. Ντολμαδάκια η μία, πίτες η άλλη. Γεμιστά από δω, μουσακά δες από κει. Άφθαστες μαγείρισσες που αξίζουν για χίλιους χρυσούς σκούφους.
Τώρα; Ακόμα "βγαίνουν" κοπέλες που ξέρουν τα μυστικά της κουζίνας. Όμως μην ελπίζετε. Το έχουμε προβλέψει και αυτό! Τώρα και να θέλουν δεν έχουν τον χρόνο να μαγειρέψουν. Άσε που το έτοιμο είναι πολύ φθηνότερο και σταθερής γεύσης (γεύση, άστοχη χρήση του όρου εδώ). Θέλεις κρέας; Ντιλίβερι. Το δύσκολο και απαιτητικό σε χρόνο και κόπο ( και βέβαια σε τρόπο!) κοκορέτσι σε λίγα λεπτά αχνιστό στην πόρτα σου. Θέλεις μακαρόνια; Το καταλάβατε φαντάζομαι, ντιλίβερι. Ναι αλλά αν δεν ανακατευτείς να διαλέξεις τα υλικά, να τα πλύνεις, να τα κόψεις, να μοσχομυρίσει η κουζίνα, να φτιάξεις τη σάλτσα, να ακούσεις τη μουσική του τσιγαρίσματος, να βάλεις λίγο αγάπη ρε παιδί μου το φαΐ δεν τρώγεται.
Επιστρέφω λοιπόν στο θέμα. Γαλατόπιτα. Όχι τούρτα. Όχι σοκολάτα. Όχι παγωτό. Όχι αγοραστή. Γαλατόπιτα σπιτική. Με όλες τις θερμίδες και τα λιπαρά. Από τα χεράκια της. Να μυρίζει το σπίτι από τις σκάλες.

Tip: Βοηθάω τις επίδοξες συναγωνίστριες επαναστάτριες βάζοντας link με συνταγές. Προτρέπω όμως να μην τα χρησιμοποιήσετε. Πάρτε τηλέφωνο τις μανάδες. Ή πιο καλά τις γιαγιάδες. Αυτές θα ξέρουν...
Γαλατόπιτα γλυκιά χωρίς φύλλο
Βολιώτικη Γαλατόπιτα
Γαλατόπιτα Γιαννιώτικη
Γαλατόπιτα Λευκαδίτικη