Μεγάλη Εφεύρεση: Σακουλάκι Τσαγιού

Έχω ιωσούλα.
Και φτιάχνω τσαγάκια.
Δεν μου πολυαρέσουν αλλά λένε (μαμά, γιαγιά) ότι βοηθάει.
Και προκειμένου να τύχω τέτοιας φροντίδας και περιποίησης να μου φέρνουν το τσαγάκι στο κρεββάτι κάνω υπομονή και τα πίνω.
Παίζω λίγο και με τα φακελάκια. Τα βουτάω στο νεράκι σαν "καλάμι ψαρέματος".
Τα "βαφτίζω".
Ποιος τα εφηύρε;
Μεγάλη ευκολία για κάποιον που δεν έχει την ώρα ή την όρεξη να μπλέξει με σουρωτήρια και τέτοιες διαδικασίες.
Το έψαξα λίγο.
Και όπως αρκετά πράγματα που μας εξυπηρετούν προέκυψε κατά λάθος!
Το 1920 το τσάι εμπορεύονταν και παρασκευάζονταν χύμα.
Ο Τόμας Σάλιβαν, έμπορος τσαγιού από την Ν.Υόρκη ήθελε να στείλει δείγματα από το χύμα τσάι του σε διάφορους εμπόρους. Συσκεύασε λοιπόν τα δείγματά του σε μικρά μεταξωτά σακουλάκια και τα έστειλε.


















Οι πελάτες το εξέλαβαν ως πρόταση για βελτίωση της παραδοσιακής μεθόδου παρασκευής. Κάποιοι πιο ενθουσιώδεις του έγραψαν συγχαρητήριες επιστολές για την σκέψη του αυτή και το προέτρεψαν να πειραματιστεί και με τη χρήση πιο χοντρών υλικών, καταλληλότερων για να μπαίνουν στο καυτό νερό.
Ο Σάλιβαν (καταλάθος εφευρέτης) άρπαξε την ευκαιρία και το εκμεταλλεύτηκε εμπορικά. Αρχικά δοκίμασε γάζα και μετά χαρτί, αρκετά παρόμοιο με αυτό που χρησιμοποιούμε μέχρι σήμερα. Σε επόμενη φάση προσέθεσε και το κορδονάκι για ακόμα μεγαλύτερη ευκολία.
Και έτσι από ένα λάθος, μια παρανόηση και ένα εμπορικό δαιμόνιο προέκυψε μια ευκολία για την καθημερινότητά μας. Μια έξυπνη "επαναστατική" λύση σε ένα καθημερινό πρόβλημα.