Τυπική ατμόσφαιρα επαρχιακού γραφείου
σ' αυτή τη φωτογραφία από τον «Οίκον Κομβοπούλου»,
αντιπρόσωπο της Nestle στο Βόλο.
(Φωτό: Α. Γαζιάδης)
Από το βιβλίο: Η Ελλλάδα του μόχθου 1900-1960 (συλλογή Νίκου Πολίτη), Ριζάρειον Ιδρυμα, 2005
Και αν σηκώσω το κεφάλι και κοιτάξω μια γύρω στο γραφείο πολύ φοβάμαι ότι θα δω πάλι τα ίδια πρόσωπα.
Τα ίδια συναισθήματα.
Και αν κάνω ησυχία...
Αν αφουγκραστώ τις σκέψεις...
Θα ακούσω πάλι τα ίδια λόγια...
(πατήστε πάνω στις φωτό για λεπτομέρειες...)
Μάλλον πολύ έκατσα σε αυτή τη δουλειά...
Τετάρτη 28 Μαΐου 2008
Τελικά δεν άλλαξε τίποτα!
στις
2:13:00 μ.μ.
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
2 σχόλια:
Επαναστατη μου, πολυ ωραια φωτο. Σιγουρα αυτοι οι τυποοι θα κυκλοφορουσαν το Λιτσακι στο δρομο με ημιψηλα καπελα, ή μηπως εχω μπερδεψει τις εποχες? Ελα να δεις στο μπλογκ, σε καλεσα σε παιχνιδι! Καληνυχτα!
Καλημέρα παιχνιδιάρα μπουρμπουλήθρα! Μην ανησυχείς για τις εποχές. Είναι τόσο μπερδεμένες από μόνες τους!
Δημοσίευση σχολίου