Ο καθηγητής φιλοσοφίας μπήκε στην τάξη του με ένα μεγάλο χάρτινο κουτί. Χωρίς να μιλήσει, πήρε από τη χάρτινη κούτα ένα άδειο βάζο και άρχισε να το γεμίζει με μικρές πέτρες. Οι μαθητές τον κοιτούσαν με απορία. Όταν το βάζο δε χωρούσε άλλο ρώτησε:" είναι γεμάτο το βάζο;" και οι μαθητές απάντησαν: "Ναι, είναι γεμάτο".
Αυτός χαμογέλασε και πάλι χωρίς να μιλήσει, πήρε από τη χάρτινη κούτα ένα σακουλάκι με μικρά βοτσαλάκια και άρχισε να γεμίζει το βάζο, το κούνησε λίγο και τα βοτσαλάκια κύλησαν και γέμισαν τα κενά μεταξύ των πετρών. Όταν το βάζο δε χωρούσε άλλο ρώτησε :" είναι γεμάτο το βάζο;" και οι μαθητές γέλασαν και απάντησαν: "Ναι, είναι γεμάτο".
Αυτός χαμογέλασε και πάλι χωρίς να μιλήσει πήρε από τη χάρτινη κούτα ένα σακουλάκι με άμμο και άρχισε να την αδειάζει μέσα στο βάζο. Η άμμος χύθηκε και γέμισε όλα τα κενά μεταξύ των πετρών και των βοτσάλων. Όταν το βάζο δεν χωρούσε άλλο,ρώτησε: " είναι γεμάτο το βάζο;" και οι μαθητές δίστασαν για λίγο, αλλά απάντησαν: " Ναι, είναι γεμάτο".
Αυτός χαμογέλασε και πάλι χωρίς να μιλήσει, πήρε από τη χάρτινη κούτα δυό μπουκάλια μπύρες και άρχισε να τα αδειάζει μέσα στο βάζο. Τα υγρά γέμισαν όλο το υπόλοιπο κενό του βάζου. Όταν το βάζο δε χωρούσε άλλο, ρώτησε. "Είναι γεμάτο το βάζο;" και οι μαθητές γέλασαν αυτή τη φορά και απάντησαν: "Ναι, είναι γεμάτο".
Τώρα λέει ο καθηγητής, θέλω να θεωρήσετε το βάζο αυτό ότι αντιπροσωπεύει τη ζωή σας. Οι πέτρες είναι τα πιο σημαντικά στη ζωή σας. Τέτοια είναι η οικογένεια, ο σύντροφός σας, η υγεία σας, τα παιδιά σας, οι καλοί σας φίλοι. Οι πέτρες αντιστοιχούν στα πιο σημαντικά, τόσο σημαντικά που ακόμα και αν όλα τα υπόλοιπα λείψουν, η ζωή σας θα εξακολουθήσει να είναι γεμάτη.
Τα βοτσαλάκια είναι τα άλλα πράγματα που έρχονται στη ζωή μας, όπως οι σπουδές μας, η εργασία μας, το σπίτι μας, το αυτοκίνητό μας, είναι μικρά πράγματα, βοτσαλάκια. Αν αυτά τα βάλετε πρώτα στο βάζο δε θα υπάρχει χώρος για τις πέτρες, τα σημαντικά της ζωής.
Η άμμος είναι όλα τα υπόλοιπα, τα πιο μικρά πράγματα της ζωής. Αν βάλεις πρώτα την άμμο στο βάζο, δε θα υπάρχει χώρος ούτε για τα βότσαλα αλλά ούτε και για τις πέτρες.
Το βάζο είναι η ζωή σας. Αν ξοδεύετε χρόνο και δύναμη για μικρά πράγματα, δε θα βρείτε ποτέ χρόνο για τα πιο σημαντικά. Ξεχωρίστε ποια είναι τα πιο σημαντικά για την ευτυχία σας. Μιλήστε με τους γονείς σας, παίξτε με τα παιδιά σας, απολαύστε το σύντροφό σας, προσέξτε την υγεία σας και χαρείτε τους φίλους σας. Πάντα θα υπάρχει χρόνος για γνώση και σπουδές, πάντα θα υπάρχει χρόνος για εργασία, πάντα θα υπάρχει χρόνος για να φτιάξετε το σπίτι σας και το αυτοκίνητό σας, να πληρώσετε το δήμο και το τηλέφωνο. Όμως να φροντίσετε για τις πέτρες πρώτα.
Ξεχωρίστε τις προτεραιότητές σας.
Οι μαθητές είχαν μείνει άφωνοι. Ένας όμως ρώτησε: "Η μπύρα τι αντιπροσωπεύει;" Ο καθηγητής γέλασε και απαντά: "Χαίρομαι που ρωτάς. Θα σας πω: δεν είχει σημασία πόσο γεμάτη είναι η ζωή σας, δεν έχει σημασία πόσο στριμωγμένος είσαι γιατί πρέπει να ξέρεις: ΟΤΙ ΠΑΝΤΑ ΘΑ ΥΠΑΡΧΕΙ ΛΙΓΟΣ ΧΩΡΟΣ ΓΙΑ ΔΥΟ ΜΠΥΡΙΤΣΕΣ."
Τρίτη 25 Δεκεμβρίου 2007
Μια ιστοριά που ήρθε τόσο απλά και με βρήκε...
στις
6:07:00 μ.μ.
Ετικέτες οτι ειμαι
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
4 σχόλια:
Υ.Γ. 1
Την ιστορία μου την έστειλε η κ. Στ...
Μου έχει χαρίσει πολλά η κ.Στ... και χωρίς να το ξέρει με έχει καθορίσει σε μεγάλο βαθμό. Την ευγνωμονώ για αυτό. Όσο κι αν ντρέπομαι να της πω...
Υ.Γ. 2
Το συγγραφέα της ιστορίας δεν τον γνωρίζω και έτσι με επηρεάζει ακόμα περισσότερο η ιστορία αυτή
Xρόνια Πολλά με Υγεία κι Αγάπη :))
Οι αλήθειες όταν λέγονται με ποιητικό τρόπο είναι πάντα όμορφες, όταν λέγονται απλά και σκληρά δεν τις θέλει κανένας. Είναι ωραία ιστορία, θα την στείλω και σε άλλους.
My best….
Moosis
moosis σε ευχαριστώ πολύ για την "επίσκεψη" και το σχόλιο σου. Με κάνει ιδιαίτερα χαρούμενο να ακούω ότι θα στείλεις ιστορία και σε άλλους γιατί αυτό είναι άλλωστε που ζητάμε, την επικοινωνία! Χρόνια σου πολλά!
Υ.Γ. Θαυμάζω την τέχνη σου!
Δημοσίευση σχολίου