- Η ζωή μας κύκλους κάνει ... (μπα, πολύ κοινότοπο και φιλολογικό...)
-Έχετε πάθει ποτέ deja vu ...;(όχι, "κοιτάω μπροστά" το κάναμε το μπλογκάκιον...)
-Λοιπόν οι τρεις τύποι του deja vu είναι οι deja vecu, deja senti και deja visite... (καλως ήρθατε στην διαδικτυακή πύλη της παραψυχολογίας...)
-Απλά, με δύο λόγια φανταστείτε τον εγκέφαλό σας σαν ηλεκτρονικό υπολογιστή.Το deja vu είναι μια μικρή και προσωρινή βλάβη, κατά την οποία ο υπολογιστής αντί να αποθηκεύσει το καινούργιο αρχείο ως καινούργιο, «μπλοκάρει» και το αναγνωρίζει σαν παλιό που ξανανοίχτηκε μόλις, σαν ανάμνηση δηλαδή. Κι έτσι, ενώ εμείς θα έπρεπε να αισθανόμαστε πως κάτι συμβαίνει αυτή τη στιγμή για πρώτη φορά, μας δίνεται η εντύπωση πως έχει ξανασυμβεί στο παρελθόν και το ξαναζούμε ίδιο και απαράλλαχτο πάλι ( εκλαϊκευμένες επιστημονικές εκδόσεις :καημός)
Ουφ, δεν μπορώ να κάνω μια κανονική εισαγωγή, το παρατάω.
Το θέμα είναι όμως οτι με ενοχλεί.
Αυτή η απροσδιόριστα δυσάρεστη αίσθηση οτι βρίσκομαι σε μια κατάσταση που έχω ξαναβρεθεί.
Και ακόμα χειρότερα.
Γιατί ξέρω ότι και την προηγούμενη φορά που βρέθηκα στην ίδια (κατά τα άλλα απλή, καθημερινή - στιγμιαία σχεδόν κατάσταση) είχα συνείδηση οτι επρόκειτο για μια ακόμα επανάληψη. Το αντιλήφθηκα και τότε, προσπάθησα να επέμβω στο συναίσθημά μου και στη ροή του χρόνου αλλά μάταια.
Και πάλι να μαι τώρα να βρίσκομαι και πάλι στο ίδιο σκαλί, της ίδιας στριφογυριστής σκάλας και να αναγνωρίζω την επιστροφή μου σε αυτό για πολλοστή φορά.
Και με ενοχλεί γιατί από αυτή τη στιγμιαία θέση μπορώ να δω μέχρι τον πάτο της σκάλας και να βυθιστώ σε μια απαισιόδοξη ζάλη για το μέλλον που λέει: "πάλι στα ίδια είμαστε, πάλι ξανά απ' την αρχή η ίδια προσπάθεια" και να προφητεύσω βαρυγκομώντας ότι: "δεν μπορώ τελικά όσο κι αν προσπαθώ να ξεφύγω".
Και με το δίκιο σας τώρα θα μου πειτε: "ρε φίλε, και μας μαυρίζεις την Παρασκευή που αντί να πεις τίποτα να χαμογελάσουμε για το Σαββατοκύριακο που έρχεται το παίζεις αμπελοφιλόσοφος
και δε μας δίνεις να καταλάβουμε τι σε ενοχλεί και τι μπορούμε να κάνουμε για σένα!".
Το άσχημο όμως για μένα είναι ότι έχω μια απροσδιόριστα δυσάρεστη αίσθηση ότι αυτό ...κάπου το έχω ξανακούσει!
Παρασκευή 28 Νοεμβρίου 2008
Deja vu
στις
1:20:00 μ.μ.
Ετικέτες οτι ειμαι
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
18 σχόλια:
Καημέ μου.. Να φτιάξεις τη διάθεση σου μέσα στο ΣΚ.. Θα μου πεις ποιος μιλάει. Εντάξει έσκασα. Πάντως με τον υπολογιστή και τα μπλοκαρισμένα αρχεία τι να πω; Απλά σε νιώθω.
Καλημέρα σου και ένα χαμόγελο και δυο αγκαλιές ζεστές.. που κάνει και ψοφόκρυο :)
φιλε διαβασε ενα παραδειγμα deja vu Κ truman show μαζι..
να σε εχει χωρισει η γυναικα της ζωης σου,να ψαχνεις κατι που θα την αποκαθηλωσει απο μεσα σου κ να γνωριζεις μια κοπελα που της μοιαζει ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ,να εχει γεννηθει ιδια ημερα κ ωρα,να εχει ιδιο ονομα κ να μενει 2 στενα απο την πειροχη της(κ μιλαμε για ΑΘΗΝΑ που ειναι απιστευτα σπανιο αυτο)
αυτο λεγεται deja vu η σατανικο παιχνιδι?χαχαχαχα
ελα παρε τα πανω σου!!!!!!!!!!
ΣΚ ερχεται!!!οχι οτι αλλαζει κατι,πλεον ολες οι ημερες ειναι σαν ΣΚ ή ολα τα ΣΚ σαν καθημερινες,αλλα λεμε τωρα χαχαχα
...κάπου το εχω ξαναδεί αυτό το Post!
κατέβα από τη σκάλα, πάρε ασανσέρ βγές από το "κτίριο" που έχεις κλειστεί ασε το μυαλό σου να δεχτεί πραγματικά νέες εικόνες,να δημιουργήσει νέες αναμνήσεις. Να το προσέξεις όμως γιατί το ίδιο μηχάνημα πρωί βράδυ τι να σου κάνει...θα κρασάρει κάποια στιγμή!
p.s. de ja ftou Πάντως είναι η αδιόρατη εκείνη αίσθηση ότι εκείνος ή εκείνη που σε έφτυσε σε έχει ξαναφτύσει και στο παρελθόν...να μη σου τύχει! :) Σε φιλώ τόσο γλυκά που θα σκάσεις...αλλά σήμερα είναι Παρασκευή και δεν γίνεται αλλιώς! :)
@jacki, καλή μου jacki είμαι σίγουρος ότι εσύ με νιώθεις αλλά να είσαι και εσύ σίγουρη ότι με ένα χαμόγελο και δυό αγκαλιές από σένα είμαι ήδη πολύ καλύτερα! (και ναι, όντως, κάνει πλέον ...ψοφόκρυο!)
@laplace78, θα μας τρελάνεις... παίζουν και τέτοια; Μοιάζει σαν Κάποιος να θέλει να διορθώσει το λάθος που έκανε...ή να θέλει να σε παιδέψει λίγο ακόμα!!!
Καλό ΣουΚου θα χουμε!!
@one happy dot, και μάτσα και μούτσα, σιγά βρε οικογένεια μ΄έχετε κάνει λούτσα (αλλά μ΄αρρρρέσει!!!!!)
Τέλειο το deja φτου!Φτου σου κοπελάρα μου!
Όσο για το ίδιο μηχάνημα είναι λογικό να κρασάρει, αν δεν βρεθει κάτι να το ...γρασάρει!
Καλό ΣουΚου θα έχουμε! (αν και νομίζω ότι το έχω ξαναπεί αυτό...! ; ))))
Σοφια Κου
ελα λιγο πιο αισιοδοξα δες τα τα πραγματα!
Καλο Σαββατοκυριακο
η αλλιως καλο Σουκουδάκι
χαχαχα!!!
@faraona,μα μη νομίζεις οτι είμαι γενικά απαισιόδοξος! Ακριβώς γι αυτό δεν μου αρέσουν κάτι τέτοια βυθίσματα!! Καλό σουκου και σε σένα!
Oυουουουου.....
εγώ να δεις ντεζα βι....να φρίξει το μάτι σου...
καλό ξεμπέρδεμα απ' αυτό το ντεζα βι και πάμε γι' άλλα καημέ μου!!!
καλό βράδυ!!!!
Καλησπέρα κι από μένα!
Deja vu λοιπόν και μου έχει συμβεί άπειρες φορές. Όχι όμως πως μου είναι και δυσάρεστο...
Νιώθεις ότι έχεις ξαναζήσει μια συγκεκριμένη σκηνή με τα ίδια πρόσωπα στον ίδιο χώρο και ότι έχεις προφέρει και τα συγκεκριμένα λόγια που προφέρεις και τώρα. Άσε που νιώθεις και ξέρεις εκ των προτέρων και το τι θα επακολουθήσει στη συνέχεια. Φοβερή αίσθηση και αγγίζει τα όρια του Αποκρυφισμού έτσι;
Και για να ευθυμήσουμε λιγάκι, έχω ακούσει κατά κόρον, αρκετό κοσμάκη να το προφέρει εντελώς λανθασμένα "ντεζά βού"! :-)
Καλό σου βράδυ Καημέ μου.
@ανεπίδοτη, πάμε γι άλλα δε θα πει τίποτα! Φύγαμε!
@μελίτη, τέζα βού!!!
Καλησπέρα Μελίτη μου! Καλό και εμπνευσμένο Σαββατοκύριακο!
"δεν μπορώ τελικά όσο κι αν προσπαθώ να ξεφύγω"...
Διαφωνω! Μπορεις να ξεφυγεις, μπορεις να επεμβεις στην πορεια.
Κι αν ακομα δεν μπορεις να ξεφυγεις απο τη στιφογυριστη σκαλα (που με ζαλιζει λιγο οσο την σκεφτομαι), κανε μια μικρη κινηση: ανεβα ενα σκαλακι...!
Καλο σ/κ κι απο 'μενα καημε μου!
Μια καλησπέρα σου στέλνω
μμμ...μήπως στην έχω ξαναστείλει...μπορεί...δεν πειράζει..απολαυσε την επανάληψη ;)
Κάτι μου λέει ότι αυτή η ανάρτηση δεν έχει σκοπό να μας εισάγει στην επιστημονική θεώρηση του deza vu...
Δεν μπορούμε να λησμονούμε το παρελθόν γιατί απλούστατα το παρελθόν μας είναι ένα κομμάτι του εαυτού μας. Το καλύτερο είναι να το εξετάζουμε και να κάνουμε πιο σταθερά βήματα στο μέλλον.
Χαιρετώ!
@πρωτόπλαστη, ωπ, κάνω ένα αλματάκι προς πάνω! Λες να με κυνηγήσει αυτή η άσχημη αίσθηση; Μπα θα της ξεφύγω!
@λιμανάκι, τελικά ίσως η ζωή μας δεν είναι τίποτα περισσότερο από τους κύκλους που κάνει στα ήρεμα νερά από το λιμανάκι το βότσαλο που πέφτει! Και μοιάζουν τόσο μεταξύ τους!
@antoine, έχεις απόλυτο δίκιο για τον μη επιστημονικό χαρακτήρα της ανάρτησης! Όσο για τα σταθερά βήματα... η κατεύθυνση είναι το πρόβλημα! Γιατί καμιά φορά είναι σαν παραπάτημα ζεμπέκικου και έτσι δεν πάμε πουθενά!
Δημοσίευση σχολίου