Θα σας περιγράψω λοιπόν το παρακάτω σκηνικό προσέγγισης (αποτυχέστατης!) και απόρριψης του οποίου ήμουν αυτόπτης μάρτυς!
Πάμε λοιπόν:
Χώρος: Ουρά αναμονής στο ΤΣΜΕΔΕ (όποιος ξέρει - υποφέρει!)
Χρόνος: Σήμερα το πρωί
Πρωταγωνιστές:
Εκείνος: 30ρης, ψηλός, ξερακιανός, με εμφανή σημάδια αραίωσης της "κορυφογραμμής" του, χοντρά διδακτορικά γυαλιά,
και ένα χαζοχαρούμενο χαμόγελο αμηχανίας (που έχει κάθε φορά που βγαίνει έξω από το εργαστήριο του στο Πολυτεχνείο)
Εκείνη: 30ρα, κοντή, ατσούμπαλη, με σοφιστικέ γυαλιά,
μαλλιά "γύψινα" από τη λακ και το φούσκωμα, ταγιεράκι 45ρας, ελαφρώς πιο σέξι από την Αγκέλα Μέρκελ,
που θα είχε ελπίδες σεξουαλικής παρενόχλησης μόνο στο κέντρο εκπαίδευσης οπλιτών της Κορίνθου μετά από 15μερη εμπλοκή
Το σκηνικό:
Μπαίνει η "δεσποινίς" μέσα και πάει να πάρει νουμεράκι για να εξυπηρετηθεί (όσοι ξέρουν, ήδη κάνουν γκριμάτσες συμπόνιας...).
Φυσικά και απογοητεύεται όταν αντιλαμβάνεται ότι είναι 180 νούμερα μετά!
Ωστόσο για καλή της τύχη βρίσκει κάποιον γνωστό της ο οποίος της πασάρει κάποιο πιο σύντομο.
Πλήρης αυτοπεποίθησης, τινάζει το μαλλί (της γριας) και κάθεται στα σκαλοπάτια.
Ο διδακτορικός μας την έχει lockάρει από όταν πρωτομπήκε μέσα.
"Φαίνεται καλή!"
"Είναι και στα κυβικά μου" θα σκέφτηκε.
"Με παίρνει να παω να της μιλήσω".
Βέβαια δεν κάνει τη θυσία να της προσφέρει το νούμερό του. (η μόνη έξυπνη κίνηση του για σήμερα).
Αλλά περιμένει να απεμπλακεί από τα τυπικά με τον γνωστό της η δεσποινίδα για να αρπάξει την ευκαιρία να χωθεί.
Αλλά τι να πει...
Το αιώνιο πρόβλημα!
Πως να πιάσει κουβέντα...
Πως να την πλησιάσει...
Ξύνει το αραιοκατοικημένο καύκαλό του...
Επαναφέρει τα γυαλιά του στη σωστή τους θέση (στο σημείο που έχουν σκάψει τη μύτη)πιέζοντας με τον δείκτη του το μεσαίο τους κομμάτι...
Ελέγχει την αναπνοή του...(καλή του φαίνεται...)
Και πάει και στέκεται ακριβώς από πάνω της (πατώντας στο ίδιο σκαλί στο οποίο εκείνη κάθεται!) δημιουργώντας την τέλεια αντίστιξη...
Ξεροβήχει, σκέφτεται λίγο ακόμα και την σκουντάει με το πλαδαρό αδούλευτο δάχτυλό του...
"Λοιπόν ξέρεις τι σκέφτομαι...;" ξεκίνησε διστακτικά και με το αμήχανο χαζό χαμογελό του
Εκείνη σχεδόν τρόμαξε, έστρεψε αντανακλαστικά το κεφάλι της πίσω και πάνω για να τον δει κάνοντας αυτό που οι γιατροί ονομάζουν προσωπείο τρόμου!
"Σκέφτομαι" συνέχισε με περισσότερο θάρρος εκείνος,
"ότι οι άνδρες δίνουν το νούμερό τους στις γυναίκες, και οι γυναίκες πάλι στις γυναίκες και έτσι οι άνδρες δεν παίρνουν καλό νουμεράκι ποτέ, χα χα!!!!!!!!!"
Η κοπελίτσα στιγμιαία πάγωσε!
Φρίκαρε!
Τον κοίταξε εμβρόντητη από την κορφή ως τα νύχια...σχημάτισε ένα τυπικό χαμόγελο και κάτι του ψέλλισε (του τύπου, είδες... μάλιστα...σωστά...)
και σηκώθηκε και σπρώχνοντας και τσαλαπατώντας όσους χρειάστηκε
και πήγε στην άλλη άκρη της αίθουσας αφήνοντας τον ψηλο και χαμογελαστό φίλο μας σύξυλο!
Φυσικά (διδακτορικός είπαμε) κατάλαβε ότι είχε γίνει ήδη το κέντρο της προσοχής των γύρω του και ότι το μάλλον άστοχο σχόλιό του τον είχε καταστήσει ευχάριστο διάλειμμα για τη βαρεμάρα της αναμονής.
Και τότε σε μια απέλπιδα προσπάθεια να το ... σώσει ισιώνει πάλι τα θολωμένα από την ένταση της στιγμής γυαλάκια του, τσαλαβουτάει με μια "χορευτική" φιγούρα του ανοικονόμητου κορμί του δυό δυό στα σκαλάκια προς τα κάτω και λέει μισοσιγά μισοδυνατά ώστε να τον ακούσουν όσοι έχουν παρακολουθήσει το σκηνικό:
"Μετά να μη λέτε πως δεν υπάρχουν άντρες!!!"
18 σχόλια:
Αχ, βρε Καημέ μου.
Ανθρωποι και άνθρωποι. Ακόμα και ο ξερακιανοί και οι ατσούμπαλες έχουν δικαίωμα στον έρωτα, στο φλέρτ, στη προσέγγιση. Τι φταίνε αν το κάνουν με το λάθος τρόπο, αν δε τους βγαίνουν 'φυσικά' οι κανόνες του παιχνιδιού, αν προκαλούν τη χυλόπιτα;
Τι φταίνε αν δε καταλαβαίνουν τί πήγε στραβά και γιατι δε 'πούλησε' ο -υποτιθέμενος- ανδρισμός τους;
Προσωπικά πάντως προτιμώ έναν άπειρο/ατσούμπαλο/άγαρμπο/άχαρο επίδοξο εραστή από όλους αυτούς τους σίγουρους/μάγκες/τυπάδες/ανεγκέφαλους/αντρακλες, που θεωρούν ότι σου κάνουν και χάρη,με το να σε τιμήσουν με τη προσοχή τους.
Να περάσεις ένα πολύ πολύ ωραίο ΣΚ.
καλημερα κιολας,ειναι γεγονος οτι σημερα που μας πλασαρουν την εικονικη πραγματικοτιτας...και ειναι συναιπια,οι νεοι μας εχουν χαση το αισθημα του φλερτ....
τον κακομοίρη εγώ τον λύπάμε. ηθελε να κάνει μια γνωριμια..
υγ. έχεις πρόσκληση για παιχνιδάκι
@houlk, καλησπέρα!
Νομίζω ότι έχεις δίκιο στη σύγκριση που κάνεις αλλά δεν θα διαφωνίσεις οτι το όλο σκηνικό είναι πολύ αστείο.
Ωστόσο συμφωνώ και εγώ ότι ο τύπος είναι άξιος και μόνο που βρήκε το θάρρος και το που το πάλεψε. Τουλάχιστον αυτός επικοινώνησε σε αντίθεση με μας που περιμέναμε να περάσει βασανιστικά η ώρα της αναμονής.
Εύχομαι ένα πολύ όμορφο και αναζωογονητικό ΣΚ και για σένα!
@gregory,νομίζω μας λείπει η εξάσκηση και το θάρρος και δεν φταίει τόσο η εικονική πραγματικότητα όσο που ο καθένας χτίζει γύρω του ένα τοίχος από εγωισμό και από δήθεν και δεν ανέχεται να του κάνουν ρωγμές. Καλό απόγευμα φίλε gregory!
@πράσινη κλωστή δεμένη, χαρμολύπη θα το έλεγα εγώ. Όσο για το παιχνιδάκι... έρχομαι από εκεί να το τιμήσω δεόντως!
καλά γίνονται τέτοιοι χαβαλέδες στο ΤΣΜΕΔΕ? δεν βλέπω την ώρα να πάρω πτυχίο!!!
@mahler76,
ω, αγαπητέ μη βιάζεστε!
Καθόλου μη βιάζεστε, θα έχετε τη χαρά να το απολαύσετε σε όλο του το μεγαλείο!
Και πολύ φοβάμαι ότι θα έχετε και τη δυνατότητα να παρακολουθήσετε τέτοιους αλλά και άλλους απείρως πιο ευτράπελους διαλόγους στις φιλόξενες αίθουσες αναμονής του περιτρυγιρισμένος από χαρούμενους (!) και υπομονετικούς (!) συναδέλφους!
(αν και δεν είμαι σίγουρος ότι θα συνεχίσει το ταμείο μας να υπάρχει σε λίγο καιρό έτσι όπως πάει...)
Χαχαχα!!!
Κοίταξε περί ορέξεως... όπως την βρίσκει ο καθένας. Αλλά όταν ακούω τέτοιες βλακείες (κάτι άλλο μάλλον...) να λέγονται από άνδρες σε γυναίκες, εεε... ήμαρτον!
Αχ, την φαντάζομαι μπροστά μου τη σκηνή!
@antoine, δύσκολη η επικοινωνία στις μέρες μας...
Και αμήχανη!
Αλλά και τόσο διασκεδαστική!
Axaxaxaa!!!
Συγγνωμη κι ολας που μπαινω πρωτη φορα στο μπλογκ σου με χαχανο αλλα δεν φταιω εγω ...εσυ με το κειμενο σου φταις.Καλα ε!!περιγραφη σουπερ ...αφου νομιζα οτι ημουν εκει.
καλως σε βρηκα
@faraona, καλώστην καλώστην!
Άκου εκεί συγγνώμη!
Γελώντας να έρχεσαι, με χάχανο παρακαλώ!
Όσο για σένα τί να πω; Τι υπερμπλογκοδραστηριότητα είναι αυτή; Που θα σε βρούμε κυρίως;
Θα τα λέμε συχνά!
Χαχαχαχαχαχα... Μα να μη μου τύχει κι εμένα ένας τέτοιος άντρας στην ουρά του ΤΣΜΕΔΕ που ξέρω και υποφέρω...Χαχαχα κορυφαία ατάκα. Την επόμενη φορά που θα πάω στο ΤΣΜΕΔΕ αλήθεια θα ψάξω να βρω έναν τέτοιο τύπο. Μα πως κλωτσάνε την τύχη τους μερικές γυναίκες...Χαχαχαχα.
Καλημέρα.
Μου έφτιαξες την ημέρα, γουστάρω και το cartoon, οπότε μου έφτιαξες την ημέρα επί 2… Άσε που γελώ σαν τρελή όταν θυμάμαι ένα πολύ καλό φίλο που μου λέει κάθε φορά που με βλέπει : "Σκέπτομαι να πάρω το βιβλίο – «Γιατί οι άνδρες φοβούνται τις γυναίκες»." Και του απαντώ εγώ ότι το σκέπτεται κάθε φορά που με βλέπει…
@jacki, καλή μου συναδέλφισσα και συνταλαιπωρούμενη καλημέρα!
Φοβάμαι ότι θα δυσκολευτείς να βρεις ένα τέτοιο τύπο...Συνήθως ρίχνουν τα δίχτυα τους σε αντιστοίχου module(!) θηλυκά!
Καλημέρα και να ξέρεις οτι χαίρομαι να σε κάνω να γελάς!
@αγάπη, καλωσήρθες αγάπη ; )
Σοβαρά υπάρχει τέτοιο βιβλίο;;;
Προσωπικά εκείνο που με τρομάζει από τις γυναίκες περισσότερο είναι η απουσία τους!
Θα τα λέμε συχνά!
Υ.γ. το καρτούν είναι καταπληκτικό και νομίζω ότι μπορούμε να πάρουμε πολλά μαθήματα από αυτό εμείς οι άντρες!
Αγαπάμε Pepe le Pew!
Αγαπάμε και συμπονούμε άντρες που έχουν τα κότσια να διεκδικήσουν αυτό που (νομίζουν ενίοτε ότι) θέλουν γιατί πολύ απλά τίποτα δεν έρχεται να πέσει στα πόδια μας αν εμείς προηγουμένως δεν του έχουμε βάλει τρικλοποδιά!
Καλημέρες παρ-ενοχλητικές! :)
@one happy dot, Καλώς τον εκδρομέα μας!!
τίποτα δεν έρχεται να πέσει στα πόδια μας αν εμείς προηγουμένως δεν του έχουμε βάλει τρικλοποδιά!
Πολύ μ΄αρέσει!!
Θα το κρατήσω!!
Καλή εβδομάδα, καλή προσαρμογή!
Δημοσίευση σχολίου