Ο γύρος του "πράσινου" κόσμου με τα φτερά του πάθους και τα μάτια της τέχνης

"Όταν ένα χόμπι βρίσκει πραγματικό κίνητρο που μπορεί να εμπνεύσει τον δημιουργό, τότε το αποτέλεσμα είναι εντυπωσιακό"

Αφήνοντας πίσω την δουλειά του και την προσωπική του ζωή, ο Νίκος Καρόκης αφοσιώθηκε στη ζωγραφική και στο πάθος του για τον Παναθηναϊκό.

"Τα έργα τα ξεκίνησα τον Σεπτέμβριο και χρειάστηκα περίπου έξι μήνες για να τα ολοκληρώσω. Ιδιαίτερα τους δύο πρώτους μήνες δούλευα ολημερίς κι ολονυχτίς χωρίς σχεδόν να βγαίνω έξω από το σπίτι. Ωστόσο το όλο εγχείρημα αποτέλεσε μεγάλη τιμή και απόλαυση για μένα."

"Το Λονδίνο έχει άπειρα πράγματα από τα οποία θα μπορούσα να είχα εμπνευστεί, όπως το Big Ben, οι φύλακες που φοράνε κόκκινα και πολλά άλλα. Ωστόσο κατέληξα στο λεωφορείο γιατί μπορούσα να βάλω και τις στάσεις από τις οποίες πέρασε η ομάδα, του έδωσα και το νούμερο 13, που υπάρχει και στην πραγματικότητα. Έψαξα και βρήκα πως ήταν τα κλασικά διώροφα λεωφορεία του 1971, το δημιούργησα και φυσικά του άλλαξα χρώμα. Από κόκκινο το έκανα πράσινο! Τέλος!"

"Για το ευρωπαϊκό της Αθήνας έπρεπε να βρω κάτι πολύ καλό. Από το τριφύλλι λοιπόν, φωτίζεται ο ναός της Απτέρου Νίκης. Όταν έψαχνα στοιχεία για τον Ναό, βρήκα πως η πρόσοψη της έχει τέσσερις κολόνες, μία δηλαδή για κάθε ένα από τα τέσσερα ευρωπαϊκά. Ήταν ο τέλειος συνδυασμός, ενώ το τριφύλλι φωτίζει τον ναό από τον αθλητικό ουρανό, γιατί το τριφύλλι είναι πάντα ψηλά".



"Τι πιο χαρακτηριστικό από ένα ποδήλατο στο Άμστερνταμ. Από προσωπική εμπειρία του έδωσα το πορτοκαλί χρώμα, ενώ το πράσινο κασκόλ ήταν αρκετό για να φωτίσει τον πίνακα. Αυτός ο πίνακας είναι αφιερωμένος στον Βαζέχα!"




"Αυτός ο πίνακας προέκυψε σχεδόν στο τέλος. Είχα ετοιμάσει ήδη πίνακα για τη Σκωτία, αλλά διαισθανόμουν ότι θα χρειαστεί να φτιάξω έναν για το Μιλάνο. Από Ιταλία φυσικά χαρακτηριστική είναι η κόκκινη Φεράρι την οποία μετέτρεψα σε πράσινη καθώς ο Παναθηναϊκός πέρασε σαν Φεράρι από το Μεάτσα. Στην πινακίδα αναγράφεται η ημερομηνία της νίκης, ενώ στις άκρες υπάρχει το ΜΙ που σημαίνει Μιλάνο και το σήμα των εκατό χρόνων του Παναθηναϊκού."



"Θα μπορούσα να επιλέξω κάποια άλλη νίκη, αλλά αυτός ο πίνακας έχει προσωπικό ύφος, καθώς είναι το πρώτο ευρωπαϊκό παιχνίδι που πήγα εγώ ως παιδάκι στην Ελλάδα, κόντρα στη Γκέτεμποργκ. Ο πίνακας αυτός είναι αφιερωμένος στο Σαραβάκο! Πρόκειται για ένα κλασικό μουσείο της περιοχής και το πως φαίνονται τα πράγματα από μέσα. Ένα πράσινο κασκόλ είναι αρκετό για να σηματοδοτήσει την επιτυχία."


"Στο κλασικό αυτό ιταλικό καφέ, υπάρχει μια κούπα που συμβολίζει την κούπα μέσα στην οποία ήπιαμε τον καφέ μας εκεί. Το καφέ έχει το όνομα vittoria tiumphale που σημαίνει θριαμβευτική νίκη, ενώ και η βέσπα έξω από το καφέ φυσικά είναι πράσινη."



"Από τη στιγμή που θα έφτιαχνα κάτι για την επιτυχία του Παπανικολάου, η ιδέα για τον κάκτο ήρθε αυτόματα. Ένας κάκτος σύμβολο της νίκης κι ένα κομμένο παντελονάκι που πιάστηκε στον κάκτο, από την προσπάθεια του άλτη χαρακτηρίζουν αυτόν τον πίνακα. Το κομμάτι που σκίστηκε φέρει φυσικά το τριφύλλι. "



"Ο Δράκος δεν συμβολίζει μόνο τη νίκη στη Βρέμη αλλά όλες τις επιτυχίες που έχει καταφέρει η ομάδα επί Γερμανικού εδάφους. Ο Παναθηναϊκός χτυπάει πάντα σαν δράκος εκεί. Ο πράσινος δράκος του πίνακα είναι ένα χαρακτηριστικό σημείο που υπάρχει στο Μόναχο, το οποίο από τότε που το είδα είναι μονίμως καρφωμένο στο κεφάλι μου και αποτέλεσε την έμπνευση μου για της επιτυχίες στη συγκεκριμένη χώρα."



"Στην Πράγα έχουμε τρεις επιτυχίες. Χαρακτηριστικότατες οι κούκλες της πόλης μία εκ των οποίων έπρεπε να ντυθεί στα πράσινα. Φυσικά κάνει και το σήμα της νίκης."



"Η μεγαλύτερη επιτυχία που έχω ζήσει με τον Παναθηναϊκό. Μετά τον τελικό πήγαμε στο Moulin Rouge, τα βλέπαμε όλα πράσινα και ο πίνακας αυτός ήρθε επίσης αυτόματα. Τα κόκκινα τα έβλεπα πράσινα εκείνη τη μέρα και αυτό μετέφερα."



"Νομίζω ότι καταλαβαίνουν όλοι πως τα πρασινίσαμε όλα εκεί, είναι όλα άσπρα πράσινα. Ακόμα και τα φώτα είναι στο πράσινο χρώμα γιατί η Θεσσαλονίκη γιορτάζει για τον Παναθηναϊκό."



"Η πόλη από την οποία ξεκίνησε η ιδέα της έκθεσης. Πιο χαρακτηριστικό πράγμα στο Οπόρτο είναι τα κρασιά το και, τα κελάρια. Επίσης πρέπει να πούμε ότι εκεί έχουμε πιει και δύο μπουκαλάκια με τις δύο νίκες που έχουμε κάνει. Αφήσαμε το στίγμα μας εκεί και πάνω στη σκόνη του μπουκαλιού είναι γραμμένη με το δάχτυλο η λέξη ΠΑΟ και είναι κυριολεκτικά γραμμένη με το δάχτυλο και στον πίνακα!"


"Φυσικά έπρεπε να φτιάξω κάτι και για το βόλεϋ, που μπορεί να μην έχει κάποια μεγάλη ευρωπαϊκή επιτυχία, αλλά ήθελα να κάνω κάτι για τη Λεωφόρο και τον κόσμο. Οπότε τι καλύτερο από τον Τάφο του ινδού γεμάτο. Όταν έφτιαχνα αυτόν τον πίνακα τραγούδαγα συνθήματα. Ο πίνακας πάντως ήρθε κι έδεσε με την επιτυχία μας κόντρα στο Ολυμπιακό για το κύπελλο Συνομοσπονδιών!"

Υ.γ. Γιατί στα γήπεδα δεν πάνε μόνο οι ...αλήτες!

Γιατί ότι γεμίζει την καρδιά μας δεν είναι κακή συνήθεια που πρέπει να κοπεί!

(γιαγιά κάνε κανένα αγιασμό γιατί έχει μαζευτεί πολύ αρνητική ενέργεια και για την ομάδα ερχονται ...μέρες μαχών)