Πέμπτη 12 Μαρτίου 2009

Η Ορχήστρα των Ελλήνων

Ήχους της αρχαίας Ελλάδας «ανέστησαν» επιστήμονες

<span class=

Τον ήχο του επιγωνίου, ενός μουσικού οργάνου της αρχαίας Ελλάδας, κατάφεραν να «αναστήσουν» με τη βοήθεια ηλεκτρονικών υπολογιστών φυσικοί που εργάζονται στο CERN, στη Γενεύη.

Οι επιστήμονες «πέρασαν» πληροφορίες που εκμαίευσαν από τα έργα των αρχαίων συγγραφέων σε ένα ειδικό λογισμικό, το οποίο στη συνέχεια κατάφερε να αναδημιουργήσει τον ήχο του μικρού αυτού έγχορδου οργάνου.

Σε ένα συνέδριο στην Ιταλία μουσικοί "ξαναζωντάνεψαν" αρχαίες παρτιτούρες με τον ήχο του επιγωνίου (μέσω υπολογιστή).

Η ομάδα θα ξεκινήσει σύντομα να κάνει την ίδια διαδικασία και για τα όργανα κίθαρις και σάλπιγξ.

Η ιδέα για την αναβίωση ενός αρχαίο-ελληνικού group (!) είναι αρκετά παλιά (από το 1970) αλλά η υπολογιστική ισχύς που απαιτείται για την επεξεργασία των δεδομένων της εξομοίωσης είναι τεράστια. Μέσω όμως του πειράματος στο CERN και των γιγαντιαίων υποδομών που αυτό διαθέτει δόθηκε η ευκαιρία για να γίνει αυτό το όνειρο πραγματικότητα.

(διαβάστε το πολύ ενδιαφέρον άρθρο από τους Times )





xronos - Καημός

Υ.Γ. και όμως ναι, η αρχαία Ελλάδα συνεχίζει να βρίσκεται στην ακρότατη αιχμή του επιστημονικού και πνευματικού ενδιαφέροντος. Και όσο και αν εδώ κάνουμε κάθε δυνατή προσπάθεια να φανούμε ανάξιοι μιας τέτοιας κληρονομιάς, σε όλον τον υπόλοιπο κόσμο, η πραγματική πρόοδος συντελείται μέσω της έρευνας για το αρχαίο ελληνικό παρελθόν.

Το μόνο πραγματικά στενάχωρο είναι ότι χωρίς την ελληνική ψυχή δεν είναι δυνατό να βιωθεί και να κατανοηθεί το αρχαίο ελληνικό πνεύμα και δεν είναι εφικτή η μύηση στη γνώση που αυτό φέρει. Οι ήχοι, οι γεωμετρίες και οι εξισώσεις δεν είναι αρκετές από μόνες τους για να αποκαλύψουν το μεγαλείο των προγόνων μας. Τα μυστικά τους (όσο και ερευνώνται) θα παραμένουν κρυφά χωρίς τα "κλειδιά" των Ελλήνων.

Αλλά εμείς ως έθνος, για άλλη μια φορά, όχι απλά δεν ηγούμαστε τέτοιων προσπαθειών αλλά ούτε καν συμμετέχουμε. Ούτε καν τις παρακολουθούμε.

Έχουμε όπως φαίνεται σημαντικότερα ενδιαφέροντα...

Υ.Γ.2 Το κομμάτι στον player είναι μια παλιότερη δική μου σύνθεση (σε ερασιτεχνικό επίπεδο βέβαια αλλά με ειλικρινή κατάθεση ψυχής). Θα εκτιμούσα αν μου λέγατε τις εντυπώσεις και πιο πολύ αν σας αρέσει να το ακούτε συχνά.



10 σχόλια:

Laplace είπε...

αυτα ειναι!θα το ακουσω το απογευμα!
καημε εχεις μειλ?

Γ.Π. είπε...

@laplace, καλησπέρα φίλε!
Θα περιμένω τα σχόλιά σου.
Το μέηλ είναι:
epanastatiska8emeras@gmail.com

zoyzoy είπε...

Τελικά ευτυχώς που οι ξένοι λαοί αναγνωρίζουν την ανωτερότητά μας και ασχολούνται με την ιστορική μας κληρονομιά γιατί εμείς ως Ελληνες μόνο να την καταστρέφουμε ξέρουμε.
Πολύ καλή η μουσική σου χαλαρή και ευχάριστη!!
Καλό βράδυ!!

Μελίτη είπε...

Καημέ μου.
Δηλώνω απερίφραστα λάτρης της μουσικής σου και ένθερμη θαυμάστριά σου!
Ειλικρινά, δεν έχω ακούσει πιο πρωτότυπο κομμάτι, με μια μελωδία που με ξάφνιασε, απαλή και αισθαντική. Με ταξίδεψε η μουσική σου μακριά. Ανάλαφρες οι νότες ωστόσο όμως διεισδυτικές απροσδόκητα, σε κάποιες πτυχές της ψυχής...
Με μια λέξη: μαγευτικό!!!

gregory είπε...

λοιπον το ακουσα..απο μουσικη δεν καταλαβενω και πολλα..μου αρεσε χαλαρη ειναι .....
ειμαι λατρης της αρχαιας ελλαδας σε ολα...ακομη και που η εταιρες ηταν τα κεντρα πληροφορηκης....

jacki είπε...

Είχα διαβάσει ένα ποίημα που δεν το έγραψε Ελληνίδα για την Ελλάδα και ντράπηκα.. Πόσο πολύ αγαπάνε άλλοι την ιστορία μας και εμείς δεν τη γνωρίζουμε.
αυτό είναι το ποίημα

Γ.Π. είπε...

@zoyzoy, σε ευχαριστώ ειλικρινά zoyzoy μου! Καλημέρα!

Γ.Π. είπε...

@Μελίτη, δεν ξέρεις πόσο χαίρομαι να μου γράφεις εσύ τέτοια λόγια. Αλήθεια αυτά που μου λες κάνουν τη μουσική μου να ακούγεται πιο ωραία από ότι πραγματικά είναι. Σε ευχαριστώ (και περιμένω...έμπνευση)

Γ.Π. είπε...

@gregory, καλημέρα φίλε και μην αφήνεις τίποτα να σε ρίχνει! Καλά να περάσεις στο ταξιδάκι σου!
Σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια!

Γ.Π. είπε...

@jacki, καλή μου jacki έχεις δίκιο! Πολύ όμορφο το ποίημα, για ψυχές ευαίσθητες όπως η δική σου.Ψυχές που αναζητούν την ομορφιά και την ειρήνη του ανθρώπου όσο και το πάθος το πυρωμένο, τη φωτιά που καίει το σήμερα για να φέρει ορμητικά το αύριο.