Τετάρτη 17 Δεκεμβρίου 2008

Ε(ν)τυμολογία και μα-θυματική ανάλυση των κοινωνικοπολιτικών εξελίξεων (ΣτΜ: ή αλλιώς πως την έκοψα τη δουλειά για πάρτη μου)

http://srv0204-02.sjc3.imeem.com/g/p/71b5e326ba3721c4fece7213aa9d6d83_web.jpg
Κάποτε στη χώρα μας είχαμε αναρχικούς και αντιεξουσιαστές.

(αφηρημένες έννοιες στις ανεξερεύνητες γωνιές του κοινωνικού ανθρωποσυνόλου)
Μετά γίνανε "Οι αναρχικοί" και "Οι αντιεξουσιαστές".

(γνωστά και παραδεδηγμένα σημεία "ανωμαλίας" και "ανακολουθίας" της δομής του συνόλου)

Πρόσφατα ορίστηκαν ως "αναρχικές και αντιεξουσιαστικές ομάδες".

(ως "περιοχές" δηλαδή του συνόλου με δική τους γνωστή και προβλέψιμη συμπεριφορά)
Τώρα επιχειρείται μια προσπάθεια να παρουσιαστούν ως "αναρχικά και αντιεξουσιαστικά μπλοκ".
Όπου μπλοκ μεταφράζεται ως φραγή.
Ως ασυνέχεια. Ως ασυνέχεια και από τις δύο κατευθύνσεις.

(ως όριο δηλαδή μεταξύ δύο-διαφορετικών ιδιοτήτων- συνόλων που δεν μπορούν πια να θεωρηθούν ως ένα)


Και ως γνωστών οι φραγές είναι πάντα επικίνδυνες.

Γιατί σε θέτουν προ του (ψευτο)διλήμματος: Μαζί μας ή εναντίον μας. Με μας ή με τους άλλους.
Και εδώ ερχεται (θέλοντας και μη) η ώρα της επιλογής.

Η ώρα της δεσμευμένης όσο και δεσμευτικής επιλογής.

Πρέπει να διαλέξεις την πλευρά της τραμπάλας που θα κάτσεις.

Με κίνδυνο ή να βρεθείς στα σύννεφα ή να σκάσεις με ορμή στο έδαφος. (και τούμπαλιν, αυτοδικαίως...)

Έλα όμως που εγώ δε δέχομαι την ταμπέλα του αντί.
Δε μπορώ να ταυτιστώ και να πιστέψω στην άρνηση.
Στο Όχι. Είμαι έτοιμος να κατέβω στο δρόμο για να υποστηρίξω την πρόταση που πιστεύω. Κάτι που θα με εμπνεύσει. Κάτι που θα με πείσει.
Το "όχι αυτό" έχω ανάγκη να συνοδεύεται και από το "ναι εκείνο".
Χειροπιαστό. Εφικτό. Δύσκολο ναι αλλά όχι ουτοπικό.


Και βέβαια δεν είναι τυχαίο που οι άνθρωποι αυτοί ορίστηκαν (από τους εξουσιαστές φυσικά) ως αντί-εξουσιαστές, αν-αρχικοί. Που χρωματίστηκαν με τόσο αρνητική χροιά.

Αλλά είναι απορίας άξιο γιατί το αποδέχονται. Και το προβάλουν και το απαιτούν!


Γιατί γυρίζοντας στο δίλημμα θυμάμαι ότι πρέπει να απαντήσω: Από πια πλευρά του μπλοκ είμαι;
Λυπάμαι αλλά εξ ορισμού δεν μπορώ να είμαι με τους αντι-εξουσιαστές.
Αξιολογώ τη ζωή μου και θα ήθελα ο απολογισμός του τέλους (όποτε κι αν είναι αυτό) να είναι θετικός.
Λυπάμαι λοιπόν, αλλά δεν μπορώ να ενταχθώ σε αυτό το σύνολο.

Και λυπάμαι ακόμα περισσότερο που τότε, αυτοί οι ίδιοι, με ξαποστέλνουν ευχαρίστως στην πλευρά των εξουσιαστών(!) δίνοντας σάρκα και οστά στον χειρότερο εφιάλτη μου.

25 σχόλια:

faraona είπε...

Μια χαρα τα λες.Καπως ετσι αισθανονται οι περισσοτεροι μη νομιζεις.Απλα δεν εχουν τα κουραγια να το πουνε!

καλο βραδακι

gregory είπε...

βρησκουν καθε τοσο καπιο λογο..
να μην κατεβενη ο λαος στον δρομο..
τον φρεναρουν σιγα σιγα...

jacki είπε...

Με μας ή με τους άλλους. Θέλω στα αλήθεια να μου πεις.. Ανήκουμε σε ομάδες; Όχι. Κι όμως έχουμε αυτή την ψυχολογία της μάζας. Για πότε γινόμαστε μπούγιο.. Δε μου αρέσει αυτό. Ο κάθε άνθρωπος ξεχωριστός.. Ο κάθε μαθητής.. Ο κάθε αστυνομικός. Ο καθένας έχει διαφορετική ψυχοσύνθεση στον καθένα συμπεριφερόμαστε διαφορετκά.. Νομίζω;
Καληνύχτα καημέ μου.. Και για να μην ξεχνιέμαι.. ΑΓΚΑΛΙΤΣΑ???

Γ.Π. είπε...

@faraona, ή δεν κάνουν πλέον τον κόπο. Καλό βράδυ και σε σένα faraona μου!!

Γ.Π. είπε...

@gregory, καμιά φορά πρέπει πρώτα να ξέρει ο κόσμος όταν κατεβαίνει στο δρόμο ...που θέλει να πάει!

Γ.Π. είπε...

@jacki, αγκαλίτσα ανυπερθέτως!!!!
Αναρωτιέμαι καλή μου jacki, μήπως τελικά θα έπρεπε να φερόμαστε σε όλους το ίδιο; Μήπως τότε θα ήταν πιο εύκολο να είμαστε πάντα ...εμείς!
Καλό βράδυ!

Unknown είπε...

η έμπνευση είναι αυτή που λείπει για να δώσει όραμα...

κι αυτό, κάπου χάνεται μέσα στους καπνούς και την ομίχλη...

φιλιά βρόχινα...

amelie είπε...

θα ειμαι λιγο ασχετη με το θεμα του ποστ σου... αν και το διαβασα και μου αρεσαν πολυ τα λογοπαιγνια σου...
ειδα ενα ποστ που εχεις για την μποφιλιου...την οποια λατρευω...
θα με υποχρεωνες ειλικρινα αν μου ελεγες που κανει εμφανισεις αυτο τον καιρο στην αθηνα...γτ θα κατεβω για ενα 4μερο και θα ηθελα παρα πολυ να τη δω...! σ ευχαριστω εκ των προτερων... να σαι καλα
γεια χαρα
καλες γιορτες...

Jack Reylan είπε...

Athos soviets instigate riots to avenge Ukraine velvet. Greece needs a neutralizing junta like during Crimea to prevent soviet access to the straits.

One Happy Dot είπε...

(αν τα καταφέρεις) μη γίνει μέρος κανενός συνόλου...τα σύνολα πάντα καθοδηγούνται από κάποιον που (υποτίθεται ότι) ξέρει καλύτερα αλλά κανείς δεν μπάινει στη διαδικασία να ανρωτηθεί αν αυτός ο κάποιος όντως ξέρει καλύτερα παρά μόνο αν βρεθεί κάποιος άλλος και (για δικούς του πάντα λόγους) αμφισβητήσει την όποια "εξουσία" του. Και τότε...αχίζουν τα όργανα!

Γ.Π. είπε...

@Νεράιδα της βροχής, η έμπνευση και η αγάπη για τον συνάνθρωπο. Αυτά θα έφταναν...Καλή σου μέρα!

Γ.Π. είπε...

@αμελί, καλημέρα αμελί μου. Δεν ξέρω να εμφανίζεται κάπου αυτό το διάστημα. Πριν λίγες μέρες το είχα ψάξει και εγώ και δεν βρήκα κάτι. Αν κάποιος άλλος ξέρει...
Καλά να περάσεις στην επίσκεψή σου στην πόλη μας και σε ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.

Γ.Π. είπε...

@jack δε αντεροβγάλτης reylan,...whatever it seems right for the crazy Steve (means ότι του φανεί του λωλο-Στεφανή!)
Happy Christmas!

Γ.Π. είπε...

@one happy dot, μα όλη μου η ζωή είναι μια (ανεπιτυχής) προσπάθεια να γίνω μέρος ενός συνόλου. Ενός συνόλου ισότιμων και ελεύθερων ανθρώπων με κοινές συνισταμένες και παρόμοια αντίληψη. Με ηγέτες που εμπνέουν το μυαλό και την καρδιά μας και δεν εξαργυρώνουν την οργή ή την απόγνωσή μας.
Και λυπάμαι που τελικά δεν μπορώ να βρω τον εαυτό μου σε κανένα. Μου αρκεί όμως να είμαι μέρος μιας παρέας. Είναι και αυτό σημαντικό!

jacki είπε...

Γουατ ντου γιου μιν ντίαρ?

Γ.Π. είπε...

@jacki, never the λες?

jacki είπε...

Μαλλον έκανα λάθος καημέ μου.. Αλλά τι εννοείς never the λέω?
Αλλού πήγαινε το σχόλιό σου, δεν το κατάλαβα και σχολίασα.. Αλλά ουφ.. Δεν είμαι σε φόρμα. Άστο. Δεν είναιη καλύτερη μέρα.

Γ.Π. είπε...

@jackiiiiiiiiii! (μην ξεχνάς, πρέπει να διαβάζεις το iiii για να είσαι εσυυυυύ!!)
Αμα δεν είναι και καλή μέρα τότε σε λίγο θα χτυπήσει τι παραθυρό σου ένα μεγάλο φιλί από μένα, το στέλνω τώρα!!!!!!Μουτς!
(να του ανοίξεις,ε;)

jacki είπε...

Ναι θα του ανοίξω. Γιατί αγαπάω τα φιλιά που έρχονται όταν δεν είμαι καλά και μου φτιάχνουν το κέφι.
Μμμμμμμματς από μένα :)

ΠΕΤΑΛΟΥΔΑ είπε...

Το να ανήκεις σε μια ομάδα σου δίνει μια αίσθηση δύναμης και σιγουριάς μόνο που κινδυνεύεις να γίνεις .. μάζα.Το να είσαι ανένταχτος γενικά, σου δίνει την αίσθηση της ελευθερίας, σου τονίζει τη διαφορετικότητά σου , μα κινδυνεύεις να γίνεις αδιάφορος και να ενταχτείς στο μεγάλο μπλοκ "ο καθένας για πάρτι του " Λεπτές οι ισορροπίες...

Γ.Π. είπε...

@πεταλούδα, λεπτές όπως τα φτερά μιας πεταλούδας...
Καλησπέρα!

Ανώνυμος είπε...

Με εκνευρίζει εκείνη η καραμέλα "με ποιους είσαι"; Σου θέτουν το νοσηρό δίλημμα: Με ποιους θα πας και ποιους θ' αφήσεις. Σε διχάζουν για το γούστο τους.
Έ όχι, δεν αντέχεται αυτό. Ο εαυτός του είναι ο καθένας, τα συναισθήματά του, τα δάκρυά του, οι πληγές του, οι έρωτές του, οι αγάπες του, η δουλειά του, η οικογένειά του.
Είμαστε το χαμόγελο για όσους αγαπάμε, η ζεστή αγκαλιά για κάποιον που δέν έχει πού να γείρει.
Ναι. Αυτό είμαστε. Τώρα τα αντί, περί, κατά, υπό, υπέρ, για μένα είναι απλώς οι προθέσεις της Γραμματικής.
Θυμάστε εκείνο το παλιό ανεκδοτάκι;
Μια ομάδα δέρνει στο δρόμο ένα ανθρωπάκι και ρωτάει ουρλιάζοντας:
-Με ποιούς είσαι; Μ' εμάς ή με τους άλλους;
-Με σας λέει ξέπνοο και τρομοκρατημένο το ανθρωπάκι για να γλιτώσει τη ζωή του.
Και εισπράττει την απάντηση:
-Έχασες! Εμείς είμαστε οι άλλοι!

ΠΡΩΤΟΠΛΑΣΤΗ... είπε...

Μα υπαρχουν σημερα συνολα; Συνειδητοποιημενα συνολα,που σου λενε "ειμαι με αυτους για τους ταδε λογους" και οχι γιατι επηρεαστηκα απο καποιον. Δεν νομιζω οτι υπαρχουν. Υπαρχουν ομαδες, υπαρχουν παρεες, αλλα για συνολα αμφιβαλλω... Να δημιουργηθει ενα "συνολο" καθαρων μυαλων, ξεχωριστων ανθρωπων, χωρις ταμπελες...

Υ.Γ Η Μποφιλιου προς το παρον δεν τραγουδαει καπου...

Καλο ξημερωμα καημε μου!

Γ.Π. είπε...

@Μελίτη, Μελίτη το έθεσες πολύ σωστά το θέμα. Τελικά ότι κι αν απαντήσεις σε τέτοια διλήμματα η κατάληξη σε βρίσκει πάντα με τους χαμένους...Καλημέρα και καλό Σαββατοκύριακο!

Γ.Π. είπε...

@Πρωτόπλαστη, δεν υπάρχουν σύνολα γιατί πάντα κάτι λείπει. Σε άλλους λείπει η ηθική,σε άλλους η ψυχραιμία, σε άλλους η αγάπη και σε άλλους η λογική.

Υ.γ. σε ευχαριστούμε για την ενημέρωση για τη Μποφίλιου!