Παρασκευή 9 Μαΐου 2008

Εξηγήσεις....(που παρόλα αυτά δεν δίνονται...)


Αν με είδες σήμερα το πρωί στην Κηφισίας βουρκωμένο μες στα αμάξι...
Αν με άκουσες να τραγουδάω ένα άγνωστο σε σένα τραγούδι με όση δύναμη φωνής είχα...
Αν με είδες που πάρκαρα στη δουλειά και με πιάσαν οι λυγμοί και τρέχαν τα δάκρυα...
Αν άκουσες που προσπαθούσα να εξηγήσω γιατί άργησα δέκα λεπτά και ήταν τα μάτια μου κόκκινα...

Οφείλω να σου αποκαλύψω το τραγούδι:
Να σου πω οτι στεναχωριέμαι λίγο για τη σχέση μου με τον πατέρα μου...
Πως θα ήθελα να του δείξω την αγάπη μου...

Και ότι στεναχωριέμαι ακόμα πιο πολύ που έπαψα να είμαι παιδί!