Παρασκευή 1 Φεβρουαρίου 2008

Των κοπιώντων οι στέφανοι και τα τρόπαια των υπομενώντων

Με όλο το σεβασμό προς τους αναγνώστες που ομολογούν διαφορετική πίστη δημοσιεύω μια προσευχή που ήταν για μένα δύναμη και στήριξη σε δύσκολες στιγμές.

"Δέσποτα παντοκράτωρ,
ο καταξιώσας ημάς διελθείν το μήκος της ημέρας ταύτης,
προσδεξαι τας εσπερινάς ημών δεήσεις
και κατάπεμψον το πλήθος του ελέους σου
επί πάντας ημάς τους δεομένους σου.
Τοίχισον ημάς τοις Αγιοίς Αγγέλοις Σου,
περιχαράκωσον ημάς την αληθεία Σου,
φύλαξον υπό την Σκέψη σου τον Στρατό και άπαν το Ελληνικό έθνος.
Παράσχον δε ημίν την επερχόμενη νύκτα ειρηνική και αναμάρτητον
και πάσας τας ημέρας της ζωής ημών.
Πρεσβείες της υπεραγίας ημών Θεοτόκου και πάντων των Αγίων-Αμήν"

3 σχόλια:

Τdi είπε...

..που το ξεθαψες αυτό καλέ;;

Γ.Π. είπε...

Όσο κι αν σου φαίνεται περίεργο κάποιες φορές και ανάλογα με τον ΑΥΔΜ τα βράδια τη λέγαμε αυτήν την προσευχή και ενώ στις αρχές σιχαινόμουν την στιγμή γιατί το θεωρούσα ειρωνεία και τυπολατρεία στη συνέχεια με ηρεμούσε πραγματικά...

Τdi είπε...

Σεβαστόν!
Είναι πράγματα που μόνο η ψυχούλα μας τα ξέρει..ακόμα και αν ολάκερος ο κόσμος δεν τα καταλαβαίνει!